Και τώρα τι;

Μου είχαν μπει ψύλλοι στα αυτιά εδώ και λίγους μήνες αλλά ένιωθα/προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου ότι έπρεπε να δείξω υπομονή... Οι εξελίξεις δεν με δικαιώνουν ούτε για αυτή την απόφασή μου ούτε και γι' αυτή που πήρα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του Μαΐου και του Ιουνίου... Ο ΣΥΡΙΖΑ μετατοπίζεται με γοργά βήματα όλο και πιο δεξιά και δείχνει να έχει μοναδικό του στόχο να γίνει ΠΑΣΟΚ στην θέση του ΠΑΣΟΚ, να πάρει μέρος στο παιχνίδι της εξουσίας... 

Όταν μιλούσαμε για κυβερνώσα Αριστερά κάποιοι από εμάς δεν είχαμε κάτι τέτοιο στο μυαλό μας... Μια "προοδευτική" φρασεολογία εμπλουτισμένη με τσιτάτα καθωσπρεπισμού (για να μην ξεχνιόμαστε και τρομάζουμε την πελατεία...) δεν λέει κάτι, δεν αλλάζει κάτι... Χρειάζονται πράξεις, έργα, δεσμεύσεις και καθαρά λόγια... 

Σκέφτομαι ότι αυτή την απογοήτευση που νιώθω εγώ θα την νιώθουν κι άλλοι και μέσα στην βάση του ΣΥΡΙΖΑ και θα αναρωτιούνται και κάποιοι γιατί φαίνεται να είναι σε κάμψη η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ δημοσκοπικά τον τελευταίο καιρό... Μα γιατί να προτιμήσεις ένα μαϊμού προϊόν όταν έχεις διαθέσιμο το αυθεντικό; Όσο περισσότερο μοιάζει με το ΝΔΣΟΚ ο ΣΥΡΙΖΑ τόσο πιο περιττή γίνεται η παρουσία του...

Υ.γ.1 Το χειρότερο από όλα είναι ότι η ματαίωση της ελπίδας που συντηρούσε η αυταπάτη του ΣΥΡΙΖΑ σπρώχνει κι άλλο κόσμο στην αγκαλιά της Χρυσής Αυγής...

Υ.γ.2 Και τώρα τι ψηφίζουμε;