Η δική μου Αίγινα...

Η δική μου Αίγινα είναι ομορφότερη από την Αίγινα που βλέπουν τα μάτια των άλλων, η δική μου Αίγινα δεν χωράει σε φωτογραφίες... 

Η αγάπη μου δεν έχει να κάνει με την ομορφιά της, η οποία στα δικά μου μάτια είναι αδιαμφισβήτητη, ούτε με τις παραλίες της που δεν θα μπουν ποτέ στα αφιερώματα του Lonely Planet...

Έχει να κάνει με αναμνήσεις και με γεύσεις και μυρωδιές και συναισθήματα...

Έχει να κάνει με την γαλήνη που σου χαρίζει ένα μέρος που όταν επιστρέφεις σε αυτό νιώθεις ότι είσαι σπίτι...

Έχει να κάνει με τους ανθρώπους που γνώρισα εκεί και ξέρω ότι θα με υποδεχτούν ξανά όταν με δουν φωνάζοντάς με με το όνομά μου...

Έχει να κάνει με τις εικόνες που ζουν μέσα στο μυαλό μου όπως αυτή με με τον γιο μου να διαλέγει φρούτα από το καφάσι ή ψάρια στην ψαραγορά...

Έχει να κάνει με αναμνήσεις από ξενύχτια, γέλια, ουζοποσίες, βόλτες με άμαξες, φίλους και έρωτες...

Έχει να κάνει με την πρώτη σοβαρή τούμπα του γιου μου, την νύχτα που οι άσπρες τρίχες στα μαλλιά μου πλήθυναν...

Έχει να κάνει με την αγωνία μου να γνωρίσω τη δική μου Αίγινα στον μικρό μου γιο, έστω και τώρα που είναι βρέφος, να μάθει τι ζούμε εγώ, η μαμά του κι ο αδερφός του, να κερδίσει τον χαμένο χρόνο... 

Η δική μου Αίγινα είναι το δικό μου χαρούμενο μέρος μου, my happy place, είναι το μέρος που θέλω να επιστρέφω ακόμα κι όταν λαχταρώ να δω κι άλλα μέρη, να ταξιδέψω κι αλλού, είναι το μέρος που καταφεύγω με το μυαλό μου όταν θέλω να αποδράσω από το άγχος και τα προβλήματα... 

Ανυπομονώ και φέτος να ξαναγυρίσω στη δική μου Αίγινα...