"Ο Άρχοντας των Μυγών" του William Golding

Ποια είναι γραμμή εκείνη που όταν την διασχίσεις περνάς από τον πολιτισμό στην αγριότητα; Είναι η παιδική αθωότητα κάτι δεδομένο ή πολυτέλεια των πολιτισμένων δυτικών κοινωνιών; Είναι τελικά ο άνθρωπος ένα ζώο το οποίο δεν εκδηλώνει τα άγρια ένστικτά του μόνο και μόνο επειδή δεν το επιτρέπει το πλαίσιο των κανόνων και των νόμων της ανθρώπινης κοινωνίας; Είναι ικανός ο φόβος, της νύχτας, του άγνωστου, της πείνας, του θανάτου να μεταμορφώσει παιδιά σε κτήνη;

Αυτές και πολλές άλλες ερωτήσεις θέτει το καταπληκτικό μυθιστόρημα του William Golding, "Ο Άρχοντας των Μυγών" , ένα βιβλίο που απόλαυσα από κάθε άποψη και θα εξηγηθώ παρακάτω...

Ένα αεροπλάνο πέφτει σε ένα έρημο τροπικό νησί, μοναδικοί επιζώντες παιδιά, αγόρια όλα... Τα παιδιά θα προσπαθήσουν να οργανωθούν και να επιβιώσουν, να σχηματίσουν μια μικρή κοινότητα που θα λειτουργήσει οργανωμένα με απώτερο σκοπό την σωτηρία και την επιστροφή στην πατρίδα τους... Στην πορεία τα πράγματα αλλάζουν, από την μία η σκληρή επιβίωση σε ένα έρημο νησί και από την άλλη έριδες και κόντρες που προκύπτουν μεταξύ των παιδιών καθώς και η εμφάνιση ενός μυστηριώδους "θεριού", οδηγούν τις καταστάσεις στα άκρα με αποκορύφωμα ένα τραγικό φινάλε...

Το βιβλίο ξεκινάει σαν μια απλή περιπέτεια μερικών παιδιών που προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα έρημο νησί αλλά εξελίσσεται σε μια εις βάθος ματιά μέσα στον ψυχισμό των ηρώων/παιδιών και σε μια ανελέητη μομφή για τις σύγχρονες κοινωνίες και τα θεμέλια πάνω στις οποίες είναι φτιαγμένες, μια μελέτη πάνω στην βία και τη γοητεία που ασκεί... Ο "Άρχοντας των Μυγών" είναι ένα βιβλίο που προκαλεί δυνατά συναισθήματα... Δεν είναι λίγες οι φορές που εξοργίστηκα με την αγριότητα και τον παραλογισμό, που ένιωσα αγωνία συμπάσχοντας με τους ήρωες του, που στενοχωρήθηκα με τις κακουχίες που υπέφεραν... Αυτό που είναι πραγματική γροθιά στο στομάχι είναι η αντίθεση της στερεότυπης αντίληψης της παιδικής αθωότητας που έχουμε στο μυαλό μας με την αγριότητα και τη βία που παρουσιάζεται να ασκούν δωδεκάχρονα παιδιά μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου... 

Προσωπικά, νιώθω ότι ο  "Άρχοντας των Μυγών" δικαιώνει μια πεποίθηση που έχω εδώ και πολλά χρόνια... Πιστεύω μεν ότι οι χαρακτήρες και οι συμπεριφορές σχηματίζονται μέσα από την αλληλεπίδραση με το περιβάλλον και τις αντικειμενικές συνθήκες αλλά τα επίπεδα της αγριότητας και της βίας που ασκεί ο καθένας μας εξαρτώνται από αυτό που είναι καταγεγραμμένο μέσα του, στα γονίδιά του, από την πρώτη στιγμή της γέννησής του...  

Ο "Άρχοντας των Μυγών"  ήταν μια εξαιρετική αναγνωστική εμπειρία από πάσης απόψεως... Η μετάφραση ήταν εξαιρετική (Ρένα Χατχούτ), το βιβλίο είχε πολύ πρακτικό μέγεθος, η βιβλιοδεσία υπέροχη, το εξώφυλλο, όπως και όλα της αντίστοιχης σειράς του Καστανιώτη, πάρα πολύ κομψό και η τιμή του βιβλίου από την Πολιτεία πραγματικά μαγική (1,78€)... Σε συνδυασμό με την υπέροχη ιστορία, πραγματικά,  τι άλλο να ζητήσει κανείς από ένα βιβλίο;