Athens Live School Festival...
Βρεθήκαμε στο Γκάζι οικογενειακώς την Κυριακή το απόγευμα, στη δεύτερη μέρα του Athens Live School Festival... Το όλο concept αφορά μαθητικά ροκ (και όχι μόνο) συγκροτήματα που τους δίνεται η δυνατότητα να παίξουν πάνω σε μια πραγματική σκηνή, να δείξουν τι αξίζουν, να κάνουν το κομμάτι τους, την καύλα τους...
Η είσοδος ήταν ελεύθερη, η προσέλευση του κόσμου μικρή αλλά δυναμική, γενικά το κλίμα ήταν καλό και υπήρχε αρκετή ενέργεια... Ακούσαμε ωραίες μουσικές και είχε τον χαβαλέ του, μου έμειναν ένα πολύ καλό thrash metal group το οποίο έπαιζε όταν μπήκαμε στον χώρο και δεν συγκράτησα το όνομά τους και ένα καταπληκτικό ντουέτο από δυο πιτσιρίκες με ακουστικές κιθάρες και άψογες φωνές, τις MARGICSOFI... Υπήρχαν και τα κακέκτυπα των ΟΝΙΡΑΜΑ φυσικά ή παντελώς ατάλαντοι...Αστροναύτες της μουσικής, όλο ποζεριά και δήθεν και καθόλου ταλέντο αλλά τι να κάνεις, shit happens...
Κράτησα δυο σκέψεις από την χθεσινή συναυλία, μια θετική και μια αρνητική... Από την μία η ενέργεια, η καύλα των πιτσιρικάδων, η ωραία μουσική, το ταλέντο... Από την άλλη η σκληρή πραγματικότητα, τα ταλέντα που δεν θα βρουν ποτέ το δρόμο τους προς τη δισκογραφία γιατί δεν είναι αρκετά sexy ή αρκετά trendy, που δεν θα γινόταν (και δεν θα ήθελαν οι ίδιοι) να είναι opening act σε κάποια μπουζούκια, να "ζεστάνουν" το κοινό πριν από τη Βανδή και τον Ρέμο...
Η είσοδος ήταν ελεύθερη, η προσέλευση του κόσμου μικρή αλλά δυναμική, γενικά το κλίμα ήταν καλό και υπήρχε αρκετή ενέργεια... Ακούσαμε ωραίες μουσικές και είχε τον χαβαλέ του, μου έμειναν ένα πολύ καλό thrash metal group το οποίο έπαιζε όταν μπήκαμε στον χώρο και δεν συγκράτησα το όνομά τους και ένα καταπληκτικό ντουέτο από δυο πιτσιρίκες με ακουστικές κιθάρες και άψογες φωνές, τις MARGICSOFI... Υπήρχαν και τα κακέκτυπα των ΟΝΙΡΑΜΑ φυσικά ή παντελώς ατάλαντοι...Αστροναύτες της μουσικής, όλο ποζεριά και δήθεν και καθόλου ταλέντο αλλά τι να κάνεις, shit happens...
Κράτησα δυο σκέψεις από την χθεσινή συναυλία, μια θετική και μια αρνητική... Από την μία η ενέργεια, η καύλα των πιτσιρικάδων, η ωραία μουσική, το ταλέντο... Από την άλλη η σκληρή πραγματικότητα, τα ταλέντα που δεν θα βρουν ποτέ το δρόμο τους προς τη δισκογραφία γιατί δεν είναι αρκετά sexy ή αρκετά trendy, που δεν θα γινόταν (και δεν θα ήθελαν οι ίδιοι) να είναι opening act σε κάποια μπουζούκια, να "ζεστάνουν" το κοινό πριν από τη Βανδή και τον Ρέμο...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου