Άντε γεια...

Ολυμπιακός έγινα επειδή ήταν ο πατέρας μου... Αυτός μου μίλησε για τους μεγάλους παίχτες του παρελθόντος, τον Σιδέρη, τον Δεληκάρη, τον Δαβουρλή, τον Υβ... Είχα αφίσα του "μουστάκια" στο δωμάτιό μου, ήμουν περήφανος που ήταν ο πρώτος Έλληνας παίχτης, απ' όσο θυμόμουν εγώ, που είχε πάρει μεταγραφή για το εξωτερικό... Ήταν τα πέτρινα χρόνια, τα σκάνδαλα συναγωνίζονταν σε αριθμό τους χαμένους τίτλους, ο Βαρδινογιάννης αλώνιζε και ναι μπορεί να μην "πήρε" όσα πρωταθλήματα θα μπορούσε να πάρει αλλά ο βαρδινογιαννισμός σαν νοοτροπία του χοντροκομμένου νταή υπήρχε και παραυπήρχε... Μέσα σε αυτό το κλίμα, παρ' όλα αυτά ο κόσμος του Θρύλου ήταν πάντα εκεί παρά το γεγονός ότι όλοι οι πιτσιρικάδες δήλωναν ΑΕΚ και ΠΑΟ και αυτό ήταν το πιο ωραίο σε αυτήν την ομάδα, ένας κόσμος δυναμικός, λεβέντης, λαϊκός (με τη  καλή και την κακή του έννοια), μάγκας...

Τα χρόνια πέρασαν και ήρθε ο Σωκράτης... Μάζεψε την ομάδα, έφερε παίχτες, έριξε χρήμα, έκανε τα κονέ του, οι τίτλοι άρχισαν να έρχονται ο ένας μετά τον άλλο... Ο Σωκράτης είχε τον τρόπο του, όπως τον έχει και κάθε μεγαλοπαράγοντας μεγάλης ομάδας... Όποιος κρατάει και το μαχαίρι και το καρπούζι, τρώει την ψίχα και αφήνει στους άλλους τα φλούδια και τα κουκούτσια... Κάθε ποδοσφαιροκουβέντα θα έληγε αυτόματα αν παραδεχόντουσαν οι αντίπαλοι ότι δεν κόπτονται για τη διαφάνεια, το καλό του αθλήματος και το fair play αλλά για το ποιος θα κρατήσει την κουτάλα στα χέρια...

Ο Σωκράτης τα σάρωσε όλα... Ήταν λάθος του και πιστεύω ότι βαθιά μέσα του το ξέρει... Έκανε όλη την Ελλάδα εχθρό μας, το "όλοι τους και μόνοι μας" που λέγανε οι θυραεφτάδες κάθε απόγευμα από το κανάλι του προέδρου, ήταν αλήθεια κι έκανε πολύ κακό στον κόσμο του Ολυμπιακού... Έμαθε να δέχεται ότι του χάιδευε τα αυτιά, κάθε αντίθετη άποψη, ακόμα και καλοπροαίρετη, ακόμα και από ομοϊδεάτες αντιμετωπιζόταν εχθρικά και μισαλλόδοξα...

Ο κόσμος του Ολυμπιακού κακόμαθε, ήθελε τίτλους, βρέξει, χιονίσει, με όποιο τρόπο.... Τα ίδια πάνω κάτω είναι κι οι αλλόθρησκοι και ας μην το παραδέχονται, αλλά αυτοί ας τα πούνε μόνοι τους... Ο κόσμος κακόμαθε και τον μόνο που τον ένοιαζε ήταν ο τίτλος, απομονώθηκε από τα κοινωνικά δρώμενα και όταν στις κερκίδες άλλων ομάδων ανέβαιναν πανό με πολιτικά και κοινωνικά μηνύματα, η κερκίδα του Ολυμπιακού ακολουθούσε ένα (εξαρχής λάθος και ύποπτο για μένα) no politica attitude το οποίο δεν διακόπηκε ούτε καν με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα...

Μεγάλο φάουλ...

Εγώ εδώ και χρόνια είχα αρχίσει να "παγώνω" με τον Θρύλο... Κατάπια τους Παπουτσέληδες γιατί το κάνουν όλοι όταν μπορούν, ντράπηκα με το "χάρτινο" πρωτάθλημα αλλά είπα ότι νομικά ήταν σωστό, έκανα τα στραβά μάτια γιατί "έτσι είναι η μπάλα"... Έχω μια ρομαντική αντίληψη  για την μπάλα, ή και αφελή μπορείς να την πεις, που στηρίζεται σε έννοιες όπως η ευγενής άμιλλα, η χαρά του παιχνιδιού κι όχι η νίκη, η λεβεντιά κι όχι το νταηλίκι, η μαγκιά που μετριέται με τον χαρακτήρα κι όχι με τα κιλά της γροθιάς σου...

Όταν ήρθε ο Μαρινάκης στον Ολυμπιακό, κατάλαβα ότι εμείς οι δύο δεν θα τα πάμε καθόλου καλά... Ένας άνθρωπος που με απωθεί ακόμα και φυσιογνωμικά και που κατάφερε να με κάνει να ντραπώ με τις περίφημες δηλώσεις του για τον Ντζιμπρίλ Σισέ και την αξία του να είσαι Ολυμπιακός ....Μπορεί στα μάτια κάποιου άλλου να μην φαίνεται τόσο σοβαρό αυτό το περιστατικό, ίσως να ήταν απλά η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι... Σταμάτησα να βλέπω τον Ολυμπιακό, να τον νοιάζομαι, τσέκαρα τα αποτελέσματά του για λίγη πλακίτσα με τους αλλόθρησκους συναδέλφους στο γραφείο και αυτό ήταν, ένιωθα πάντα όμως Ολυμπιακός, αυτό απαντούσα όταν με ρωτούσαν τι ομάδα είμαι...

Μετά την Κυριακή ντρέπομαι να απαντήσω αυτή την ερώτηση διότι δεν θέλω η επόμενη να είναι αν είμαι Πειραιώτης κι αν ψήφισα Μώραλη... Οι Πειραιώτες (βλέπε Ολυμπιακοί) ψήφισαν για δήμαρχο τον αχυράνθρωπο του προέδρου ο οποίος δεν άντεξε και μπήκε κι αυτός στο ψηφοδέλτιο σαν δημοτικός σύμβουλος, μάλλον ορεγόταν το 50€ που πληρώνουν για κάθε δημοτικό συμβούλιο... Ψήφισαν για δήμαρχο έναν άνθρωπο που γεννήθηκε με το χρυσό κουτάλι στο στόμα κι έχει ένα προφίλ που δεν το λες ταιριαστό σε αυτό του μέσου Πειραιώτη... Ψήφισαν για δήμαρχο ένα άνθρωπο που το αφεντικό του φαίνεται να έχει προνομιακές σχέσεις με την Χρυσή Αυγή... Ψήφισαν για δήμαρχο έναν άνθρωπο που το αφεντικό του έχει 100 καράβια με σημαία Marshall Islands για να γλυτώνει φόρους ενώ η ανεργία στον Πειραιά κάνει πάρτυ... Ψήφισαν έναν άνθρωπο που γνωρίζουν ότι τα μοναδικά του ένσημα είναι κολλημένα επειδή είναι Ολυμπιακάρας και είναι ο άνθρωπος του επίδοξου ντόπιου Μπερλουσκόνι... Τα γνώριζαν όλα αυτά, δεν μπορεί να μην τα γνώριζαν, και όμως το έκαναν...

Ο Γεωργαμλής έβαλε υποψηφιότητα για δήμαρχος Νέας Φιλαδέλφειας αλλά οι ΑΕΚτζήδες δεν τον εξέλεξαν... Το Παναθηναϊκό Κίνημα κατέβηκε σε δημοτικές και ευρωεκλογές αλλά τα ποσοστά του κινήθηκαν πολύ χαμηλά (οκ, έβγαλε ένα ή δύο δημοτικούς συμβούλους αλλά είπαμε γκάου υπάρχουν σε όλες τις ομάδες).... Ο Ζαγοράκης εξελέγη ευρωβουλευτής με την ΝΔ όχι όμως πριν φάει ένα πολύ χοντρό κράξιμο από μεγάλους συνδέσμους της Θύρας 4...

Οι ομάδες είναι ο κόσμος τους... Αν μπορείς να ταυτιστείς με τον λαό μιας ομάδας, ταυτίζεσαι και με αυτή... Εγώ πια δεν μπορώ να ταυτιστώ με τον κόσμο του Ολυμπιακού... Ομάδα δεν αλλάζεις, αυτό είναι νόμος, κι ούτε θέλω να το κάνω, απλά δεν θέλω να είμαι πια Ολυμπιακός... Λέω ένα "άντε γεια" στο Θρύλο, με αγάπη κι όχι με τσαντίλα, και του εύχομαι να ξαναβρεί τον δρόμο του...