Εγώ κι E.Σ.Y. ....

Η διάγνωση έλεγε αριστερή βουβωνοκήλη, η απόφαση να την εγχειρίσουμε πάρθηκε άμεσα και η επέμβαση έγινε την Τετάρτη... Δεν είχα ξανακάνει ποτέ μου εγχείριση, ούτε είχα προσωπική εμπειρία αυτού που λέγεται δημόσιο νοσοκομείο...Γράφω από το κρεβάτι του σπιτιού μου, ξαπλωμένος διότι πονάω πολύ όταν στέκομαι όρθιος ή κάθομαι...

Δεν ξέρω από πού να αρχίσω...

Η εγχείριση έγινε στο Ασκληπιείο της Βούλας...Η πρώτη εντύπωση για τις κτιριακές εγκαταστάσεις ήταν επιεικώς αρνητική...Διάφορα παραπήγματα και παραγκάκια, κατασκευασμένα εδώ και 100 χρόνια κάποια από αυτά, συνθέτουν το συγκρότημα των υπηρεσιών και των κλινικών του νοσοκομείου... 'Αβαφτοι και μουχλιασμένοι τοίχοι, ελλιπείς εγκαταστάσεις υγιεινής, θάλαμοι με καμένες λάμπες ή χωρίς πρίζες, βουλωμένοι νιπτήρες... Η χειρουργική πτέρυγα (στο πολυώροφο μεγάλο κτίριο για όσους γνωρίζουν τη γεωγραφία του Ασκληπιείου) φάνταζε υπέρ λουξ μπροστά στα άθλια παραπήγματα στα οποία έγινε η εισαγωγή μου...

Μέσα σε αυτό το "ειδυλλιακό" περιβάλλον κινείται και εργάζεται ένας μεγάλος αριθμός εργαζόμενων, από τους γιατρούς μέχρι τις καθαρίστριες, που ανήκουν σε όλες τις κατηγορίες ανθρώπων, καλύπτουν πλήρως, λίγο ή και καθόλου τα στερεότυπα για τους δημόσιους υπαλλήλους... Όπως ο ειδικευόμενος που πήγα να αρπαχτώ με το καλημέρα όταν προσπάθησε να μου πουλήσει εξυπνάδα λέγοντας ότι δεν κατάλαβα τις εντολές του γιατρού μου... Όπως ο υπάλληλος της γραμματείας που με άφησε να περιμένω ένα μισάωρο και χρειάστηκε να του την πει ο γιατρός μου  για να σηκώσει το τηλέφωνο, να κάνει μια κλήση δέκα δευτερολέπτων και να προωθήσει τον φάκελο μου στο χειρουργικό τμήμα... Όπως η νοσοκόμα που με βοήθησε πάρα πολύ όταν κάτι δεν έγινε καλά μετά την εγχείριση και εγώ εκτός από δυνατούς πόνους αντιμετώπισα και μια κρίση πανικού... Και μετά σαν φίλη από τα παλιά παράκουσε την εντολή για λήψη υγρών αποκλειστικά την πρώτη βραδιά και με κέρασε στα κρυφά ζελέ, "αφού κι αυτό νεράκι είναι"... Όπως το γιατρουδάκι που είχε εφημερία και άκουσε τις χριστοπαναγίες που του έριξα όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά (μετά του ζήτησα συγνώμη διότι δεν έφταιγε αυτός κι εγώ δεν έλεγχα τον εαυτό μου εκείνες τις ώρες) και με είχε στην έννοια του όλη τη νύχτα και το πρωί πριν πάρω το εξιτήριο....

Αυτά που κρατάω από την εμπειρία μου από το Ασκληπιείο είναι δυο τρία πραγματάκια...

Είδα κάπου ένα κουτί με το σλόγκαν "Το ΕΣΥ είσαι εσύ" να καλεί τους επισκέπτες και τους ασθενείς του νοσοκομείου να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια σχετικά με τις παρεχόμενες υπηρεσίες... Το κουτί περιείχε δυο τρία ερωτηματολόγια συμπληρωμένα όλα κι όλα και δεν το θεωρώ τυχαίο... Το ΕΣΥ δεν είναι εγώ κι εσύ, τουλάχιστον όχι έτσι όπως το κατάντησαν.... Είναι εξοργιστική η εγκατάλειψη του κράτους στις δομές της δημόσιας υγείας οι οποίες όσο χάλια και αν είναι είναι οι μοναδικές στις οποίες μπορούν να έχουν πρόσβαση πάρα πολλοί από τους συμπολίτες μας που όμως τις πληρώνουμε αδρά όλοι οι εργαζόμενοι μέσω της εφορίας και των ασφαλιστικών μας κρατήσεων .... Είναι εξόφθαλμη η προσπάθεια όλων των κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια να απαξιώσουν και να υποβαθμίσουν τη δημόσια υγεία προς όφελος τόσο των ιδιωτικών νοσηλευτικών κέντρων όσο και της ιδιωτικής ασφάλισής...

Το κράτος έχει τις ευθύνες του, αυτό που δεν μου άρεσε όμως καθόλου είναι ότι είδα μια "δεν γαμιέται" συμπεριφορά και σε αρκετούς εργαζόμενους, όπως στην νοσοκόμα που δεν μάζεψε από κάτω το καπάκι της βελόνας της σύριγγας αλλά το έσπρωξε κάτω από το κρεβάτι ή ο υπάλληλος που περιέγραψα πιο πάνω που ολιγωρούσε για ένα τηλεφώνημα δέκα δευτερολέπτων... Δεν εμπνέουν σεβασμό τέτοιες συμπεριφορές και τρέφουν, δικαιολογημένα, τα στερεότυπα...

Η νοσηλεία των ασθενών δεν μπορεί να εφαρμόζεται φασόν για όλους... Ο κάθε ασθενής έχει διαφορετικές αντοχές, διαφορετική ψυχολογία, αντιμετωπίζει διαφορετικά το κάθε πρόβλημα, δεν μπορείς να τους αντιμετωπίζεις όλους το ίδιο, με νόρμες που απορρέουν από την προσωπική άποψη του κάθε γιατρού και του κάθε νοσηλευτή... Όταν ο ασθενής λέει πονάω, το εννοεί, δεν το κάνει διότι προσπαθεί να "γίνει" με κάποιο legal high...

Για το τέλος μια απλή συμβουλή... Όσοι βρεθείτε σε παρόμοιες καταστάσεις και πρέπει να εγχειριστείτε, προτιμήστε ολική νάρκωση από την επισκληρίδιο... Η δική μου εμπειρία με την επισκληρίδιο ήταν κακή, εν μέρει σε αυτήν οφείλεται η κρίση πανικού που έπαθα ενώ και οι περιορισμοί που έχεις μετά την ανάνηψη είναι πολλοί περισσότεροι απ' ότι με την ολική νάρκωση...