Ο αντιναζισμός του κώλου και η φαιά απειλή...

Η Αριστερά φώναζε εδώ και χρόνια αλλά όλοι νόμιζαν ότι επρόκειτο για γραφικές εμμονές, τώρα όμως που οι φασίστες έχουν μπουκάρει για τα καλά στον δημόσιο βίο, όσοι δεν τους χειροκροτάνε έχουν καταλάβει ότι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά... 

Κάπου εδώ, το πτώμα που βρωμάει και ζέχνει από την σήψη (το ΠΑΣΟΚ) μπουκάρει στο προσκήνιο τρεκλίζοντας σαν ζόμπι και πουλάει αντιφασισμό μπας και θυμίσει την ύπαρξή του... 

Τι ειρωνεία...

Το ΜΠΑΤΣΟΚ των χημικών, των ανοιγμένων κεφαλιών, των γέρων που ζούνε πολύ και δεν πεθαίνουν, των μνημονίων και των συνταγματικών παραβάσεων να μιλάει για αντιναζιστικό αγώνα... Αυτή η απέχθεια που προκαλεί στους περισσοτέρους το ΜΠΑΤΣΟΚ και η έμφυτη αντιδραστική φύση του χαρακτήρα του Έλληνα είναι που με τρομάζουν... 

Φοβάμαι ότι θα υπάρξει κόσμος που θα συμπαθήσει την Χρυσή Αυγή μόνο και μόνο επειδή μίλησε εναντίον της το ΠΑΣΟΚ  και ο Βενιζέλος...  Φοβάμαι γιατί παράγινε η ιστορία με τους φασίστες, δεν υπάρχουν πια περιθώρια ...  Όσο περνάει ο καιρός αυτοί αποθρασύνονται, η αστυνομία κοιτάει από την άλλη και το νταηλίκι τους κερδίζει πόντους μεταξύ των εξαθλιωμένων... 

Μόνη λύση, η δυναμική απάντηση με όρους που καταλαβαίνουν... Έχει συμβεί και στο παρελθόν, μπορεί να ξαναγίνει... Ψάξτε να βρείτε και να δείτε το "Antifa: Chasseurs de skins", δείχνει τον τρόπο... Εδώ, παλαιότερο, σχετικό post μου για την ταινία...