Για το χτύπημα στο The Mall...

Θα ήθελα να πω δυο πραγματάκια για το χτύπημα στο The Mall...

Δεν ξέρω ποιος θα αναλάβει την ευθύνη του χτυπήματος, αν ήταν προβοκάτσια, πολιτικό, από αναρχικούς, φασίστες ή μαφιόζικο... Αν ήταν και πολιτικό ένας λόγος παραπάνω για αυτά που θα πω...

Καλώς ή κακώς και δεν θα το αναλύσουμε εδώ τώρα, το The Mall είναι ένας χώρος που μαζεύονται πολλοί άνθρωποι και ειδικότερα πολλές οικογένειες με παιδιά, ειδικά τις Κυριακές, γιατί δίνει τη δυνατότητα στο γονιό να πιει τον καφέ του, να κάνει τη βόλτα του και να αφήσει το παιδάκι του να τρέξει χωρίς να σκέφτεται για τα αυτοκίνητα που περνούν, το κρύο ή τη βροχή... Το ξέρω γιατί το έχω κάνει κι εγώ πολλές φορές και θα το ξανακάνω... Το να επιλεγεί λοιπόν το The Mall ως στόχος την συγκεκριμένη μέρα και ώρα, φανερώνει έλλειψη σεβασμού για την ανθρώπινη ζωή, ανθρώπους/κτήνη που αδιαφορούν πλήρως για το αν οι πράξεις τους έχουν συνέπειες και αθώα θύματα... 

Δεν με ενδιαφέρει ο συμβολισμός του χτυπήματος, εφόσον αυτό είναι πολιτικό, διότι εξόχως συμβολικό θα ήταν αν είχε γίνει και σε ώρες που το πολυκατάστημα ήταν κλειστό, όχι βέβαια ότι η ζωή των υπαλλήλων security που θα βρίσκονταν στον χώρο, έχει μικρότερη σημασία από ενός παιδιού ή κάποιου ενήλικα που απολαμβάνει τη βόλτα του...

Αν το χτύπημα είναι πόνημα μηχανισμών που στόχο έχουν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από την καυτή επικαιρότητα και την καθημερινότητα, ένας λόγος παραπάνω να επιμείνω στα συμπεράσματα που έβγαλα πιο πάνω για την ποιότητα των δραστών...

Σκέφτηκα αρκετές φορές χθες τι θα γινόταν αν ήμουν εγώ κι η οικογένεια μου χθες στο The Mall, εγώ, ο γιος μου και η έγκυος γυναίκα μου, την λαχτάρα που θα παίρναμε για να μην πω τίποτα χειρότερο...

Ότι χρώμα, ύφος και σκοπό και να έχει αυτό το χτύπημα είναι καταδικαστέο... Αλίμονο αν κάνουμε εκπτώσεις στην ανθρώπινη ζωή...