Οι φετινές μου διακοπές...

"Ένα παιδί ίσον κανένα", μου είχαν πει πολλοί... Εγώ, αιώνιος ξερόλας, έλεγα, "Σιγά, δεν έχετε δίκιο"... Ότι έχω κοροϊδέψει το έχω λουστεί...

Οι φετινές διακοπές δεν ήταν κακές αλλά ήταν δύσκολες... Ξεκίνησαν αργοπορημένα, με πολύ κούραση και πολύ άγχος και μεγάλη ανάγκη για ξεκούραση... Αυτοί οι παράγοντες θόλωσαν την σκέψη πολλές φορές και έγιναν λάθη, λάθη που στοίχισαν και σε μας και στα παιδιά, νεύρα και κούραση...

Ο μπεμπούλης δεν προσαρμόστηκε ποτέ στην Αίγινα και στο ξενοδοχείο, άσε που αρρώστησε κιόλας... Ο μεγάλος που έτσι κι αλλιώς περνάει την κρίση της προσαρμογής στα νέα δεδομένα της οικογένειας, χρειαζόταν περισσότερη βόλτα, περισσότερο παιχνίδι κι εμείς είτε δεν μπορούσαμε είτε δεν αντέχαμε να του το παρέχουμε... Πάλι καλά που υπήρχε και η πισίνα στο ξενοδοχείο και του δώσαμε και κατάλαβε... 

Φέτος, περισσότερο από τις άλλες χρονιές, χρειαζόμασταν την παρέα φίλων στις διακοπές μας (όπως έγινε πέρυσι και πρόπερσι) αλλά δυστυχώς όλα ήρθαν ανάποδα και δεν την είχαμε... Η φετινή εμπειρία μας έδωσε ένα μάθημα το οποίο θα 'θελα να μοιραστώ και με άλλους γονείς που σύντομα θα βρεθούν στην θέση μου (-->παιδάκια γύρω στα 3 με 4): Τα παιδιά χρειάζονται άλλα παιδάκια για παρέα, για παιχνίδι, για εκτόνωση... Όταν συμβαίνει αυτό είναι και ο γονιός πιο ξεκούραστος διότι το παιδί απασχολείται και ελαττώνονται κατά πολύ εντάσεις και εκρήξεις γκρίνιας και οργής... Είναι πιο εύκολο να κουμαντάρεις τα παιδιά όταν έχεις και κάποιον άλλον να κάνεις παρέα ο οποίος μπορεί να σε καταλάβει γιατί είναι κι αυτός γονιός και στο ίδιο trip με σένα...

Παρ' όλα αυτά το πρόσημο των διακοπών είναι θετικό, μπορεί να μην ήταν ιδανικές αλλά περάσαμε και όμορφες στιγμές... Αν έπρεπε να μοιράσω ευθύνες για το τι δεν πήγε όπως έπρεπε θα έλεγα ότι σίγουρα δεν έπρεπε να φύγουμε τόσες μέρες από το σπίτι μας με δυο μικρά παιδιά εκ των οποίων το ένα βρέφος, ολομόναχοι και ότι η κούραση και το άγχος ενός πολύ δύσκολου χρόνου που είχε συσσωρευτεί είχε κάνει την ανάγκη για ξεκούραση επιτακτική σε βαθμό που να μην υπάρχει υπομονή και καθαρό μυαλό... Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα αλλά δεν πειράζει, κάθε εμπειρία και μάθημα...

Καλό φθινόπωρο!