"Σκοτεινή Παλίρροια" του A.Roseberg και "Πέρα από την Σκοτεινή Πύλη" των A.Rosenberg και C.Golden

Είναι ok να είσαι geek και να σου αρέσουν geeky πράγματα... Πολλοί ίσως να σκέφτονται ότι το να διαβάζεις βιβλία για μάγους, δράκους, ξωτικά και δαίμονες δεν φανερώνει ώριμο αναγνώστη, ούτε καν ώριμο άνθρωπο αλλά όλοι αυτοί μπορούν να βάλουν τη γνώμη τους εκεί που ξέρουν (???) και να με αφήσουν ήσυχο και μένα και όλους του υπόλοιπους geeks που μας πωρώνει μια ακόμα ιστορία για μάγους, δράκους, ξωτικά και δαίμονες...

Παρά το πάθος μου να υπερασπιστώ την fantasy λογοτεχνία το σημερινό review δεν θα ενισχύσει σημαντικά τις προσπάθειές μου... Κατά την περίοδο των διακοπών διάβασα δυο βιβλία της σειράς Warcraft, τα οποία αποτελούν το δεύτερο και τρίτο μέρος μιας τριλογίας σχετικά με τη γέννηση και τους πολέμους που προκάλεσε η Ορδή, το πρώτο μέρος της οποίας ήταν το "Η Γέννηση της Ορδής"... Ενώ το πρώτο μέρος της τριλογίας ήταν εξαίρετο δείγμα fantasy λογοτεχνίας, δεν ισχύει το ίδιο με τις δυο συνέχειες...

Το βιβλίο "Σκοτεινή Παλίρροια" είναι το δεύτερο μέρος της τριλογίας της Ορδής και περιλαμβάνει τα γεγονότα της πρώτης εισβολής των Ορκ στο Άζεροθ... 

Εν συντομία, ήταν απαράδεκτο...

Ο Rosenberg κατάφερε να πάρει ένα πολύ αβανταδόρικο story για fantasy βιβλίο και να το μετατρέψει σε μια άνευρη και βαρετή σούπα με απλοϊκές έως βλακώδεις περιγραφές μαχών, κωμικοτραγικούς διαλόγους και γραφή που θύμιζε 16-χρονο επίδοξο συγγραφέα που γράφει για τον σχολικό διαγωνισμό διηγήματος... Εντάξει είπαμε εμείς οι fans του fantasy γουστάρουμε ξόρκια και μάγους και πολεμιστές αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι λογοτεχνικές μας απαιτήσεις είναι μικρές ούτε ότι θα τσιμπήσουμε με την πρώτη ξιφομαχία που θα διαβάσουμε... Σίγουρα στο μέλλον για μένα η ύπαρξη του ονόματος του Aaron Rosenberg στο εξώφυλλο κάποιου βιβλίου δεν θα αποτελεί θετικό στοιχείο αν και οφείλω εδώ να πω ότι υποπτεύομαι εντόνως ότι το λάθος δεν είναι όλο του Αμερικανού συγγραφέα αλλά ότι τον κρέμασε και ο μεταφραστής... 

Στο τρίτο μέρος της τριλογίας, το "Πέρα από την Σκοτεινή Πύλη" τα πράγματα ευτυχώς καλυτέρεψαν αισθητά... Αποδίδω την βελτιωμένη ποιότητα του συγκεκριμένου βιβλίου στο γεγονός ότι πλέον εδώ δεν "ζωγραφίζει" μόνος του ο Aaron Rosenberg αλλά έχει προστεθεί στο συγγραφικό team η Christie Golden, που είναι εγγύηση, σίγουρα το πιο δυνατό χαρτί της ομάδος των συγγραφέων που ασχολούνται με το σύμπαν του Warcraft...

Σε αυτό το βιβλίο περιγράφονται τα γεγονότα του δεύτερου πολέμου της Συμμαχίας με την Ορδή που ακολούθησε το άνοιγμα της Σκοτεινής Πύλης για άλλη μια φορά μετά την ήττα των Ορκ στον πρώτο πόλεμο εναντίον του Άζεροθ... Εδώ, επιτέλους, έχουμε να κάνουμε με ένα αξιοπρεπές δείγμα fantasy λογοτεχνίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το βιβλίο δρέπει δάφνες... Απλά στο "Πέρα από την Σκοτεινή Πύλη" παρακολουθούμε μια στοιχειώδη ανάπτυξη των χαρακτήρων, ένα σφιχτό ρυθμό αφήγησης που κρατάει τον αναγνώστη σε αγωνία και ένα σαφώς πιο ενήλικο και σκοτεινό story το οποίο καταλήγει σε ένα πολύ δυνατό φινάλε... Ενδιάμεσα φυσικά και διαβάζουμε για ξόρκια και μάχες και δράκους και φρικαλέα τέρατα αλλά γαμώτο μου fantasy διαβάζουμε!!! 

Το βιβλίο ρίχνει και ένα eco friendly μηνυματάκι απ' έξω απ' έξω για το οποίο κόβω το χέρι μου ότι υπεύθυνη είναι η Golden και η ανάγνωση της τριλογίας της Ορδής τελειώνει με ένα ευχάριστο συναίσθημα καθώς το "Πέρα από την Σκοτεινή Πύλη" μου επέστρεψε κάποια από τα λεφτά που έκλαιγα για την αγορά του "Σκοτεινή Παλίρροια" ...

Κάτι είναι κι αυτό...