Το μυστικό της επιτυχίας...
Παρακολουθώ καθημερινά την επισκεψιμότητα του "Ψαροκόκαλου" κι ο λόγος είναι διπλός... Από την μία η ματαιοδοξία μου και από την άλλη ότι όσες περισσότερες επισκέψεις έχει το blog τόσο περισσότερα είναι τα κέρδη από το AdSense (έχω σωθεί από τα κέρδη του AdSense, λέμε... lol ) ...
Μετά από 4 χρόνια blogging ακόμα δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για το ποια είναι η μαγική συνταγή που κάνει ένα post επιτυχημένο... Αν κρίνω από τα δικά μου πιο δημοφιλή, θα καταλήξω στο συμπέρασμα ότι είναι εκείνα τα posts που έχουν τα κατάλληλα keywords και που έχουν ως θέμα κάτι που είναι trend στο Internet και πάλι όμως αν δεις την πορεία του blog συνολικά, δεν ισχύει πάντα αυτός ο γενικός κανόνας... Επίσης, έχω γράψει posts για τα οποία ήμουν περήφανος όταν πατούσα το κουμπί της δημοσίευσης και η υποδοχή που είχαν ήταν χλιαρή και άλλα που μου φαίνονταν συνηθισμένα αλλά είχαν ανέλπιστα καλή πορεία τόσο σε views όσο και σε πλήθος σχολίων...
"Content is king" λένε αρκετοί και το ακολουθούν σαν ευαγγέλλιο όσον αφορά την αύξηση της επισκεψιμότητας κάποιου site ή blog αν και πληρέστερα θα μπορούσαμε να πούμε "Content and Followers are kings" ... Τι να το κάνεις το πολύ καλό περιεχόμενο αν δεν το απευθύνεις σε ένα κοινό που θέλει να το διαβάσει...; Για να βρεις αυτό το κοινό, ο πιο "εύκολος" τρόπος (δεν υπάρχουν εύκολοι τρόποι...) είναι να αποκτήσεις μια συγκεκριμένη θεματολογία και να επικεντρωθείς εκεί... Αυτό λειτουργεί σε ανθρώπους που είναι εξαιρετικά αφοσιωμένοι ή εξαιρετικά καλοί σε κάτι, χωρίς όμως να σημαίνει ότι το περιεχόμενο που δημοσιεύουν δεν πρέπει να είναι ποιοτικό... Κάποτε το δοκίμασα κι εγώ αλλά δεν δούλεψε για εμένα, όχι τόσο από την σκοπιά της επισκεψιμότητας όσο συναισθηματικά... Ίσως γιατί ένιωθα ότι ένα μονοθεματικό blog με περιόριζε και με έβαζε σε καλούπια, ίσως γιατί ένιωθα ανεπαρκής ως προς τους στόχους που εγώ έβαζα στον εαυτό μου, ίσως τελικά γιατί το blogging για μένα είναι κυρίως ψυχοθεραπεία και εκτόνωση παρά όχημα προς τον πλούτο και τη δόξα...
Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγω μετά από 651 posts (μαζί με αυτό) είναι ότι το μυστικό της επιτυχίας ενός καλού/δημοφιλούς post είναι η αλήθεια αυτού που το γράφει... Όσο περισσότερη, χωρίς πολλές φιοριτούρες, τόσο το καλύτερο (εδώ ξαναγυρνάμε στο "Content is king" )... Αλήθεια και... λίγη τύχη! Να σε μάθουν τα κατάλληλα άτομα και να σε αναδημοσιεύσουν στα κατάλληλα σημεία... Από εκεί και πέρα ο δρόμος θα είναι στρωμένος με likes και retweets... :)
Ένα μπλογκ αρχικά είναι ένα προσωπικό στοίχημα του δημιουργού του -κι έπειτα της ματαιοδοξίας του να διαβαστεί. Επίσης, κάθε ανάρτηση είναι μια μορφή "μοιράσματος" και συνάμα έκθεσης, γι' αυτό υπάρχουν και τα σχόλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑληθινά, δεν καταλαβαίνω τις ερμητικά κλειστές σε σχόλια αναρτήσεις, ειδικά όταν έχουν ένα απαξιωτικό προς κάποιους γράψιμο -έως και επιθετικό, θα έλεγα- μην επιτρέποντας έτσι τον αντίλογο.
Έχω κάποιο πολύ συγκεκριμένο στο μυαλό μου, για το οποίο έχω σκεφτεί ότι, ενώ έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα για τα γούστα μου γραφή, που ξεχειλίζει από ευφυΐα, συναίσθημα και νοήματα, συχνά μ’ ενοχλεί κάτι, απροσδιόριστο, έτσι προσβλητικά που γράφει, υποτίθεται για συγκεκριμένους αποδέκτες, τη στιγμή που δεν διασαφηνίζεται σε ποιους απευθύνεται. Αφ' υψηλού, από το βήμα του μπλογκ του ο οικοδεσπότης νομίζει ότι νομιμοποιείται να μιλάει χωρίς αντίλογο, αφού έχει κλειστά ακόμα και τα σχόλια.
Τα υπονοούμενά του δεν ξέρω ποιον αφορούν, δείχνουν όμως μικροψυχία και μνησικακία.
Μήπως αποδέκτης είναι όποιος τα διαβάζει; (ανεξαρτήτως του προορισμού τους, στον οποίο μπορεί και να μη φτάσουν τελικά). Λέω τώρα…
Εκτιμάω το "Ψαροκόκαλο" για τους χαμηλούς του τόνους, τον ευγενικό διάλογο -παρά τις όποιες διαφωνίες- και την αίσθηση της ελευθερίας που σου αφήνει, σε αντίθεση με τα μπλογκ που σε πνίγουν με το φανατισμό και την προκατάληψή τους. Και για τη ανθρωπιά που αποπνέει, βρε παιδί μου...
κ.κ.
Συμφωνώ απόλυτα ως προς την φύση και την χρήση των σχολίων και σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια... Χαίρομαι πολύ που μου λες για την ανθρωπιά που σου βγάζει το Ψαροκόκαλο διότι αυτός ήταν κι στόχος μου,το blog να είναι ένας εσωτερικός καθρέφτης...
ΑπάντησηΔιαγραφή