Για το κυπριακό ΟΧΙ...

Δεν μπορώ να μην φουσκώσω από υπερηφάνεια για την εξ ημισείας κυπριακή καταγωγή μου και να μην χαιρετίσω το ΟΧΙ της κυπριακής βουλής στο πρωτάκουστο σχέδιο "διάσωσης" που θέλησε να επιβάλλει το Eurogroup και η Γερμανία... Είναι ένα λαμπρό παράδειγμα του πως το πολιτικό σύστημα συμπορεύεται με την λαική βούληση σε καταστάσεις κρίσης και δεν πάει κόντρα σε αυτή... Οι Κύπριοι βουλευτές και τα κυπριακά πολιτικά κόμματα δεν "μάσησαν" από εκβιαστικά διλλήματα και καταστροφολογικές θεωρίες και επέλεξαν, έστω και από πολιτικό τακτικισμό, να εισακούσουν τον κυπριακό λαό που στάθηκε εξαρχής ενάντιος στην συμφωνία της Παρασκευής... Δεν μπορεί να μην σκεφτεί κάποιος το πόσο διαφορετική στάση κράτησε το ελληνικό πολιτικό σύστημα σε παρόμοιες καταστάσεις που ζήσαμε πριν από τρία χρόνια εδώ στην Ελλάδα και το πως μπέρδεψε εσκεμμένα την έννοια της τυφλής υποταγής με αυτή της διαπραγμάτευσης...

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχουν ακόμα καλοπροαίρετοι υποστηρικτές της ιδέας της ενωμένης Ευρώπης και της Ευρωζώνης, είναι είτε αφελείς είτε καλά αμειβόμενοι να υποστηρίζουν αυτή την ιδέα... Η οικονομική αποικιοκρατία που επιβάλλει ο βιομηχανικός βορράς στον όλο και πιο εξαθλιωμένο νότο επ' ουδενί δεν συνιστά ένωση ελευθέρων κρατών με ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις... Η Γερμανία, πλέον ξεκάθαρα και με αλαζονεία κατακτητή, δείχνει ότι στόχος της είναι να μαζέψει όλο το "χαρτί" σε τράπεζες που αυτή ελέγχει και να μην επιτρέψει την ύπαρξη τραπεζικών παραδείσων που δεν ελέγχει... Προσπαθεί προφανώς να καθυστερήσει μια δικιά της ενδεχόμενη κρίση ρευστότητας η οποία λογικά θα έρθει αφού ένας ένας οι αγοραστές των γερμανικών προϊόντων εξαθλιώνονται και χρεωκοπούν... Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι υπάρχει ένα μεταφυσικό στοιχείο στην επιρροή που ασκεί η Γερμανία στην ευρωπαική και την παγκόσμια ιστορία... Είναι ενάντια στην κοσμοθεωρία μου αλλά σκέφτομαι ότι κάτι πρέπει να συμβαίνει με το γερμανικό DNA καθώς σε ούτε 100 χρόνια η Γερμανία έχει καταστρέψει την Ευρώπη τρεις φορές...

Από εδώ και πέρα ο δρόμος δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα... Η τρόικα άρχισε ήδη να απειλεί ενώ μια συμφωνία με την Ρωσία που αυτή την στιγμή φαντάζει σαν σωτηρία δεν μπορεί και δεν πρόκειται να μην περιλαμβάνει το στοιχείο της υποτέλειας κάποιας μορφής... Μέσα σε όλες αυτές τις συζητήσεις που γίνονται αυτές τις μέρες καμιά ουσιστική κουβέντα δεν γίνεται για τους εργαζόμενους των κυπριακών τραπεζών τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο... Το θέμα δεν είναι φλέγον... Σε κάθε περίπτωση εμείς θα είμαστε οι χαμένοι της υπόθεσης καθώς κάθε μελλοντικό σχήμα θα απαιτήσει να θυσιαστούν θέσεις εργασίας και μισθοί... Είναι αλήθεια ότι ποτέ δεν περίμενα αυτές τις εξελίξεις, ούτε και κανένας άλλος συνάδελφος πιθανότατα... Όλοι γνωρίζαμε ότι η λήξη των συλλογικών συμβάσεων θα σηματοδοτούσε την έναρξη μιας σφοδρής επίθεσης στα κεκτημένα μας αλλά αυτό το σενάριο κανείς μας δεν το είχε φανταστεί, ότι ξαφνικά θα είμασταν εργαζόμενοι φαντάσματα σε μια τράπεζα φάντασμα, να μην γνωρίζεις αν έχεις δουλειά ή όχι...

Μόλις ανέβει αυτό το post κλείνω τον υπολογιστή και φεύγω για το κέντρο, το σωματείο μας έχει καλέσει συνέλευση... Μακάρι να είμαστε περισσότεροι σήμερα απ' ότι τις άλλες φορές, αν όχι σήμερα πότε; Δεν ξέρω ούτε τι θα πούμε ούτε πού θα καταλήξουμε... Ξέρω όμως ότι φοβάμαι τόσο πολύ για το αύριο που έχω μουδιάσει, πλέον δεν έχω άγχος...