"Το χαστούκι" του Χρήστου Τσιόλκα

Ένα barbeque σε ένα σπίτι με κήπο μια ηλιόλουστη μέρα... Ετερόκλητοι άνθρωποι μαζί με τα παιδιά τους μαζεμένοι, συζητούν, πίνουν και τρώνε... Όλα φαίνονται φυσιολογικά και τετριμμένα μέχρι που κάποιος καλεσμένος χαστουκίζει ένα ξένο παιδί... Το γεγονός προκαλεί αναστάτωση, αμηχανία, οργή και αποτελεί τον καταλύτη για την αλυσιδωτή αντίδραση των γεγονότων που ακολουθούν...

Αυτή είναι εν τάχει η υπόθεση του βιβλίου του Χρήστου Τσιόλκα, "Το χαστούκι" αλλά σίγουρα δεν είναι μόνο αυτό... Δεν κατάφερα να το συμπαθήσω από την αρχή αλλά κλείνοντας την τελευταία σελίδα του με είχε κερδίσει ολοκληρωτικά... Επειδή λογικά αυτό θα είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάζω μέσα στο 2012, χαίρομαι που αυτός ο καλός (από την αναγνωστική πλευρά) χρόνος κλείνει με ένα εξαιρετικό βιβλίο...

Αρχικά όπως είπα δεν κατάφερα να το συμπαθήσω... Η κοφτερή γλώσσα του Τσιόλκα και οι συνεχείς αναφορές σε σκηνές σεξ και οι βωμολοχίες με έκαναν να θεωρώ ότι προβοκάρει απλά χωρίς να έχει τίποτα να πει... Σιγά σιγά κατάλαβα ότι απλά με σόκαρε το γεγονός ότι απλά παρουσίαζε τα πράγματα ωμά και αληθινά κάτι που αντιτίθεται στον μικροαστικό καθωσπρεπισμό μου... 

Το "Χαστούκι" είναι ένα πολύ σκληρό βιβλίο... Ανατέμνει την σύγχρονη αστική ζωή και τοποθετεί ένα καθρέφτη μπροστά στην κοινωνία και την αναγκάζει να δει τα μούτρα της όπως είναι απαλλαγμένη από τις συμβάσεις της και την υποκρισία... Εστιάζει ιδιαίτερα στην οικογένεια και τις σχέσεις που αναπτύσσονται μέσα σε αυτήν... Φυσικά λόγω της καταγωγής του συγγραφέα η ελληνική οικογένεια είναι στο επίκεντρο και γι' αυτό κάποιοι απ΄τους χαρακτήρες είναι ιδιαίτερα οικείοι... 

Η ανάπτυξη των χαρακτήρων είναι καταπληκτική, ένα κέντημα, όπως είπε χαρακτηριστικά η Μ. όταν συζητούσαμε για το βιβλίο... Κανένας δεν είναι αθώος, δεν υπάρχουν καλοί και κακοί, υπάρχουν άνθρωποι πραγματικοί, όχι στερεοτυπικοί, συναισθηματικά διαφανείς στον αναγνώστη... Όλοι τους παλεύουν με τα θέλω και τα πρέπει τους, τους προσωπικούς τους δαίμονες και τις απογοητεύσεις τους, προσπαθούν να βρουν την ισορροπία χωρίς να το καταφέρνουν πάντα ή μάλλον σχεδόν ποτέ... 

Το "Χαστούκι" παρέχει τη δυνατότητα για μια διεισδυτική ματιά στην Αυστραλέζικη κοινωνία, μια κοινωνία που περπατάει πάνω σε τεντωμένο σχοινί... Ρατσισμός, μισαλλοδοξία, ναρκωτικά, περιθωριοποίηση είναι μόνο μερικά από τα ζητήματα που πρέπει να λύσει, όπως και πολλές άλλες, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής... 

Θα μπορούσα να συνεχίσω να γράφω διάφορα για το "Χαστούκι" αλλά δεν έχει νόημα... Από την μια προσπαθώ να αποφύγω τα spoilers και από την άλλη προσπαθώ να περιγράψω ένα βιβλίο που πιστεύω ότι πρέπει να το διαβάσεις για να το καταλάβεις γιατί είναι δυνατό σαν συναίσθημα και πόσο καλά μπορείς να περιγράψουν τα λόγια ένα συναίσθημα; 

Διαβάστε το...