"Επαναστάτες" του Eric Hobsbawm

Μου κάνανε δώρο το "Επαναστάτες" πριν από 3 χρόνια... Έκανα κάποιες απόπειρες να το διαβάσω αλλά η διάθεση δεν ήταν ποτέ κατάλληλη και το εγκατέλειπα στις πρώτες σελίδες... Τελικά ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και πήρε και αυτό την σειρά του...

Το βιβλίο του Eric Hobsbawm αποτελείται από μια συρραφή δοκιμίων τα οποία γράφτηκαν στα τέλη της δεκαετίας του '60 και κάποια από αυτά (μόνο ένα αν θυμάμαι καλά) στις αρχές του '70... Τα δοκίμια αυτά τα οποία είτε είναι κριτικές πάνω σε άλλα βιβλία είτε αυθύπαρκτες δημιουργίες, πραγματεύονται την καταγωγή και την φύση των επαναστατών και των επαναστάσεων... Τις κοινωνικές και ιστορικές συνθήκες που καθόρισαν την ιστορία των επαναστάσεων, τα κυριότερα ιδεολογικά ρεύματα μεταξύ των επαναστατών, τα αίτια και τους τρόπους δημιουργίας κινημάτων...Το βιβλίο παρέχει μια λεπτομερή ανάλυση πάνω στην ιστορική εξέλιξη των επαναστάσεων και των επαναστατών, από τους αναρχικούς μέχρι τους κομμουνιστές, και επιχειρεί να εξάγει συμπεράσματα τα οποία ενδεχομένως να μην ικανοποιήσουν όλους τους αναγνώστες, ειδικά αν αυτοί τοποθετούνται πολιτικά στον χώρο της Αριστεράς...

Προσωπικά δεν μου αρέσει η φόρμα του δοκιμίου, με κουράζει... Ένας από τους λόγους που απέφευγα να διαβάσω το "Επαναστάτες" τόσα χρόνια ήταν και αυτός... Βρήκα ενδιαφέροντα τα δοκίμια εκείνα τα οποία επικέντρωναν την ανάλυσή τους στα ιστορικά γεγονότα αλλά κουράστηκα μέχρι θανάτου σε εκείνα όπου ο Eric Hobsbawm επιδίδεται σε φιλοσοφικές προσεγγίσεις και αναλύσεις του μαρξισμού και των καταβολών του... Εξαιρετικά ενδιαφέρον ήταν το δοκίμιο εκείνο κατά το οποίο μεταξύ άλλων ο Hobsbawm αναλύει και εξηγεί την στράτευση του στην επαναστατική Αριστερά και ως αποτέλεσμα της εβραικής καταγωγής του... Πολύ ωραία και προσεγμένη η έκδοση του Θεμέλιου με μία ένσταση για το μέγεθος του βιβλίου το οποίο θεωρώ άβολο...

Δεν δικαιούμαι να κάνω σύσταση αρνητική ή θετική για το "Επαναστάτες"... Στο σύνολό του δεν το ευχαριστήθηκα, βαρέθηκα αρκετά, αλλά από την άλλη νιώθω ότι θα ήταν άδικο να "κακολογήσω" το βιβλίο αυτό από την στιγμή που γνωρίζω εξ αρχής ότι το δοκίμιο σαν φόρμα δεν μου ταιριάζει... Ο πιθανός αναγνώστης αυτού του post ας μην το εκλάβει σαν βιβλιοκριτική αλλά σαν προσωπικές σημειώσεις πάνω στην ανάγνωση ενός βιβλίου...