Για την "ζωή" στο internet...

Έμαθα χθες από το twitter ότι ο πολύ γνωστός και αγαπημένος blogger Allu Fan Marx δεν βρίσκεται πια στη ζωή... Το blog του και το twitter account του είχαν σιγήσει από αρχές Γενάρη και χθες το νέο του θανάτου του αναπαράχθηκε από πολλούς χρήστες του twitter...

Σκεφτόμουν ότι περνώντας τα χρόνια το internet θα κατακλύζεται από profiles και περιεχόμενο τα οποία ανήκουν σε ανθρώπους που έχουν πεθάνει... Υπάρχουν μελέτες που υπολογίζουν ότι κάποτε τα profiles των νεκρών στο Facebook  θα είναι περισσότερα από αυτά των ζωντανών (κλικ)...

Η εύκολη διαπίστωση είναι ότι αυτά είναι σημεία των καιρών με λίγη περισσότερη σκέψη όμως συνειδητοποιείς ότι δεν αλλάζει κάτι σχετικά με το παρελθόν παρά μόνο το μέσο και ίσως το κοινό και η προβολή που απολαμβάνει το περιεχόμενο που παράγει ο καθένας μέσα από την δραστηριότητά του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στο internet συνολικά...

Δεν γνωρίζω ποιο είναι το νομοθετικό πλαίσιο που καθορίζει την διάρκεια ζωής των profiles στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στην περίπτωση που παραμένουν ανενεργά για πολύ καιρό (ο θάνατος είναι μια πολύ σημαντική αιτία για κάτι τέτοιο) αλλά φαντάζομαι ότι αν δεν υπάρχει τρόπος να παύσουν, οι εταιρείες θα βρουν τον τρόπο να το κάνουν... Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι εταιρείες που πληρώνονται από τη διαφήμιση που προωθούν στους users τους και πληρώνουν κι αυτές με την σειρά τους πολλά λεφτά τόσο για storage όσο και για υπολογιστική ισχύ για να συντηρήσουν τα profiles των χρηστών και το περιεχόμενό τους... Το να συντηρούν profiles νεκρών απλά δεν τους επιστρέφει τα λεφτά τους...

Καλό ταξίδι Allu Fan Marx...