"Νεκρωταφίο Ζώων" του Stephen King

Στον πρόλογο αυτού του βιβλίου ο Stephen King γράφει ότι το "Νεκρωταφίο Ζώων" είναι το πιο τρομακτικό βιβλίο που έχει γράψει, ένα βιβλίο που πραγματικά το παράκανε... Η ιδέα για αυτό το βιβλίο του ήρθε από προσωπικά οικογενειακά βιώματα, ιστορίες με τα παιδιά του και ίσως αυτό να τον έκανε να το θεωρεί το πιο τρομακτικό βιβλίο του, διότι έπαιξε χειροπιαστά με τους δικούς του φόβους και αγωνίες...

Αυτό δεν σημαίνει ότι το βιβλίο είναι τρομακτικό μόνο για τον Αμερικανό συγγραφέα από το Μέην... Το "Νεκρωταφίο Ζώων" παίζει πάνω στον φόβο του θανάτου, στην άρνηση της αποδοχής του, ειδικά όταν πρόκειται για αγαπημένα πρόσωπα... Παίζει με τους εφιάλτες που βλέπει ο κάθε γονιός για το τι κακό μπορεί να συμβεί στα παιδιά του και πόσα θα έκανε για αυτά...

Ο τρόμος στο "Νεκρωταφίο Ζώων" δεν είναι προφανής, στηρίζεται κυρίως στην ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο King και ειδικά από το δεύτερο μισό του βιβλίου και μετά θα μπορούσαμε να πούμε ότι το "Νεκρωταφίο Ζώων" γίνεται εντελώς gothic με τις περιγραφές των νεκροταφείων και των ανεμοδαρμένων βραδιών μέσα σε δάση και δυσοίωνους βάλτους...

Αυτό που είναι καταπληκτικό στο "Νεκρωταφίο Ζώων" είναι ο τρόπος που δομεί ο King τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών του, η φύση και η κορύφωση της οδύνης, το μονοπάτι που οδηγεί από τον ορθολογισμό στην τρέλα σε σημείο που να αρχίζεις να σκέφτεσαι αν η ύπαρξη του μεταφυσικού είναι όντως χειροπιαστή ή δομικό στοιχείο της παραφροσύνης του ήρωα...

Το βιβλίο μεταφέρθηκε στην μεγάλη οθόνη το 1989 (Pet Sematary) και ένα από τα τραγούδια που ακούγονται στην ταινία είναι και το ομώνυμο τραγούδι από τους Ramones, μια από τις αγαπημένες μπάντες του Stephen King αλλά και του ήρωα του βιβλίου...