Χαίρομαι που είμαι εγώ...

Είναι πολλές οι φορές που έχω γκρινιάξει για πράγματα που δεν έκανα ή που τα έκανα με διαφορετικό τρόπο απ' ότι θα ήθελα, που έβαλα νερό στο κρασί μου ή που το έχυσα στο πάτωμα... Έκανα πολλά λάθη και πήρα και λάθος δρόμους και υπάρχουν πράγματα που θα ήθελα να είχα κάνει και δεν έκανα... Όλα αυτά που έκανα όμως και όλα αυτά που δεν έκανα, είναι τα συστατικά που δημιούργησαν εμένα, αυτόν που είμαι τώρα, αισίως 34, ποιος να μου το λεγε... 

Αν δεν είχα επιλέξει να σπουδάσω Πληροφορική δεν θα είχα γνωρίσει ποτέ τον Σ. και αυτός δεν θα μου είχε γνωρίσει ποτέ την Μ. και τώρα δεν θα υπήρχε ο γιόκας μου... Δεν θα είχα γνωρίσει τους φίλους μου, δεν θα είχα ζήσει την ζωή που έζησα και δόξα τον Θεό ήταν και είναι μια καλή ζωή...

 Ναι, θα μπορούσα να έχω ακολουθήσει άλλους δρόμους, να έχω ακολουθήσει την καρδιά μου, αυτό που αγαπούσα... Ναι, θα μπορούσα αλλά αυτό θα σήμαινε ότι δεν θα είχα αυτή την ζωή που έζησα, δεν θα είχα την Μ. μου, τον Σ. μου, τους φίλους μου, δεν θα ήμουν εγώ τελικά θα ήταν κάποιος άλλος... 

Μπορεί να ήταν μια χαρά και η ζωή αυτού του άλλου όμως εγώ δεν θέλω να είμαι κάποιος άλλος, χαίρομαι που είμαι εγώ και προσπαθώ κάθε μέρα για το καλύτερο, μέσα μου και στους άλλους... 

Χαίρομαι και για ένα ακόμα λόγο, ότι μπορώ και το λέω πια αυτό, φόρα παρτίδα, να το ακούσω πρώτα εγώ και μετά οι άλλοι, ότι τα έχουμε βρει με τον Δημήτρη, ότι όλα πάνε καλά...