Τρεις μέρες ακόμα...

Έχω στο μυαλό μου μια εικόνα εδώ και μέρες... 

Διακοπές, μεσημέρι, μετά από το μπάνιο στην θάλασσα, είμαστε κι οι τρεις ξαπλωμένοι στο διπλό κρεβάτι, το air condition αναμμένο γιατί έξω σκάει ο τζίτζικας... Το δέρμα μας λείο και καθαρό, απαλλαγμένο από ιδρώτα και αλάτια, δροσερό και ελαφρά ξηρό λόγω του air condition, ταυτόχρονα εκπέμπει ζέστη ελαφρά από τον ήλιο που το έκαιγε όλη την ημέρα στην θάλασσα... Κάθε κίνηση πάνω στα κολλαρισμένα σεντόνια κάνει ένα ήχο σαν να τρίβονται χαρτιά μεταξύ τους... Ο Σ. προσπαθεί να βολευτεί και στριφογυρίζει, η Μ. διαβάζει το βιβλίο της ανάσκελα κι εγώ κάνω τάχα μου τον κοιμισμένο για να παρασύρω τον Σ. να κοιμηθεί αλλά τελικά αποκοιμιέμαι πρώτος...

Τρεις μέρες μείνανε...