Πόσο κοστίζει ο ελεύθερος χρόνος;

Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες δουλεύω με εξαντλητικούς ρυθμούς σε ατελείωτα ωράρια... Κάποιοι θα σκεφτούν ότι είμαι τυχερός που έχω ακόμα δουλειά αλλά δεν είναι της παρούσης... Πιάνω δουλειά στις 7:45 και σχολάω κατά μέσο όρο μετά τις 19:00... 

Φυσικά δεν υπάρχει χρόνος για τίποτα, ούτε για μένα, ούτε για το παιδί, ούτε για την Μ., καλύπτονται απλά οι βιολογικές μου ανάγκες, φαΐ, ύπνος, ξεκούραση... Το δυστύχημα είναι ότι κατά 99% όλη αυτή η δουλειά δεν θα πληρωθεί, υπερωρίες δεν θα δοθούν (κανονικά δίνονται), αν πληρώνονταν θα μιλούσαμε για σχεδόν άλλο ένα μισθό... Θα ήταν καλά αυτά τα επιπλέον λεφτά, ειδικά τώρα και τους μήνες που έρχονται...

Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία, μια χαρά την ενισχύουν και την στηρίζουν... Χθες το πρωί όμως όταν πηγαίναμε με το αυτοκίνητο επίσκεψη στον μικρό του ξάδελφο, ο Σ. με ρώτησε αν θα φύγω και θα τον αφήσω και αν θα φάμε μαζί το μεσημέρι... Δεν με έχει ρωτήσει ποτέ κάτι παρόμοιο και δεν μπορώ να μην το συνδέσω με το γεγονός ότι ενώ πριν ήμασταν μαζί κάθε απόγευμα τώρα μπορεί και να περάσουν δύο μέρες και να μην τον δω ξύπνιο, διότι φεύγω πολύ πρωί όταν κοιμάται και επιστρέφω όταν έχει ήδη πέσει για ύπνο...

Για να απαντήσω λοιπόν στην ερώτηση του τίτλου του post, ο ελεύθερος χρόνος είναι ανεκτίμητος...


Σχόλια

  1. Καταλαβαίνω απόλυτα. Από μια τέτοια ερώτηση ξεκινώντας έγραψα κι εγώ ένα παλαιότερο ποστ μου! Έχει τίτλο "χρόνος". Καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή σου μέρα και σένα!

      Το διάβασα το post σου... Θα συμφωνήσω και θα διαφωνήσω ταυτόχρονα μαζί σου... Καθορίζουμε τον χρόνο μας όταν πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας και δημιουργήσουμε το δικό μας εργασιακό περιβάλλον αλλά από την άλλη μερικές φορές η δική μας δουλειά μπορεί να είναι πολύ περισσότερο χρονοβόρα από αυτή της μισθωτής εργασίας... Επί της ουσίας καθορίζουμε απόλυτα τον χρόνο μας μόνο όταν αποσυνδέσουμε την εργασία μας από την επιβίωση μας,πολυτέλεια που έχουν πολύ λίγοι άνθρωποι...

      Διαγραφή
  2. "Επί της ουσίας καθορίζουμε απόλυτα τον χρόνο μας μόνο όταν αποσυνδέσουμε την εργασία μας από την επιβίωση μας,πολυτέλεια που έχουν πολύ λίγοι άνθρωποι...". Αυτό ακριβώς, κι εκτός από τον ελεύθερο χρόνο ανεκτίμητη, ξέρεις, είναι και η ψυχική ηρεμία. Δυστυχώς, οι δουλειές έχουν γίνει ανθρωποφαγικές. Επειδή λιγοστεύει το προσωπικό, ο φόρτος εργασίας πέφτει στους εναπομείναντες που απομυζώνται. Κουράγιο εύχομαι και να εκμεταλλεύεσαι κάθε διαθέσιμο λεπτό για σένα και την οικογένεια σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συνήθως με τον ελεύθερο χρόνο έχεις και ψυχική ηρεμία, ναι... Και αυτή πολύτιμη και δυσεύρετη...

      Να 'σαι καλά, καλημέρα!

      Διαγραφή
  3. σειρά μου λοιπόν να πώ ότι τα είπες όλα...
    ελεύθερος χρόνος...για μένα πλούσιος είναι μόνο αυτός που έχει ελεύθερο χρόνο...
    αυτό που είπες για τις υπερωρίες και ότι τελικά είναι ένας μισθός ακόμη (δλδ ότι θα έπρεπε να είναι) είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ αλήθεια...γιατί, αν τελικά κάνεις το ωράριό σου και μόνο θα χαρακτηριστείς ως τεμπέλης, δημόσιος υπάλληλος, ότι δεν "αγαπάς" την επιχείρηση, θα μπεις στην μπλακ λιστ και τελικά θα απολυθείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν θα δούλευα ποτέ μόνο μέχρι την λήξη του ωραρίου μου διότι συμπονώ πρώτα απ'όλα τους συναδέλφους που η δουλειά τους εξαρτάται από τη δική μου... Από την άλλη όμως δε γίνεται να δουλεύεις μέχρι τις 11 και τις 12 και να περιμένει η "εταιρεία" να μην ζητάς τίποτα σε ανταπόδοση...

      Έχω μπει σε ένα trip να ετοιμάζομαι ψυχολογικά για σύγκρουση στο τέλος του μήνα, μια κατάσταση "άντε γαμήσου εσύ κι γρύλος σου", δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα έχω χάσει τόσο χρόνο και χρήμα για το τίποτα... Ελπίζω να αποδειχτώ Κασσάνδρα και να μην χρειαστεί να γίνει τίποτε...

      Υ.Γ. Καλώς ήρθες Jony!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου