Burnout...

Και πάνω εκεί που λες ότι τίποτα δεν πάει χειρότερα κάτι μπορεί να συμβεί και να στραβώσουν κι άλλο τα πράγματα... Να σε θεωρήσουν μαλάκα και δεδομένο και να σου βγάζουν και τη γλώσσα από πάνω κοροϊδευτικά...  

Προσπαθώ να μην "πέφτω" αλλά το burnout δείχνει κανονικά τα σημάδια του... Νιώθω ότι είμαι σε φάση που έχει κλείσει ένας κύκλος και πρέπει να ανοίξει ένας νέος αλλά πάλι αυτό είναι το συναίσθημα που έχω πάντα μετά από περιόδους μεγάλης πίεσης... Από την άλλη ίσως όντως να έχει έρθει η ώρα για γενναίες αποφάσεις... 

Παλεύω απεγνωσμένα να βρω κάτι να κρατάω το μυαλό μου ξύπνιο, να βρω κάτι νέο και ενδιαφέρον... Έγραψα PHP για πρώτη φορά, επαγγελματικά και όχι σαν προσωπική άσκηση και μου άρεσε, ένιωσα καλά... Κυνηγάω την Python, μήπως βρω μια άκρη, αυτή η γλώσσα μου κρατάει το ενδιαφέρον καιρό τώρα, είναι καρμική η σχέση μας... 

Δεν ξέρω αν η περαιτέρω εμβάθυνση στον κόσμο της Πληροφορικής είναι η σανίδα της ψυχολογικής μου σωτηρίας  αλλά δεν ξέρω κι άλλο τρόπο που να πληρώνει και τους λογαριασμούς μου... 

Η συνέχεια... επί της οθόνης!

Σχόλια

  1. emotional exhaustion λέγεται αλέως...
    δεν είσαι ο μόνος φίλε, δεν είσαι ο μόνος...
    ίσως πρέπει να κάνουμε συνέδριο, μοουυυχαχα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πες το όπως θες, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο...
      Όσο για το συνέδριο, πλάκωσε πελατεία, για οργάνωσέ το να βγάλουμε κανά φράγκο... lol

      Διαγραφή
  2. Μάγκες, κρατήστε μου και μένα μια θέση, κάπου κοντά σε παράθυρο, να βλέπω έξω.

    Και το συνέδριο να γίνει σε μέρος που να βλέπει θάλασσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι ρε φίλε αλλά ελπίζω εκεί που θα γίνει το συνέδριο να μην έχει τίποτε "καλούς" κύριους με λευκές μπλούζες...

      Διαγραφή
  3. εγώ γιατί στεναχωριέμαι απίστευτα που διαβάζω ότι είσαι στο παρατσάκ να "καείς"? Πρόσεχε φίλε μου, το παιδί και η γυναίκα σου σε χρειάζονται. Οι συνεχείς υποτροπές σε αρρώστιες κρυβουν μάλλονεξασθενημένο ανοσοποιητικό,και όχι, δεν είμαι γιατρός, απλά κι εγώ (όταν δούλευα) πήγαινα από ιγμορίτιδα σε γρίπη, κι από κει σε κάθε είδους λοιμώξεις. Οπότε...κράτα δυνάμεις. Πολύ χάρηκα που διάβασα σε προηγούμενο ποστ ότι μεγαλώνει η οικογένεια σας, με το καλό και με ένα πόνο για τη μανούλα! Φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είμαι στο παρατσάκ, κάηκα ψαράκι...
      Μπουκώνομαι βιταμίνες εδώ και καμιά εβδομάδα μπας και έρθω στα ίσα μου αλλά το ζόρι το μεγάλο είναι η ματαίωση και η απογοήτευση και όχι τόσο η ταλαιπωρία με τις αρρώστιες...

      Για το παιδί, τη γυναίκα, το μπεμπάκι που έρχεται και όσους αγαπάμε συνεχίζουμε ρε ψαράκι, τα ξέρεις κι εσύ αυτά...

      Να 'σαι καλά για τις ευχές σου!

      :)

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου