Αν είχε η μέρα περισσότερες ώρες...

Πόσο βολικό θα ήταν αν η μέρα δεν είχε 24 ώρες αλλά περισσότερες, 36 ας πούμε ή 48... Πώς να χωρέσω όλα αυτά που πρέπει και θέλω να κάνω σε 24 μόνο ώρες; Ακόμα δεν το έχω καταφέρει... 

Μέσα στο 24ώρο πρέπει να στριμώξω 8 ώρες το λιγότερο που βρίσκομαι στη δουλειά και 5 με 6 ώρες ύπνου για να μπορώ να λειτουργώ χωρίς να κουτουλάω στα ντουβάρια από την νύστα... 

Πρέπει να βρω χρόνο να περάσω με το παιδί μου, να παίξω μαζί του, να μην χάσω τις στιγμές μαζί του που δεν ξαναγυρνάνε πίσω... 

Πρέπει να βρω χρόνο να περάσω με την Μ., την σύντροφο, τον άνθρωπό μου, την φίλη μου, γιατί πριν και πάνω απ' όλα η ζωή μας ξεκίνησε από εμας τους δυο μαζί μόνους μας κι εκεί θα καταλήξει, φτάνει να προσπαθούμε για αυτή... 

Πρέπει να βρω χρόνο για μένα, για τον εαυτό μου, να δω τους φίλους μου, να διαβάσω το βιβλίο μου, να δω κάποια ταινία, να γυμναστώ...

Πρέπει να βρω χρόνο να μελετήσω, να αποκτήσω επιπλέον skills που ίσως να με βοηθήσουν και να μην μείνω άνεργος ή αν μείνω άνεργος να βρω "εύκολα" κάτι άλλο... 

Πρέπει να βρω χρόνο για όλες τις καθημερινές υποχρεώσεις super market, λογαριασμούς κτλ...

Πρέπει μέσα σε όλα αυτά να βρω επιπλέον χρόνο για να γνωρίσω και να ασχοληθώ με το δεύτερο παιδί μου που έρχεται σε δυο μήνες... 

Χρειάζομαι χρόνο, κάθε μέρα και περισσότερο και δεν τον έχω... Πρέπει κάθε μέρα να θυσιάζω κάτι απ' όλα αυτά που πρέπει και θέλω να κάνω για να μπορέσω να κάνω κάτι άλλο που είναι πιο ψηλά στην λίστα... Ξέρω όμως ότι όλα είναι σημαντικά, όλα έχουν νόημα... Καταλήγω συνήθως να θυσιάζω τον προσωπικό μου χρόνο και την μελέτη αλλά ξέρω ότι είναι λάθος και αυτό με στενοχωρεί και με αγχώνει αλλά τι άλλο να κάνω; Δεν μπορώ να σταματήσω να δουλεύω ούτε να στερηθώ την Μ. και το γιο μου... Όλο αυτό συνεχίζεται και συνεχίζεται, είναι κύκλος και δεν τελειώνει... Γι' αυτό σκέφτομαι τι ωραία που θα ήταν αν είχε η μέρα περισσότερες ώρες... Οι 24 είναι τόσο λίγες...