Συνέντευξη Αλέξη Τσίπρα στον Στέλιο Κούλογλου και το TVXS...

Απόσπασμα από την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη εφ' όλης της ύλης που έδωσε ο Αλέξης Τσίπρας στο TVXS:

...Αυτό είναι που με στεναχωρεί, ότι η πολιτική που ακολουθεί η ηγεσία του ΚΚΕ οδηγεί το λαό στην κατάθλιψη και τον καναπέ. Δηλαδή τι λέει η κ. Παπαρήγα; Δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξουν τα πράγματα. Πότε θα αλλάξουν, με ρωτάς, όταν και αν θα έρθουν οι αντικειμενικές συνθήκες. Πότε, αν όχι τώρα; Τι άλλο θα πρέπει να γίνει σ’ αυτή τη χώρα και σ’ αυτή την κοινωνία, για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε με αυτοπεποίθηση να αλλάξουν τα πράγματα. Λέει ότι καμία κυβέρνηση της Αριστεράς δεν μπορεί να καταφέρει τίποτα. Εντάξει, δεν λέω ότι είναι εύκολο, λέω όμως ότι αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουμε, διότι αν δεν προσπαθήσουμε, θα εγκλωβίσουμε τις υπόλοιπες γενιές. Τους εργαζόμενους, την εργατική τάξη κυρίως, αλλά και πολλές γενιές ακόμα...
Η επιλογή του συγκεκριμένου αποσπάσματος δεν είναι τυχαία...

Όλη η συνέντευξη εδώ.

Σχόλια

  1. Απαντήσεις
    1. Έλεος το ένα κι έλεος το άλλο αλλά κατά τ' άλλα η αλήθεια είναι copyright του καθενός...

      Έτσι όπως το βλέπω εγώ τώρα καλύτερα να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ παρά ΚΚΕ, αν μιλάμε για κόμματα της αριστεράς εντός κοινοβουλίου... Οι συγκεκριμένες εκλογές έχουν ιδιομορφίες κι εγώ πείθομαι όλο και περισσότερο ότι η ψήφος μου να είναι στρατηγική...

      Στην τελική όλη η εξωκοινοβουλευτική αριστερά (κι όχι μόνο) διαρρηγνύει τα ιμάτια της ότι οι εκλογές δεν είναι αυτοσκοπός οπότε δεν την χαλάει να ψηφίσουμε ότι καταλαβαίνουμε...

      Διαγραφή
  2. το ότι δεν είναι αυτοσκοπός επειδή δεν αλλάζει ο κόσμος μέσα από το κοινοβούλιο, δεν σημαίνει ότι δεν έχει την σημασία του ποιόν θα στηρίξεις. ασ ψηφίζαμε και χ.α. τότε. και στήριξη μετράει κι ας μη μπει ο άλλος στη βουλή, γιατί του δίνεις μια ώθηση και μια δυναμική για την επαύριο των εκλογών που είναι σημαντικότερη.

    στη τελική, ποιά από τα όντως υπαρκτά κακά του κκε, πληρεί ο... τσίπρας; σε τι είναι καλύτερος, στο να σπέρνει αυταπάτες για... αυτοδύναμη ανάπτυξη σε μια χρεοκοπημένη χώρα σε ένα χρεοκοπημένο παγκόσμιο καπιταλισμό;

    υγ. όταν είχα κάνει το πρώτο σχόλιο δεν είχε κάνει ακόμα τη δηλωσάρα ο τσίπρας, πως θα έμπαινε σε κυβέρνηση μαζί με τον... καμμένο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καμια δηλωση για συγκυβερνηση με τον Καμμενο δεν εκανε ο Τσιπρας,για ψηφο ανοχης μιλησε,μην αναπσραγεις την παδοκικη αλητεια

      Διαγραφή
  3. δλδ ποιό είναι το πρόγραμμα του συν για να βγούμε από την κρίση; ποιά είναι τα πρακτικά μέτρα που θα πάρει και τα οποία σε βρίσκουν σύμφωνο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν θες λεπτομέρειες ξέρεις πού θα τις βρεις...
      Πρακτικότερο μέτρο είναι να σου λέει ότι θα κάνω επιτροπή λογιστικού ελέγχου και θα ελέγξω την φύση του χρέους από το να πιστεύεις ότι η λύση θα έρθει από μια επανάσταση που θα γίνει εν μία νυκτί από εκεί που μέχρι πριν λίγο καιρό ο δικομματισμός γαμούσε και έδερνε και η Ευρώπη και το ΝΑΤΟ θα μασήσουν από τον ντούρο ελληνικό τσαμπουκά μας και θα κάνουν πίσω...

      Διαγραφή
    2. το μέτρο που πρότεινε ο τσίπρας για το χρέος, αφού το ανέφερες, ήταν η... επαναδιαπραγράτευση και το... κούρεμα. δηλαδή, το κούρεμα των ζωών μας για τη διάσωση των τραπεζών. μάλιστα, όταν επετεύχθη η συμφωνία για το psi, περιχαρής στο συν δήλωναν πως η εε σέρνεται πίσω από τις προτάσεις τους και πόσο μπροστά ήταν... αυτές είναι οι προτάσεις τους για διέξοδο από την κρίση. σιγά παιδιά μας έχετε σκλαβώσει, δεν αντέχουμε τόση σωτηρία...
      η πλάκα της υπόθεσης είναι ότι ποτέ δεν ήμουν της λογικής "εσύ τους ψήφιζες οπότε τώρα μην μιλάς", ούτε καν απέναντι σε πασόκους και δεξιούς, διότι κατανοώ πως χτίστηκαν επί δεκαετίες οι αυταπάτες του κοσμάκη. αλλά γαμώτο μου, κάπου πρέπει να υπάρχει έστω και μια μικρή γεύση ατομικής ευθύνης, ειδικά όταν δεν μιλάω με τη κυρά κούλα από το βοτανικό που δεν καταλαβαίνει που πανε τα 4. κι επειδή ο τσίπρας έχει σοβαρές πιθανότητες ακόμα και να κυβερνήσει, θα σου θυμίσω αυτή τη συζήτηση μας, όταν θα σφίξουν χειρότερα οι κώλοι και ο λαός θα πρέπει να πάρει ιστορικές αποφάσεις, κι εσύ μαζί, αν θέλει να ζήσει. αν δεν είναι ήδη αργά.
      καλό είναι να θες να επιλεγεις αυτό που σου φαίνεται εσένα πιο "ρεαλιστικό". αλλά και λίγη πολιτική σκέψη σε βάθος δεν βλάπτει, και δεν χρειάζεται να είναι κανείς μαρξιστικός φωστήρας. εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, έχουν γίνει τόσο ξεκάθαρα, που ακόμα και η νομική διάσταση του ζητήματος αρκεί. την επαύριο των εκλογών, η ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ κυβέρνηση βγει, δεξιά, κεντρώα, συνεργασίας ή αριστερή, θα πρέπει να περάσει μέτρα ύψους 170 δις. αυτά δεν θα είναι τα τελευταία, θα έρθουν και μνημόνια 3,4,5 και κοκ, για 2-3 δεκαετίες, όπως οι ίδιοι λένε. στη πραγματικότητα, μέχρι ο γιός σου να μεγαλώσει και να κάνει παιδιά, και τα παιδιά του να κάνουν παιδιά, το μέλλον τους είναι υποθηκευμένο. με βάση το αγγλικό δίκαιο υπογράψαμε τη δανειακή σύμβαση, και με βάση όλ' αυτά που υπογράψανε, δεν θα σταματήσουν αν δεν γίνουμε σε συνθήκες ζωής κι εργασίας κίνα και στη καλύτερη βουλγαρία. ο πολύς αντιμνημονιακός τσίπρας, όπως κι όλοι οι αντιμνημονιακοί, ή θα τα εφαρμόσουνε όλα αυτά τα οποία δεσμεύουν συνολικά το κράτος κι όχι απλά τη κυβέρνηση που τα υπέγραψε (αγγλικό δίκαιο γαρ), ή, εναλλακτικά, θα πρέπει να έρθουνε σε ρήξη με το χρέος, με το διεθνές και ντόπιο κεφάλαιο, με το κράτος. δηλαδή, αυτό που εσύ ειρωνικά αποκαλείς επανάσταση. αυτές είναι οι 2 επιλογές. οπότε μάλλον ή ο τσίπρας είναι όντως ο νέος λένιν, ή κοροιδεύει τον κόσμο, μαζί κι όλοι οι αντιμνημονιακοί θεομπαίχτες. μάντεψε λοιπόν ποιός από τους 2 μας είναι ρεαλιστής και ποιός ουτοπιστής.
      και φυσικά, ξέρεις τι είναι αυτό που ακολουθεί ιστορικά, μετά τις αριστερές κυβερνήσεις και τα λαϊκά μέτωπα... εγώ δε θέλω να φανταστώ πως θα είναι η στιγμή που η αριστερά θα εφαρμόζει τρισχειρότερα μέτρα από τα σημερινά, και θα καταρρέει στα μάτια του λαού, διότι τότε θα είναι η στιγμή που η μόνη εναλλακτική που θα μένει θα είναι ο φασισμός. τουλάχιστον, να μην πείτε ότι δεν τα ξέρατε.

      υγ. εγώ έχω πλήρη επίγνωση πως η λύση που προτείνω για να πάμε μπροστά είναι ένα δύσβατο, σκοτεινό και με πολλούς κινδύνους μονοπάτι. αλλά αυτό που έχουμε πίσω μας είναι ο γκρεμός. ή το παίρνουμε απόφαση και πάμε μπροστά ή κλαίμε τη μοίρα μας που γεννηθήκαμε σε αυτή την εποχή και βουτάμε στο γκρεμό. ο "ρεαλισμός" φίλε δεν τρώγεται. τίποτα άλλο.

      άντε και καλές... εκλογές να έχουμε.

      Διαγραφή
    3. Η ρήξη είναι φτηνή κουβέντα, όπως φτηνό είναι οτιδήποτε γίνεται στα λόγια... Ξεκινάς με τη βεβαιότητα ότι μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα σε προδώσει και θα εφαρμόσει τα μνημόνια την στιγμή που σου λέει το αντίθετο ενώ παρουσιάζεσαι σίγουρος για την επανάσταση έστω και αν συμπληρώνεις ότι είναι δύσβατος δρόμος...

      Πώς ακριβώς θα γίνει η επανάσταση με τον κυρ Παντελή που μέχρι χθες ψήφιζε δικομματισμό? Ή εν μία νυκτί θα αποκτήσει ταξική συνείδηση και ατσάλινη θέληση ο κυρ Παντελής για να τα παίξει όλα για όλα γιατί έχει να χάσει μόνο τις αλυσίδες του?

      Δουλευόμαστε?

      Ο ρεαλισμός δεν τρώγεται αλλά ούτε και η επανάσταση τρώγεται... Προεξοφλείτε την προδοσία της πιθανής κυβέρνησης της Αριστεράς, φαντάσου να γίνει και πραγματικότητα τι έχετε να πείτε... Απαιτούνται λύσεις άμεσα, έστω και αν δεν είναι τέλειες, έστω και αν δεν είναι αυτές ακριβώς που θέλουμε διότι οι συνθήκες έχουν φτάσει στο μη παρέκει... Μακάρι να μας προέκυπτε Τσάβεζ των Βαλκανίων ο Αλέξης αλλά και πάλι απέναντι θα ήσασταν...

      Ιστορικά επίσης αποδεικνύεται ότι ο κομμουνισμός οδήγησε στην απολυταρχία και σε ανελεύθερα καθεστώτα αλλά κρατάμε από την ιστορία μόνο τα παραδείγματα που προτιμούμε...

      Η ειρωνία και καλά στο τέλος όλα τα λεφτά...

      Διαγραφή
    4. δεν ειρωνεύομαι καθόλου. έκπληκτος είμαι βλέποντας πόσες ελπίδες έχεις εναποθέσει σε αυτές τις εκλογές ποντάροντας μάλιστα σε ψόφιο άλογο.

      Σου ξαναλέω, ποιός από τους 2 είναι ρεαλιστής και ποιός ουτοπιστής; Εγώ που θεωρώ πως πρέπει να προετοιμαστούμε γι' αυτό που αναπόφευκτα έρχεται, μια μεγάλη κοινωνική έκρηξη που όποιος δεν την βλέπει και δεν την μυρίζει στον αέρα είναι τυφλός, έτσι ώστε να νικήσουν οι από κάτω και να ξεπετάξουν ΟΛΟΥΣ αυτούς που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση, διότι δεν υπάρχει ελπίδα να επιβιώσουμε μέσα σε αυτό το σύστημα, όπως ήδη γίνεται;
      ή αυτός που θεωρεί ότι με ξαναζεσταμένες μεσοβέζικες λύσεις θα μπορέσουμε να βγούμε από το αδιέξοδο και να βρούμε λύση παραμένοντας μέσα σε αυτό το σύστημα την στιγμή που καταρρέει παγκόσμια; όταν είσαι μέσα σε ένα σπίτι που γκρεμίζεται, δεν κοιτάς πως να διορθώσεις τα σοβατεπιά, αλλά βγαίνεις έξω από το σπίτι για να μην σε πλακώσει.

      "Η ρήξη είναι φτηνή κουβέντα, όπως φτηνό είναι οτιδήποτε γίνεται στα λόγια..."

      Βρες άλλη συνώνυμη που να σου αρέσει και να μην είναι... φτηνή, αλλά το νόημα δεν αλλάζει. Όσο για τα λόγια, σε αντίθεση με τον τσίπρα κι όλους τους άλλους, εμείς δεν εμφανιζόμαστε σαν σωτήρες γιατί δεν θέλουμε εμείς να πάρουμε την εξουσία. θέλουμε οι εργάτες να την πάρουν και να αυτοκυβερνηθούν και σε αυτό τους καλούμε. Θα τα καταφέρουμε; Ποιός ξέρει; Αλλά δεν υπάρχει άλλη επιλογή παρά να το παλέψουμε.
      Αν λέγαμε πως αύριο εμείς θα κάνουμε την επανάσταση για πάρτη μας να μου έλεγες ότι λέω μεγάλα λόγια.

      Διαγραφή
    5. "Πώς ακριβώς θα γίνει η επανάσταση με τον κυρ Παντελή που μέχρι χθες ψήφιζε δικομματισμό? Ή εν μία νυκτί θα αποκτήσει ταξική συνείδηση και ατσάλινη θέληση ο κυρ Παντελής για να τα παίξει όλα για όλα γιατί έχει να χάσει μόνο τις αλυσίδες του?"

      Μην απαξιώνεις τον κόσμο που σε περιβάλλει, διότι μέσα σε αυτόν ζούμε και τελικά απαξιώνεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Στη τελική κανείς δεν είναι αναμάρτητος και καθαρός, εμού του ιδίου συμπεριλαμβανομένου. Κανείς δεν γεννήθηκε επαναστάτης και το πιο έυκολο πράγμα είναι κατηγορείς όλους τους άλλους για υποταγμένους χωρίς να κάνεις να τους αλλάξεις, είτε τους άλλους, είτε τον ίδιο σου τον εαυτό. Και ναι, το 1.000.000 κόσμου που συγκρουόταν με το κράτος στις 12 φλεβάρη δεν ήταν ούτε κομμουνιστές, ούτε αναρχικοί, κυρ- παντελήδες ήταν. όπως κι οι εργάτες που φτιάξανε τη κομμούνα κάτι αγράμματοι εργάτες που οι μισοί ήταν αλκοολικοί ήταν. όπως και τον οκτώβρη του 1917, κάτι θεοσεβούμενοι εργάτες κι αγρότες που μέχρι πρότινος φίλαγαν το κάδρο του τσάρου την έκαναν. και το 41-49 στην ελλάδα, χωρικοί αμόρφωτοι και θεούσοι.
      και ξέρεις γιατί εξεγείρεται τώρα ο κυρ- παντελής; διότι δεν υπάρχουν πλέον οι συνθήκες που τον έκαναν έτσι, δεν υπάρχει η εξαγορά από κόμματα και κράτος με παροχές και διορισμούς, δεν υπάρχει κάν το πολιτικό σκηνικό έτσι όπως το ξέραμε σε όλη τη μεταπολίτευση, με το πασόκ να βγαίνει πέμπτο κόμμα. κι εφόσον ο παντελής πεινάει και εξαθλιώνεται παύει να είναι κυρ παντελής. στην αρχή ξεσηκώνεται με μούτζες και κατσαρόλες στο σύνταγμα, μετά με συγκρούσεις σε απεργίες, αύριο ποιός ξέρει πως; εσύ άμα θες κάτσε να τον κράζεις για να τον κάνεις δώρο στους φασίστες, εγώ θα προσπαθήσω να τον τραβήξω με το μέρος της εργατικής τάξης.

      Διαγραφή
    6. "Δουλευόμαστε?"

      Κι εγώ ώρες ώρες αυτό αναρωτιέμαι.

      "Ο ρεαλισμός δεν τρώγεται αλλά ούτε και η επανάσταση τρώγεται... Προεξοφλείτε την προδοσία της πιθανής κυβέρνησης της Αριστεράς, φαντάσου να γίνει και πραγματικότητα τι έχετε να πείτε... Απαιτούνται λύσεις άμεσα, έστω και αν δεν είναι τέλειες, έστω και αν δεν είναι αυτές ακριβώς που θέλουμε διότι οι συνθήκες έχουν φτάσει στο μη παρέκει... Μακάρι να μας προέκυπτε Τσάβεζ των Βαλκανίων ο Αλέξης αλλά και πάλι απέναντι θα ήσασταν..."

      Η Επανάσταση δεν τρώγεται αλλά είναι η μόνη που μπορεί να βοηθήσει και ν αποφύγεις τη λιμοκτονία ή την αυτοκτονία. Μίλησα παραπάνω περί προδοσίας.
      Και όχι, ο Τσίπρας δεν πρόκειται ν αποδειχτεί Τσάβεζ των Βαλκανίων, των Βλακανίων ίσως. Γιατί είναι οι συνθήκες της Λατονικής Αμερικής και δη της Βενεζουέλας με τα πετρέλαια και άλλες της ελλάδας μέσα σε μια εε. Αλλά και Τσάβεζ να ήταν τι νομίζεις ότι θα άλλαζε; τι άλλο είναι ο ούγκο από ένας ανδρέας παπανδρέου της βενεζουέλας; φυσικά είναι καλύτερος από τις πρότερες χούντες που επέβαλλαν οι αμερικάνοι για να προωθήσουν τα συμφέροντα των εταρειών τους. Αλλά το γεγονός ότι ο εθνικιστής τσάβεζ ήρθε σε μερική ρήξη με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό κρατικοποιώντας τις πηγές πλούτου και προωθώντας τα συμφέροντα του ντόπιου κεφαλαίου, δεν σημαίνει πως (ούτε καν εκεί στη λατ. αμερική, εκτός ΕΕ και με εθνικό πλούτο βαρβάρο κι όχι σαν εδώ) πέτυχε καμιά... αυτοδύναμη ανάπτυξη, όπως ονειρεύεται ο κουλ αλέξης, διότι ρήξη με ένα τμήμα του ιμπεριαλισμού δεν σημαίενι κ ρήξη με τον καπιταλισμό και την παγκόσμια αγορά. Έτσι λοιπόν, ΚΑΙ η βενεζουέλα του πολλά βαρή τσάβεζ είναι καταχρεωμένη μέχρι τα μπούνια, οι συνθήκες που ζει η εργατική τάξη άθλιες, και ποιός ξέρει τι επιφυλλάσει η αυριανή μέρα ΚΑΙ σε αυτούς.

      "Ιστορικά επίσης αποδεικνύεται ότι ο κομμουνισμός οδήγησε στην απολυταρχία και σε ανελεύθερα καθεστώτα αλλά κρατάμε από την ιστορία μόνο τα παραδείγματα που προτιμούμε..."

      Και λίγος αντικομμουνισμός στο τέλος για να δέσει το γλυκό. Είναι τουλάχιστον αστείο, να μου μιλάς εμένα για τα καθεστώτα του ΙστΜπλοκ, βαφτίζοντας τα μάλιστα κομμουνιστικά, λες και είσαι κανένας άσχετος που δεν ξέρει τι πρεσβεύω, και τι ήταν τελικά αυτό που συνέβη στη χώρα των σοβιέτ...

      Τέσπα.

      Διαγραφή
    7. Ο ρεαλισμός ποιός είναι, η επανάσταση???
      Εδώ τρέμουμε μην γυρίσει ο κόσμος στην ακροδεξιά, μην μπει η Χρυσή Αυγή στη βουλή κι εσύ (και το ΚΚΕ) ετοιμάζεις επανάσταση??? Η οποία θα γίνει σε κάποιο απροδιόριστο μέλλον και θα λύσει όλα τα προβλήματα διά μαγείας, αφήνοντας τη διεθνή πραγματικότητα και τις μεγάλες καπιταλιστικές δυνάμεις αμίλητες... Και είναι ρεαλιστικό αυτό και είναι ουτοπικό να γίνει μια απόπειρα για μια κυβέρνηση αριστερή η οποία θα προσπαθήσει έστω μεσοβέζικα όπως απαξιωτικά λες να διασώσει κάτι???

      Ξαναλέω, δουλευόμαστε???

      Εδώ δεν κάνουμε διαγωνισμό ποιός την έχει μεγαλύτερη, εδώ ψάχνουμε λύσεις που να εφαρμοστούν χθες και εσύ μου λες ότι από τα 100 κιλά σκατά που έχω να φάω ας τα φάω όλα αφού δεν μπορεί να εφαρμοστεί η λύση που με απαλλάσει από την σκατοφαγία και να απορρίψω αυτόν που μου δίνει μια πιθανότητα να γλυτώσω καμιά δεκαριά κιλά σκατά από την τελική σούμα... Πραγματικά, ρεαλιστική θεώρηση των πραγμάτων...

      Δεν απαξιώνω τον κυρ Παντελή,την αλήθεια λέω και δικαιούμαι να την λέω γιατί είμαι κι εγώ κυρ Παντελής και ξέρω ότι στα λόγια είναι όλα εύκολα αλλά στην πράξη πόσοι θα πέσουν στις ερπύστριες... Με τον επαμφοτερίζοντα κυρ Παντελή λοιπόν θες να κάνεις την επανάσταση??? Ποντάρεις στην στιγμή που θα κάνει το τσαφ το μυαλό του και θα ξεσπάσεικαι θα τα κάνει όλα λίμπα??? Και μετά τι πιστεύεις, ότι θα τρέξει να φτιάξει Σοβιέτ??? Εδώ στο σωματείο στη δουλειά κάνουμε πάρτυ όταν στην ΓΣ είμαστε 50 άτομα επί 3000 υπαλλήλων και δεν δουλεύω σε κάτεργο, συγκριτικά με το τι τραβάει ο πολύς κόσμος αλλά εσύ μου μιλάς για επανάσταση...

      Για τον Τσάβεζ και τον Μοράλες,δεν έχω να πω άλλα, προφανώς εκεί κάτω είναι κορόιδα και δεν έκατσαν με τις αμερικανοκίνητες κυβερνήσεις περιμένοντας στωικά την επανάσταση όπως προτείνουν οι Ευρωπαίοι "σύντροφοι"...

      Και για φινάλε, αντικομμουνισμός η ιστορική αλήθεια την οποία θα κουνούσες σαν σημαία αν μιλούσαμε για τις θηριωδίες του σταλινισμού... Έχω και λίγη Κροστάνδη αν προτιμάς για να έρθουμε στα καθ' υμάς... Εκτός αν είμαστε διατεθειμένοι να βαφτίσουμε το ψάρι κρέας...

      Υ.Γ. Βαρέθηκα να γράφω και να διβάζω σεντόνια, πάρε τηλέφωνο αν θες να τα πούμε...

      Διαγραφή
    8. έλα ρε μλκ, και κροστανδινός αναρχικός;

      δεν έχω να πω κάτι άλλο, γιατί είναι λες και μιλάω σε τοίχο. και όχι δεν είσαι χαζός, ούτε άσχετος, απλά θεωρώ ότι φοβάσαι το γεγονός ότι έχουμε φτάσει σε μια εποχή που θα ξεκαθαρίσει είτε προς την μία είτε προς την άλλη πλευρά, μόνο με ποτάμια αίμα. κι αυτός το λέω με λύπη, διότι δεν το θέλω, αλλά και δεν το καθορίζω ούτε εγώ, ούτε εσύ.
      ο φόβος είναι κάτι υγιές, κι εγώ φοβάμαι, αλλά πιο πολύ φοβάμαι, πως θα είναι η ζωή μου αν ΔΕΝ έχει ανατραπεί ο καπιταλισμός σε 2 χρόνια, όχι σε 5, ούτε σε 10. κι επειδή ο χρόνος πιέζει, δεν παλεύω για την επανάσταση σε κανένα απροσδιόριστο μέλλον, όπως κάνει το ΚΚΕ, αλλά τώρα, πριν είναι αργά. ο φασισμός κι η αντεπανάσταση παλεύονται μόνο με επανάσταση, κι όχι με... δημοκρατία και γαρύφαλλα.
      Για ότι άλλο θες να συζητήσουμε, αλλά με στοιχεία και συγκροτημένα, κι όχι προσπερνώντας τα επιχειρήματα του άλλου για να επαναλάβουμε τις φοβίες μας που εμφανίζουμε ως επιχειρήματα, για ζητήματα όπως το χρέος, η δανειακή σύμβαση, τα μνημόνια, τα προγράμματα των κομμάτων, την επανάσταση, την λατινική αμερική, τι γίνεται στη βενεζουέλα και τι καθεστώς έχουν εκεί, πως ανήλθαν στην εξουσία οι συγκεκριμλενοι εκμεταλλευόμενοι την κίνηση των από κάτω αλλά ακριβώς δεν είναι επαναστάτες τους έχουν αφήσει μετέωρους, ακόμα ακόμα και για το τι έγινε στη κροστάνδη, έλα όποτε θες να συζητήσουμε. αλλά να συζητήσουμε αφού πρώτα ασχοληθούμε πραγματικά και γνωρίζουμε για τι μιλάμε, όχι απλά να πετάμε λογάκια για να την πούμε στον άλλο, γιατί έτσι γαμάμε την κουβέντα και δεν την προωθούμε. λίγο ακόμα και θα μου έλεγες ότι είμαι υπερ των λατινοαμερικάνικων χουντών, ή ότι "τι τρότσκι, τι στάλιν" δλδ ο θύτης και το θύμα.

      ε ναι, προφανώς έτσι δεν μπορεί να γίνει συζήτηση.

      Διαγραφή
    9. Με δουλεύεις, ποιός προσπερνάει τα επιχειρήματα ποιού και ποιος απαντάει με τσιτάτα, ευχολόγια και ειρωνίες?
      Σου λέω συγκεκριμένα πράγματα και μου επαναλαμβάνεις το ίδιο πράγμα, επανάσταση, επανάσταση, επανάσταση...Το πώς και το μετά δεν μου λες...

      Η πραγματική ενασχόληση και η εμβάνθυση αποδεικνύεται με το να συμφωνήσουμε στο ότι η Κροστάνδη ήταν επιβεβλημένη για το καλό της επανάστασης ας πούμε???

      Όσο πιο άθεος γίνομαι τόσο λιγότερο πιστεύω σε ευαγγέλλια και προφήτες...

      Μην είσαι τόσο ευερέθιστος, εδώ μου είπες ότι χαρίζω τον κυρ Παντελή στους φασίστες και κάτι άλλοι μου είπαν ότι τον ψηφίσω ΖΥΡΙΖΑ είναι εφάμιλλο του να ψηφίζεις ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ...

      Διαγραφή
    10. ποιά είναι τα επιχειρήματα που προσπερνάω; μήπως δεν θες να διαβάσεις αυτά που γράφω, και διαβάζεις μόνο τη λέξη επανάσταση; ακόμα δεν μου έχεις πει τι θα κάνει ο τσίπρας με το χρέος και την δανειακή σύμβαση. σου έγραψα κάποια επιχειρήματα, αλλά προτιμάς να απαντάς ότι θες.

      Διαγραφή
    11. Επιτροπη λογιστικου ελεγχου,μονομερη διαγραφη μερους του χρεους,αναστολη πληρωμων των δανειων ειναι μερικα απο συτα τα οποια στα εχω ηδη πει και τα ξερεις καλυτερα απο εμενα... Φυσικα δεν ειναι αρκετα καλα γιατι δεν ειναι επανασταση... Εσυ παρεπιπτοντως που εισαι σιγουρος για την επανασταση θες να μου πεις πως θα γινει πρακτικα με τι οπλα,πως θα αντιμετωπιστει η αντιδραση εντος κσι εκτος συνορων και πως θα ειναι το αυριο στην επαναστατημενη Ελλαδα? Οχι τιποτε αλλο γιατι το να λεμε λογια τζαμπα ειναι κουφιο τοσο οταν προκειται για τον καθε Τσιπρα οσο και για οσους ονειρευονται επανσστασεις ξεσκεπαστοι...

      Διαγραφή
    12. Επιτροπή λογιστικού ελέγχου =
      "Ας ξεκαθαρίσουμε ορισμένα σημεία σχετικά με το χρέος. Το χρέος:

      * Δεν δημιουργήθηκε από όλες τις τάξεις μαζί, αλλά από την εκμετάλλευση της μιας από την άλλη. Δεν μπορεί κανείς να ξεχωρίσει τον καπιταλισμό, ως κοινωνικό σύστημα από το… ανεξέλεγκτο χρέος του, ειδικά όπως αυτό δημιουργείται στην εποχή της παρακμής του.
      * Είναι απόρροια της αδυναμίας του κεφαλαίου να αποσπά ικανοποιητική υπεραξία από την εργασία στην παραγωγική σφαίρα, αλλά και ταυτόχρονα γίνεται μοχλός απόσπασης μεγαλύτερης υπεραξίας.
      * Η εκτίναξη του χρέους συνολικά είναι συνέπεια της χρηματιστικής παγκοσμιοποίησης που έχει συντελεστεί την τελευταία τριακονταετία και η τρέχουσα κρίση χρέους έχει προκληθεί από την κρίση της όψιμης φάσης της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης.

      Πιο συγκεκριμένα, το “δημόσιο” χρέος είναι εκείνο το χρέος που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία των εκάστοτε αστικών κυβερνήσεων με στόχο την κάλυψη των δομικών αδυναμιών της καπιταλιστικής παραγωγικής βάσης μιας χώρας και, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, την άντληση κερδών από επενδύσεις στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα με πρόσχημα, πλέον, τις ακόμα μεγαλύτερες δομικές παραγωγικές αδυναμίες και στόχο… ίδια οφέλη, για τους κρατούντες και τους καπιταλιστές εντολοδότες τους.

      Δεν είναι ελληνικό πρόβλημα, αλλά διεθνές. Δεν αφορά μόνο την “εξαρτημένη” ή “ενδιάμεση” θέση της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα, αλλά όλη την ιμπεριαλιστική αλυσίδα, των δυτικών μητροπόλεων συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας, που έχουν τα μεγαλύτερα χρέη.

      Από την άλλη μεριά, τα “ιδιωτικά” εργατικά χρέη, δηλαδή τα απλήρωτα δάνεια των εργατών, αφενός έγιναν δυνατά χάρη στην επέκταση του αστικού δημοσίου χρέους που μόλις περιγράψαμε (πχ το “φθηνό χρήμα” λόγω των χαμηλότοκων δανείων στα νοικοκυριά ήλθε μετά την ένταξη της χώρας ως “όλο” στην ευρωζώνη και όχι… του καθενός εργάτη χωριστά), αφετέρου ισοσκέλισαν τεχνητά την τεράστια απώλεια εισοδήματος των εργατών από την απλήρωτη υπεραξία της εργασίας τους.

      Και αν αυτοί οι όροι δεν είναι αποδεκτοί ή κατανοητοί από ορισμένους, ας δούμε τη γιγάντια διαφορά μεταξύ ρυθμού αύξησης των μισθών και εκείνου των κερδών των τραπεζών ή το γεγονός ότι μόνο το 5% των δανείων που συνήψε το κράτος την τελευταία τριακονταετία κατευθύνθηκε σε αυξήσεις μισθών δημοσίων υπαλλήλων.

      Τέλος, το ιδιωτικό -ας πούμε- χρέος των καπιταλιστών και η “εθνικοποίηση” της αδυναμίας αποπληρωμής του (μέσω των κρατικών ενέσεων ρευστότητας και των ακόλουθων πακέτων λιτότητας) βρίσκεται στην “καρδιά της κρίσης της ευρωζώνης” και όχι το “δημόσιο και το ιδιωτικό” γενικά.

      Εξάλλου, αυτό το χρέος είναι που κατέστησε την ευρωζώνη αδύναμο κρίκο της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που ξέσπασε το 2007 στις ΗΠΑ, για να περάσει στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, χωρίς να πάψει να έχει ως κέντρο τη χώρα των Γιάνκηδων. Αντίθετα απ’ ό,τι αναφέρει η εν λόγω έκκληση, η τραπεζική χρεοκοπία έχει ήδη έλθει από το 2008-9 και δεν είναι απλά “πιθανή”. Αναχαιτίστηκε προσωρινά με τις γιγάντιες κρατικές ενέσεις ρευστότητας και επανέρχεται δριμύτερη λόγω των κρατικών χρεοκοπιών, της νομισματικής αναταραχής και του νέου πληθωριστικού κύματος σε παγκόσμια κλίμακα.

      Μ’ άλλα λόγια όλο το εξωτερικό χρέος (άθροισμα “δημοσίου” και “ιδιωτικού”) είναι… εξ ορισμού παράνομο, μη νομιμοποιημένο και επαχθές για την εργατική τάξη και… εξ ορισμού νόμιμο, νομιμοποιημένο και τίμιο για την αστική τάξη. Μέσος ορισμός δεν υπάρχει. Αυτή είναι η αλήθεια και αυτήν την αλήθεια πρέπει να πούμε στην εργατική τάξη, χωρίς αστικούς διαμεσολαβητές."

      Διαγραφή
    13. μονομερής διαγραφή του χρέους = αυτό δεν θα έπρεπε να το αναφέρεις διότι εδώ ειδικά ο Τσίπρας τις τελευταίες μέρες έχει δόσει ρέστα ξεπερνώντας σε κωλοτούμπες ακόμα και τον Καρατζαφέρη. Μια μερική διαγραφή, μια επαναδιαπραγμάτευση. Φυσικά, αυτό που πραγματικά εννοεί ο Τσίπρας είναι το 20 και είναι ένα αίτημα το οποίο συνδέεται με την ΕΛΕ κι είναι η φυσική συνέχεια του. Φυσικά, είναι ένα κάλπικο αίτημα το οποίο μεταχειρίζεται ακόμα κι ο Σαμαράς και το οποίο είναι σκέτη αυταπάτη διότι με όρους διαπραγμάτευσης κι όχι ρήξης ποτέ κανείς δανειστής δεν θα παραχωρήσει καμιά ελάφρυνση στους δανειζόμενους του. Δλδ, ακόμα κι αν ήταν εφικτό, ακόμα κι αν ήταν δίκαιο, και πάλι ο τεράστιος όγκος του ελληνικού χρέους που διογκώνεται κάθε μέρα, ακόμα και μέσα από τα σχέδια μείωσης του, ακόμα κι από την τελευταία δανειακή σύμβαση της οποίας τα λεφτά πήγαν όλα σε τράπεζες και δανειστές για να μην καταρρεύσουν, κι από την τελική σούμα μείναμε πάλι μείον και με ένα επιπλέον φέσι 50 δις, καμιά επαναδιαπραγμάτευση ή μερική διαγραφή χρέους δεν θα σταματήσει τα μνημονιακά μέτρα να έρχονται. Ξέρεις τι είναι η διαγραφή μέρους του χρέους που ζητά ο τσίπρας; στο είπα και στην αρχή αλλά μάλλον δεν θες να δόσεις βάση. Το PSI. Το κούρεμα ήταν η μερική διαγραφή του χρέους. Τα μέτρα που το συνόδευαν νομίζω τα ξέρεις, θα τα έχεις νοιώσει κι εσύ στο πετσί σου. Εμπρός για νέα PSI λοιπόν, κι όποιος αντέξει.

      Πριν σου πω εγώ πως βλέπω την επανάσταση, θέλω να μου απαντήσεις εσύ σε αυτό που σε ρωτάω. Δλδ, πως συμβιβάζεται η αντιμνημονιακή ρητορική του τσίπρα και του όποιου απατεώνα αντιμνημονιακού, με την προοπτική της μη-ρήξης με το σύστημα. Δλδ πρακτικά ρε παιδί μου τι θα κάνει αυτός ο τσίπρας πια, όταν θα έρθει η τρόικα και θα του πει να πάρει νέα μέτρα; θα χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και θα φοβηθούνε; κι αν ακόμα αυτός όντως αρνηθεί, και πέσουμε σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, ο λαός πως θα ζήσει χωρίς μισθούς και συντάξεις; που θα βρει τα χρήματα ο τσίπρας να δώσει στο λαό για να μην πεθαίνει στα πεζοδρόμια από την πείνα; και τέλος, όταν θα έρθουν οι δανειστές απ' έξω και με βάση το αγγλικό δίκαιο σου πούνε "δεν έχεις να πληρώσεις το χρέος, άρα σου κατάσχω το λιγνίτη και το σιδηρονικέλιο, μαζί με τεράστιες εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης", ο τσίπρας τι θα κάνει; θα τους πει "κοιτάχτε να δείτε, εγώ είμαι κατά της βίας και δεν έχω καμιά διάθεση να έρθω σε ρήξη ούτε με εσάς, ούτε με το κράτος, αλλά δεν θα μας πάρετε τίποτα και θα μας χαρίσετε και τα χρέη, διότι είμαι ο κουλ αλέξης και χαμογελάω αστραφτερά και θα κρατήσω την αναπνοή μου μέχρι να σκάσω";
      Αν μη τι άλλο, όταν ψάχνεσαι τι θα ψηφίσεις κι ο άλλος σου λέει ένα σωρό μπούρδες και κούφια λόγια, τις προτάσεις του πρέπει να τις εξετάζεις αν και κατά πόσο έχουν βάση, κι αυτά τα ερωτήματα θα έπρεπε να τα κάνεις μόνος σου στον εαυτό σου.

      Διαγραφή
    14. Αλλά αφού με ρωτάς πως την βλέπω εγώ την επανάσταση και το μετά της επανάστασης, παρόλο που τα έχουμε πει δεκαπέντε χιλιάδες φορές, να σου πω. Η Επανάσταση δεν είναι μια ονειρική κατάσταση που πέφτει από τον ουρανό εν μια νυκτί. Θέλει συγκεκριμένες αντικειμενικές συνθήκες οι οποίες παρα-υπάρχουν, και μια σειρά από πρακτικά βήματα, που για να γίνουν θέλει συστηματική δουλειά μέσα στις μάζες. Διότι οι μάζες, ακόμα κι δεν υπήρχε ούτε έναςε κομμουνιστής στον πλανήτη, θα εξεγερθούν για εξαθλιώνονται. Αυτό είναι αναπόφευκτο. Το ζήτημα είναι αυτή τους η κίνηση να πάρει τη σωστή κατεύθυνση, κι αυτή είναι η δουλειά των επαναστατών κομμουνιστών.
      Η Επανάσταση δεν μπορεί παρά να ξεκινήσει ή να συνδυαστεί με τη Γενική Απεργία Διαρκείας, δηλαδή το μοναδικό μέσο που μπορεί να παραλύσει στην καρδιά του το σύστημα, στη παραγωγική διαδικασία, με στόχο την ανατροπή της (όποιας) κυβέρνησης που εξαθλιώνει το λαό με τα μέτρα που παίρνει και θα πάρει. Η απάντηση στα μνημόνια και στην εξαθλίωση μπορεί να είναι μόνο ένα πρόγραμμα σωτηρίας του λαού:
      Διαγραφή του χρέους, διότι χωρίς να φύγει αυτή η μυλόπετρα από το λαιμό μας, ούτε σοσιαλιστική ούτε καν καπιταλιστική ελλάδα δεν μπορεί να προχωρήσει. Τα μνημόνια είναι απόρροια του χρέους, και το χρέος είναι απόρροια της καπιταλιστικής κρίσης, χωρίς την μονομερή ολική διαγραφή του, χωρίς αποζημίωση και χωρίς καμιά οφειλή σε κανένα δανειστή, δεν πρόκειται να μπορέσει να εφαρμοστεί το οποιοδήποιτε πρόγραμμα.
      Η διαγραφή του χρέους έχει όμως σαν άμεση συνέπεια την κατάρρευση των τραπεζών, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλο το τραπεζικό σύστημα. Πως μπορούν να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες αυτού;

      Εθνικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση και δημιουργία ενός ενιαίου δημόσιου τραπεζικού φορέα κάτω από τον έλεγχο και την διαχείριση των ίδιων των εργαζομένων, για να αντιμετωπιστεί η πιστωτική ασφυξία που υπάρχει σήμερα και μας βυθίζει σε χειρότερη ύφεση παραλύοντας την αγορά, να δοθούν δάνεια στα μικρομάγαζα που κλείνουν, να δοθεί ανάσα στην κίνηση της αγοράς. Να διαγραφούν τα χρέη των νοικοκυριών.

      Παράλληλα να εθνικοποιηθεί κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση, κάθε πηγή πλούτου και κάθε στρατηγικός τομέας της οικονομίας, η ενέργεια, οι μεταφορές, τα ορυκτά, οι τηλεπικοινωνίες, οι μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ, να απαλλοτριωθούν επίσης η αμύθητη εκκλησιαστική περιουσία και να δημευθούν χωρίς αποζημίωση όλες οι περιουσίες των μεγαλοκαρχαριών, να γεμίσουν τα ταμεία με χρήμα που τώρα τα κρατάνε άχρηστα παράσιτα, παπάδες και αφεντικά.

      Να απαγορευτεί η φυγή των κεφαλαίων στο εξωτερικό, που θα προσπαθήσουν να την κάνουν μόλις αρχίζεις να εφαρμόζεις αυτό το πρόγραμμα.

      Να εφαρμοστεί επιτέλους ένα αίτημα του εργατικού κινήματος δεκαετιών, η κινητή κλίμακα ωραρίου και η κινητή κλίμακα μισθών, που συμπυκνώνεται στο σύνθημα "λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους". Δλδ, να μοιραστεί όλη η ποσότητα της εργασίας σε όλους με μείωση των ωρών εργασίας, και με μισθούς που θα καλύπτουν με αξιοπρέπεια τις λαϊκές ανάγκες, καθοριζόμενοι από τις διακυμάνσεις στο ύψος του πληθωρισμού. Να μην μείνει ούτε ένας άνεργος.

      Διαγραφή
    15. Αυτά και πολλά άλλα είναι τα πολύ βασικά. Αυτό είναι ένα πρόγραμμα απλών και πρακτικών, συγκεκριμένων βημάτων το οποίο πρέπει να εκτεθεί στις μάζες ως μοναδικό μέτρο σωτηρίας των ίδιων των μαζών σαν κάλεσμα για την εφαρμογή του, κι όχι ένα γενικό κι αόριστο ξερό κάλεσμα σε επανάσταση, το οποίο ακριβώς λόγω της διάστασης μεταξύ αντικειμενικών συνθηκών και συνείδησης (των κυρ-Παντελήδων που λέγαμε...), δεν θα το ακολουθήσει κανείς. Η προπαγάνδιση όμως αυτών των απλών αιτημάτων μέσα στις μάζες και η προσπάθεια εφαρμογής του, δεν μπορεί παρά να έρθει σε σύγκρουση με το ίδιο το κράτος και το σύστημα. Κι έτσι, αναπόφευκτα κι αυτόματα μπαίνει το ζήτημα της επανάστασης, φέρνοντας σε σύγκρουση τις μάζες με το κράτος. Πως αλλιώς μπορεί να εφαρμοστούν τα παραπάνω αν όχι με ανατροπή του κράτους; Οποιοδήποτε μέτρο έρχεται σε ρήξη με τα συμφέροντα του κεφαλαίου, θα σε φέρει σε ρήξη με το κράτος που είναι ο φύλακας του. Κυβέρνηση και κράτος δεν ταυτίζονται. Όπως δεν ταυτιζόταν και επί Λαικών Μετώπων, όταν πχ στη Γαλλία οι εργάτες που πρόσκεινταν στο ΚΚ κατέβαιναν σε απεργία και τους κατέστειλε η αστυνομία, με το κόμμα τους να βρίσκεται στην κυβέρνηση. Φαντάσου μια οποιαδήποτε αριστερή κυβέρνηση η οποία δεν θα είναι στηριγμένη σε νέα ταξικά όργανα εξουσίας, αλλά στο αστικό κοινοβούλιο, στο στρατό κι αστυνομία, να προσπαθήσει να εφαρμόσει κάτι που έστω και στο κατ' ελάχιστο θα ευνοεί τους από κάτω εις βάρος των συμφερόντων του κεφαλαίου. Τι θα κάνει; Θα στείλει την αστυνομία να απαλλοτριώσει τα εργοστάσια και να παραδώσει τα κλειδιά στους εργάτες; Θα ανατραπεί την ίδια μέρα με πραξικόπημα.

      Αλλά η συντριβή του αστικού κράτους, η διάλυση στρατού κι αστυνομίας, δεν μπορεί να γίνει και να αντικατασταθεί από νέα όργανα εξουσίας, όργανα των ίδιων των εργαζομένων για τον ευατό τους. Σε κάθε επιχείρηση, σε κάθε εργοστάσιο οι εργαζόμενοι θα εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους που θα τους αντιπροσωπεύουν στα εργατικά συμβούλια, αμοιβόμενοι με το μέσο μισθό ενός εργάτη όπως στη κομμούνα, αιρετοί κι ανακλητοί. Κάτω από τον έλεγχο των εργατικών συμβουλίων θα συγκροτηθούν εργατικές πολιτιφυλακές για την κατάπνιξη κάθε επανάστασης.
      Αν με ρωτάς που θα βρεθούν τα όπλα, θα βρεθούν εκεί που βρέθηκαν σε τόσες άλλες επαναστάσεις. Και σίγουρα όταν έρθει ώρα και χριεαστεί να βρεθούν, δεν θα ανακοινωθεί ούτε σε μπλογκς, ούτε σε φόρα.

      Διαγραφή
    16. Μπορεί να υπάρξει μια τέτοια κατάσταση επί μακρόν; Σίγουρα όχι, εμείς δεν είμαστε σταλινικοί. Αν και η ίδια η ιστορία μας έχει δείξει ότι οι οπλισμένοι εκλεύθεροι λαοί γράφουν εποποιίες αντιμέτωποι με ολόκληρες πολεμικές μηχανές, όπως οι μπολσεβίκοι απέναντι σε 14 ιμπεριαλιστικούς στρατούς, όπως οι παρτιζάνοι σε ελλάδα και γιουγκοσλαβία. εμείς δεν ποντάρουμε σε καμιά αυτοδύναμη ύπαρξη, που θα επιβιώσει για πάντα. Μετά από το πρώτο βήμα εθνικοποίησης των μέσων παραγωγής που θα σώσει το λαό από λιμοκτονία, η μακροπρόθεσμη σωτηρία εναπόκειται στους ευρωπαικούς λαούς και στις δικές τους επαναστάσεις.
      Ουτοπία; Καθόλου. Κανένα επαναστατικό κύμα δεν έγινε ποτέ μόνο σε μια χώρα. Το 1848 κάηκε όλη η ευρώπη, τα χρόνια του Οκτώβρη επίσης. Τότε είμασταν ανώριμοι και η επανάσταση έχασε όταν έπρεπε να εξαπλωθεί, σήμερα είμαστε πιο έμπειροι και θα νικήσουμε. Η παγκόσμια επανάσταση σήμερα, που η πολιτική και οικονομική αλληλοσύνδεση είναι πιο στενή από πότε άλλοτε, έχει ήδη ξεκινήσει με το πρώτο κύμα στην Αραβική Άνοιξη που εδώ και 1,5 χρόνο καίει όλη την Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Αυτό είναι μόνο το προανάκρουσμα της Ευρωπαικής επανάστασης, στενά συνδεδεμένα με το βασικό κοινό καταλύτη, τη παγκόσμια χρεοκοπία του καπιταλισμού. Η ελλάδα, ο συνδετικός κρίκος των 2 περιοχών, είναι η επόμενη, το πέρασμα της επανάστασης στην ευρώπη. Οι επαναστάσεις γίνονται κάτω από τα πόδια μας κι εμείς ακόμα λέμε "μα ποια επανάσταση;".
      Το σπάσιμο του κρίκου της αλυσίδας στην ελλάδα, σε μια ευρωζώνη που έχει απομείνει σκιάχτρο, σε μια ευρώπη που βράζει με την εργατική τάξη να βγαίνει στο προσκήνιο με αγώνες ξανά, είναι ανόητο να νομίζει κάποιος πως θα μείνει σε εθνικά πλαίσια. Ούτε καν οι αστοί αναλυτές δεν έχουν μια τέτοια πεζή αντίληψη για το διεθνές γίγνεσθαι. Ήδη, με μια σειρά χώρες υπό χρεοκοπία, μια επαναστατική ρήξη με το κεφάλαιο στην ελλάδα, θα προκαλούσε τεράστιους σεισμούς σε όλη την ευρώπη. Αυτό δεν είναι ευχολόγιο, είναι μια υλιστικότατη και πρκατικότατη συνέπεια. Παραπάνω, σου έδωσα απλά ένα παράδειγμα με την διαγραφή του χρέους, και με την κατάρρευση του ευρωπαικού τραπεζικού συστήματος που αυτή επιφέρει, με ότι συνεπάγεται αυτό για τις ευρωπαικές οικονομίες και την κοινωνική έκρηξη στις χώρες που επηρεάζονται άμεσα. Ακόμα παραπέρα μια επαναστατημένη ελλάδα σε μια χρεοκοπημένη ευρώπη θα είναι η ίδια μια έμπνευση και ένας στόχος προς μίμηση σε όλους τους ευρωπαίους εργάτες.

      Ρεαλισμός είναι να μπορείς να δικαιολογήσεις ότι κάθε αίτημα σου θα έχει πραγματικά οφέλη για το λαό, και να εξηγήσεις πως μπορεί να γίνει αυτό. Ρεαλισμός δεν είναι να αναμασάς χιλιοδοκιμασμένες λύσεις με άλλο περιτύλιγμα, και θα υπόσχεσαι ευμερία σε εθνικά πλαίσια, σε μια παγκόσμια κόλαση, λες κι η ελλάδα υπάρχει σε κενό.

      Διαγραφή
    17. Η ανακήρυξη μέρους του χρέους ως επαχθές και η άρνηση πληρωμής του προβλέπεται ΚΑΙ από την διεθνή νομοθεσία, έχει γίνει και στον Ισημερινό... Το μέτρο όμως δεν το κρίνεις αρκετά καλό διότι δεν είναι επαναστατικό, την στιγμή που ο κόσμος καίγεται εσύ σκέφτεσαι μαξιμαλιστικά... Στην επόμενη απεργία για αυξήσεις μισθών ή διάσωση των εισοδημάτων, μην συμμετέχετε διότι τα αιτήματα αυτά είναι μικροαστικά και όχι επαναστατικά... Θα συμμετέχετε βέβαια διότι είναι λέει βραχυπρόθεσμοι στόχοι που καλλιεργούν την επαναστατική συνείδηση...ενώ η άρνηση συνολικά σαν κράτος να χαλαρώσεις την θηλειά που σε πνίγει είναι λάθος...

      Τα περί επανάστασης που μου περιγράφεις είναι απλά ευχολόγια και όνειρα θερινής νυκτός... Περιγράφεις κινήσεις και πολιτικές που θα γίνουν έτσι απλά, λες και δεν θα αντιδράσει κανένας, ντόπιος και ξένος κεφαλαιοκράτης, θα παρακολουθήσουν απαθείς να τους δημεύει το κράτος τις περιουσίες...

      Δεν δικαιολογείς πώς θα έχουν πραγματικά οφέλη τα αιτήματά σου, διατυπώνεις σχέδια φτιαγμένα στο χαρτί κι ελπίζοντας σε διεθνή ανάφλεξη η οποία αν δεν έρθει... shit happens που λένε και οι Αμερικάνοι...

      Όχι ευχαριστώ δεν θα πάρω...

      Ιστορικά τίθεται ένα ζήτημα ανάληψης της κυβέρνησης από την Αριστερά για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, με όσα αρνητικά και αν έχει και η προσπάθεια χάραξης ενός δρόμου που μπορεί να ανακουφίσει τον μέσο Έλληνα... Αντί να στηριχτεί αυτή η προσπάθεια και με τα αρνητικά της και να καθοδηγηθεί αν θέλεις από αυτούς που θεωρούν εαυτούς ριζοσπάστες συμμετέχοντας σε αυτή την προσπάθεια, πολεμιέται όσο τίποτε άλλο διότι αυτό έχει μάθει η Αριστερά να κάνει... Το αστείο όμως είναι ότι έφτασε το τέλος του δρόμου πραγματικά, αν η Αριστερά δεν κάνει κάτι τώρα, όχι όπως το ονειρεύεται ιδανικά ο κάθε ιδεολόγος στον πυρήνα του αλλά όπως το θέλει ο κόσμος, όπως το απαιτούν οι συνθήκες σήμερα και όχι τα ιστορικά παραδείγματα του 1848, θα καταντήσει ανέκδοτο και θα χαθεί...

      Ο Μίσσιος σε ένα από τα βιβλία του περιγράφει ένα μονόλογο ενός πολιτικού κρατούμενου στην Κέρκυρα που λέει δεν είμαστε εμείς για εξουσία, εμείς ο πιο μεγαλόσχημος που μιλήσαμε μαζί του είναι ο διευθυντής της φυλακής... Από αυτό το συναίσθημα κατατρέχεται η Αριστερά όσο και αν δεν το παραδέχεται και από το 89... Μην κάνει το λάθος...

      Υ.Γ. Στο είπα και πριν, αν θες να τα πούμε και να με "πείσεις" πάρε τηλέφωνο, το να διαβάζεις σεντόνια σε ένα blog δεν είναι το πιο βολικό πράγμα...

      Διαγραφή
    18. χέστηκα ρε χαλβά να σε πείσω, για την ψήφο νομίζεις κάθομαι κ γράφω, αλλά απλά δεν μπορώ τον πνευματικό αυνανισμό κ τις αυταπάτες. δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο. άσε που συστηματικά σε αυτή τη συζήτηση τριπάρεις κ αδυνατείς να ασχοληθείς επί της ουσίας αυτών που λέω. ε, δεν θα κάθομαι να γράφω ολόκληρο πρόγραμμα κι εσύ να πετάς ένα μαξιμαλισμός και μια ειρωνία μη κατέβεις σ απεργία και καθάρισες. έχουμε ξεφτιλίσει κάθε έννοια διαλόγου εδώ πέρα.
      δεν περιάζει, ούτως ή άλλως δεν θα περιμένω πολύ να επιβεβαιωθώ, οι εξελίξεις τρέχουν, όπως βγαίνουμε σωστοί στις προβλέψεις εδώ και τόσα χρόνια, έτσι πάλι θα επιβεβαιωθούμε, εδώ θα 'σαι κι εδώ θα 'μαι.

      τα λέμε από κοντά

      Διαγραφή
    19. Ο διαλογος ξεφτιλιζεται οταν δεν συμφωνουμε,ε?

      Οκ, καλη (εκλογικη) επιτυχια..

      Διαγραφή
  4. Απαντήσεις
    1. Αληθινά δεν μου λέει τίποτα...

      Διαγραφή
    2. Κι επιπροσθέτως, εμένα δεν με ενδιαφέρει να κάνω τον οπαδό κανενός, δεν ισχυρίζομαι ότι ο Τσίπρας είναι ούτε ο Λένιν, ούτε ο Αλιέντε, εδώ μιλάμε για μια συγκεκριμένη πολιτική και ιστορική συγκυρία και εξετάζουμε τις λύσεις που πέφτουν στο τραπέζι... Εδώ που είμαστε που η λύση πρέπει να βρεθεί χθες ο καθένας ας κρίνει τις λύσεις και ας βρει αυτή που θεωρεί ρεαλιστικότερη και σωστότερη...

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου