Status update...

Περνάω δεύτερο τραπεζικό διαγνωστικό έλεγχο μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, από Pimco σε Black Rock, ενδιάμεσα ένας επιπλέον έλεγχος από την Clayton, συν μια αύξηση μετοχικού κεφαλαίου... Δουλεύω πάλι σε καταιγιστικούς ρυθμούς, δεν υπάρχουν ωράρια, ούτε σαββατοκύριακα, ίσως ούτε και άδεια αν επαληθευτεί το worst case σενάριο... Είμαι πια μπαρουτοκαπνισμένος, βετεράνος αυτών των projects, έχω εμπειρία που γράφει πολύ καλά στο cv μου, το πρόβλημα είναι ότι δεν θέλω να την πουλήσω, δεν θέλω να γίνει καθημερινότητα όλη αυτή η τρέλα... Ο χρόνος που περνάει δεν εξαγοράζεται κι εγώ θέλω ξεκούραση και διακοπές...

Υ.Γ. Εννοείται πως ποστάρω από το γραφείο...

Σχόλια

  1. δεν ξέρω τί να απαντήσω φίλε σε αυτόν τον εργασιακό μεσσαίωνα που δυστυχώς βιώνουμε όλοι...
    κάθε λέξη μοιάζει χωρίς νόημα, τουλ στο δικό μου σύστημα αντίληψης: π.χ. να κάνεις "υπομονή"? μα από πότε η υπομονή ισούται με το βιασμό... να πεις "έτσι είναι τα πράγματα"? μα αυτό είναι αποδοχή ήττας, θάνατος... να πεις "φύγε, παραιτήσου"? μα ποιός μπορεί εύκολα να πει κάτι τέτοιο... κλπ κλπ
    πιστευω ότι σε τέτοιες εξτρίμ καταστάσεις μιλάει μόνο το ένστικτό μας...
    συντροφικά χαιρετίσματα
    keep your faith in any case!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο πατέρας μου λέει ότι είναι μια περίοδος που οι μισοί βογκάνε γιατί δεν έχουν δουλειά κι οι άλλοι μισοί επειδή δουλεύουν για δύο με μισό μισθό. Κουράγιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου