Ψαροκόκαλο...

Μην τάξεις τ' άγιου κερί και του παιδιού κουλούρι... Εμένα μου τάξανε κουλούρι, αν και δεν είμαι παιδί, αλλά δεν ήταν αυτό που περίμενα...  Είμαι από αυτούς που πρώτα γνώρισαν τον κινηματογραφικό "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών" κι έπειτα τον λογοτεχνικό... Την τριλογία πρέπει να την έχω δει ολόκληρη καμιά εικοσαριά φορές, συμπεριλαμβανομένων των extended versions... Μετά διάβασα το " Σιλμαρίλλιον " και...πίστεψα!!! Ήμουν πλέον φανατικός του Tolkien ... Φέτος τα Χριστούγεννα ο Άη Βασίλης μου έφερε την τριλογία του Άρχοντα και την ξεκίνησα με ανυπομονησία και προσμονή... αλλά κάτι δεν δούλευε... Στο πρώτο μισό της "Συντροφιάς του Δαχτυλιδιού" προσπαθούσα να καταλάβω γιατί αργεί τόσο πολύ να πάρει μπρος η πλοκή, γιατί το βιβλίο ξοδεύεται σε ατελείωτες και μονότονες περιγραφές λιβαδιών και δασών με διάφορα τραγούδια ή ποιήματα να παρεμβάλλονται ανά τακτά (πολύ τακτά μερικές φορές) χρονικά διαστήματα... Μερικές φορές φαινόταν σαν ο Tolkien  να απολ

Θα ήθελα να πω δυο πραγματάκια για το χτύπημα στο The Mall ... Δεν ξέρω ποιος θα αναλάβει την ευθύνη του χτυπήματος, αν ήταν προβοκάτσια, πολιτικό, από αναρχικούς, φασίστες ή μαφιόζικο... Αν ήταν και πολιτικό ένας λόγος παραπάνω για αυτά που θα πω... Καλώς ή κακώς και δεν θα το αναλύσουμε εδώ τώρα, το The Mall είναι ένας χώρος που μαζεύονται πολλοί άνθρωποι και ειδικότερα πολλές οικογένειες με παιδιά, ειδικά τις Κυριακές, γιατί δίνει τη δυνατότητα στο γονιό να πιει τον καφέ του, να κάνει τη βόλτα του και να αφήσει το παιδάκι του να τρέξει χωρίς να σκέφτεται για τα αυτοκίνητα που περνούν, το κρύο ή τη βροχή... Το ξέρω γιατί το έχω κάνει κι εγώ πολλές φορές και θα το ξανακάνω... Το να επιλεγεί λοιπόν το The Mall ως στόχος την συγκεκριμένη μέρα και ώρα, φανερώνει έλλειψη σεβασμού για την ανθρώπινη ζωή, ανθρώπους/κτήνη που αδιαφορούν πλήρως για το αν οι πράξεις τους έχουν συνέπειες και αθώα θύματα...  Δεν με ενδιαφέρει ο συμβολισμός του χτυπήματος, εφόσον αυτό είναι πολιτικό,

Το "Ψαροκόκαλο" αποδείχτηκε γερό κόκαλο... Ξεκίνησε στις 18/01/2009 και τέσσερα χρόνια μετά είναι alive and kicking (που λένε και στο χωριό μου) και μπαίνει στον πέμπτο χρόνο της ζωής του... Ετοιμάζεται να υποδεχτεί όλες τις αλλαγές και τα γεγονότα που θα σημαδέψουν την ζωή του κατόχου του μέσα στην χρονιά που έρχεται, να τον βοηθήσει να πει τον καημό του, την χαρά του, αυτά που σκέφτεται και αυτά που θέλει, ίσως και καμιά μαλακία να περνάει η ώρα... Χρόνια του πολλά!!!

Έμαθα σήμερα ότι ένας γνωστός με τον οποίο κάποτε είχαμε βρεθεί σε μια παρέα , σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα οδηγώντας το ποδήλατό του στον γυρισμό από τη δουλειά... Κατευθείαν σκέφτηκα την χήρα γυναίκα του που δεν πρέπει να είναι ούτε τριάντα και το τρίχρονο παιδάκι τους, ίδια ηλικία με τον Σ. μου... Το δικό μου ποδήλατο κάθεται στην αποθήκη εδώ και πολύ καιρό... Αυτές τις μέρες όλο μου περνούσε από το μυαλό να το πουλήσω... Δεν κατάφερα ποτέ να το εντάξω στην καθημερινότητά μου είτε σαν μέσο μεταφοράς είτε σαν όργανο γυμναστικής... Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν ένιωσα άνετα να οδηγώ στους δρόμους και ο χρόνος ήταν και είναι εξαιρετικά περιορισμένος για ποδηλατάδες σε δάση και εξοχές... Επιμένω, και από σήμερα ακόμα περισσότερο, ότι η Αθήνα τόσο από άποψη γεωγραφικού αναγλύφου, όσο και από άποψη ποιότητας δρόμων και συνολικής απουσίας της ποδηλατικής κουλτούρας, είναι ακατάλληλη για ποδηλάτες... Μακάρι τα πράγματα να ήταν όπως στο Άμστερνταμ ή ακόμα και στα Τρίκαλα και την Κ

Από την Καθημερινή

Μου είχαν μπει ψύλλοι στα αυτιά εδώ και λίγους μήνες αλλά ένιωθα/προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου ότι έπρεπε να δείξω υπομονή... Οι εξελίξεις δεν με δικαιώνουν ούτε για αυτή την απόφασή μου ούτε και γι' αυτή που πήρα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του Μαΐου και του Ιουνίου... Ο ΣΥΡΙΖΑ μετατοπίζεται με γοργά βήματα όλο και πιο δεξιά και δείχνει να έχει μοναδικό του στόχο να γίνει ΠΑΣΟΚ στην θέση του ΠΑΣΟΚ, να πάρει μέρος στο παιχνίδι της εξουσίας...  Όταν μιλούσαμε για κυβερνώσα Αριστερά κάποιοι από εμάς δεν είχαμε κάτι τέτοιο στο μυαλό μας... Μια "προοδευτική" φρασεολογία εμπλουτισμένη με τσιτάτα καθωσπρεπισμού (για να μην ξεχνιόμαστε και τρομάζουμε την πελατεία...) δεν λέει κάτι, δεν αλλάζει κάτι... Χρειάζονται πράξεις, έργα, δεσμεύσεις και καθαρά λόγια...  Σκέφτομαι ότι αυτή την απογοήτευση που νιώθω εγώ θα την νιώθουν κι άλλοι και μέσα στην βάση του ΣΥΡΙΖΑ και θα αναρωτιούνται και κάποιοι γιατί φαίνεται να είναι σε κάμψη η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ δημοσκοπικ

Ενδιαφέρον και ευκολοδιάβαστο ανάγνωσμα  το βιβλίο των  Frederic Bardeau και Nicolas Danet , μια έρευνα πάνω στο διαδικτυακό και κοινωνικό φαινόμενο που λέγεται Anonymous... Το γαλλικό δίδυμο αναζητεί και εντοπίζει τις ρίζες των Anonymous στην κουλτούρα της αμφισβήτησης της δεκαετίας του ΄60 και την κυβερνοκουλτούρα όπως αυτή διαμορφώθηκε ήδη από τα πρώτα βήματα του Internet αλλά και του προγόνου  του, του ARPANET ...  Επιχειρεί μια ιστορική αναδρομή για το ποιες ήταν οι εκφράσεις του χακτιβισμού πριν από την εμφάνιση των Anonymous και παρουσιάζει το χρονογράφημα της εμφάνισης τους και των γεγονότων εκείνων που οδήγησαν στη διαμόρφωση της μορφής που έχουν σήμερα... Οι Anonymous, ένα διαδικτυακό φαινόμενο της ψηφιακής εποχής, είναι η κυριότερη και πιο προβεβλημένη εκδοχή του κυβερνοακτιβισμού όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα ως ακόμα ένα μέσο επίτευξης κοινωνικών και πολιτικών  διεκδικήσεων πέραν των παραδοσιακών... "Μάστορες" στη διαχείριση της εικόνας και των συμβό

Το παρόν post δεν θα έχει κανένα απολύτως νόημα για τους περισσότερους αναγνώστες αυτού του blog διότι δεν συνηθίζω να αναφέρομαι σε τεχνικά θέματα και τη δουλειά μου συχνά... Άλλοι αναγνώστες που ίσως να έχουν επαφή με το αντικείμενο μπορεί να παραξενευτούν διότι θα τους φανώ ίσως ανακόλουθος... Αυτό το post παίζει τον ρόλο μιας δημόσιας δέσμευσης απέναντι στον εαυτό μου, ένας λόγος να μην τα παρατήσω στα μισά, όπως συνήθως κάνω... Όντας BI Developer δεν υπήρχε απόλυτη ανάγκη να ασχοληθώ με κάποια high level γλώσσα προγραμματισμού... Οι λίγες γραμμές κώδικα που ήταν απαραίτητες μπορούσαν να καλυφθούν από τις αποσπασματικές γνώσεις μου τις οποίες δεν μπήκα στη διαδικασία να αναπτύξω τόσα χρόνια... Οι λόγοι ήταν διάφοροι... Από την μία η φυσική μου απέχθεια για τον πατροπαράδοτο προγραμματισμό, από την άλλη το αντικείμενό μου που απαιτεί γνώσεις στις βάσεις δεδομένων, τα χρόνια πέρασαν και εγώ παρέμεινα στις γνώσεις πασαλείμματα περί προγραμματισμού... Με την πάροδο των χρόνων

Χθες κάναμε την εξέταση Β' Επιπέδου και είδαμε το μπεμπάκι.... Όλα πάνε καλά, ο μπόμπιρας είναι super... Λέω μπόμπιρας διότι επιτέλους κάθισε ήσυχος και είδαμε το φύλο του, θα κάνουμε σετάκι τα αγοράκια, αλίμονό μας αν είναι τόσο ζωηρός όσο είναι μέσα στην κοιλιά... Προσθέτω λοιπόν καινούργιο tag, δεν γίνεται να έχει ο ένας γιος και ο άλλος να μην έχει, θα παρεξηγηθεί...

Ο Μπαλτάσαρ Μπούστος είναι ένας νεαρός Αργεντινός, γνήσιο τέκνο του Διαφωτισμού και οπαδός του Πολίτη της Γενεύης ... Ζει στο Μπουένος Άυρες στις αρχές του ταραγμένου 19ου αιώνα και το πάθος του για ελευθερία και ισότητα  τον οδηγεί ένα βράδυ στο να απαγάγει ένα λευκό μωρό, γιου του προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου, και να το αντικαταστήσει με το μαύρο μωρό μιας συφιλιδικής πόρνης... Μια κλεφτή ματιά στην μητέρα του παιδιού που απήγαγε και τον έκανε να την ερωτευτεί, μια πυρκαγιά, μια τραγωδία και κάπως έτσι ξεκινά η δεκάχρονη ιστορία της εκστρατείας του Μπαλτάσαρ Μπούστος, μιας εκστρατείας προσωπικής αλλά και πέρα από αυτόν... Στο υπέροχο αυτό βιβλίο ο Carlos Fuentes  αφηγείται, μέσα από την ιστορία του Μπαλτάσαρ Μπούστος, την ιστορία της γέννησης των εθνών της Λατινικής Αμερικής... Περιγράφει τα ταραγμένα εκείνα χρόνια της Λατινοαμερικανικής επανάστασης και αναλύει τους λόγους που οδήγησαν στην έκρηξή της αλλά και τις συνθήκες εκείνες που την υπονόμευσαν και δεν την άφησαν ν