Χωρίς δίχτυ ασφαλείας...

Όταν έπιασα για πρώτη φορά δουλειά πριν από σχεδόν δέκα χρόνια, είχα την τύχη να έχω για συνάδελφο και άμεσο συνεργάτη έναν άνθρωπο, τον Β., στον οποίο οφείλω πολύ μεγάλο κομμάτι της (όποιας) επαγγελματικής μου επιτυχίας και της εξέλιξης μου σαν προγραμματιστής... Έμαθα πολλά τα χρόνια που δουλέψαμε μαζί και κυρίως έμαθα να σκέφτομαι με συγκεκριμένο τρόπο... Ήξερα ότι όπου και αν κολλούσα, ότι στραβή και να γινόταν αυτός αυτός θα έβρισκε την λύση, θα έκανε το λάθος να χαθεί, όπως και έκανε σε δεδομένη στιγμή όταν χρειάστηκε, ψύχραιμα και αβίαστα, χωρίς να αναφέρει το θέμα ξανά ποτέ από τότε... Ο άνθρωπος αυτός ήταν το δίχτυ ασφαλείας μου...

Εδώ και μισό χρόνο περίπου δεν είμαστε άμεσοι συνεργάτες, εξακολουθούμε να είμαστε συνάδελφοι αλλά πλέον δουλεύουμε σε ξεχωριστές ομάδες... Οφείλω να ομολογήσω ότι όταν αρχικά συνειδητοποίησα αυτό που συνέβαινε πανικοβλήθηκα διότι πια δεν θα ήταν εκεί ο Β. για να με στηρίζει στην στραβή, να με βοηθάει εκεί που τα έβρισκα μπαστούνια, έπρεπε να τα βγάλω πέρα μόνος μου και μάλιστα σε μια εντελώς καινούργια και άγνωστη για μένα τεχνολογία... Είχα χάσει το δίχτυ ασφαλείας μου...

Τα πράγματα έχουν πάει πολύ καλύτερα απ' ότι περίμενα πριν από έξι μήνες... Βούτηξα στα βαθιά και κολύμπησα αρκετά καλά... Έμαθα και έκανα πολλά νέα πράγματα, δοκίμασα να φτιάξω πράγματα, έφαγα την μούρη μου,  ξαναδοκίμασα, άλλα τα πέτυχα, άλλα όχι... Έγινα πιο πεισματάρης και πιο μαχητικός στην προσπάθεια να βρω μια λύση για το όποιο πρόβλημα με ταλαιπωρεί... Ξέρω ότι η λύση του προβλήματος εξαρτάται από μένα, ότι δεν θα βρεθεί κανείς να απλώσει το δίχτυ του να με σώσει... Συνειδητοποιώ ότι τόσα χρόνια ήμουν αρκετά τεμπέλης κι εφησυχασμένος από την ιδέα ότι ό,τι και αν συμβεί η λύση θα βρεθεί αν όχι από μένα, από τον Β. ... Τώρα η λύση πρέπει να βρεθεί από μένα και αυτό τελικά δεν είναι τόσο κακό...

Προσπαθώ να θυμηθώ αν του έχω πει ποτέ ευθέως ένα ευχαριστώ για όση βοήθεια μου έδωσε όλα αυτά τα χρόνια αλλά δεν θυμάμαι κάτι, πιστεύω πάντως ότι με τον τρόπο μου του έχω δώσει να το καταλάβει...

Σχόλια

  1. Ποτέ δεν είναι αργά για "ευχαριστώ", πίστεψέ με.
    Όσο πιο βαθύ και πιο αληθινό είναι, τόσο πιο πολύ αποζημιώνει τον αποδέκτη και κυρίως, εκείνον που το αισθάνεται, δηλ. εσένα.


    ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

    Εσύ δε θα μου πεις ευχαριστώ,
    όπως δε λες ευχαριστώ στους χτύπους της καρδιάς σου
    που σμιλεύουν το πρόσωπο της ζωής σου.

    Όμως εγώ θα σου λέω ευχαριστώ
    γιατί γνωρίζω τι σου οφείλω.

    Αυτό το ευχαριστώ είναι το τραγούδι μου.

    ΡΙΤΣΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μόνο ο Β.; Ο Γ. όχι; Αχαριστία!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου