Οι φυλές των αντιμνημονιακών...

Η άρνηση των μνημονίων έχει δύο όψεις... Από την μία είναι αυτοί που επιθυμούν απλά την επιστροφή στις μέρες των παχιών αγελάδων, ένα γύρισμα του ρολογιού προς τα πίσω... Από την άλλη υπάρχουν αυτοί που απορρίπτουν το μνημόνιο διότι απορρίπτουν την λογική "πονάει δόντι κόψει κεφάλι" αλλά και την ανάπτυξη που ασχολείται μόνο με την ευημερία των αριθμών... 

Υπήρχαν άνθρωποι (γραφικούς τους λέγανε τότε) που αντιδρούσαν στην αδικία και την ανισότητα όταν τα διακοποδάνεια έρρεαν και η "ισχυρή Ελλάδα" ήταν καραμέλα.. Οι άνθρωποι αυτοί ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία των αντιμνημονιακών... Είναι αυτοί που δεν συμβιβάζονται με την επιστροφή απλά στο 2008 αλλά θέλουν κάτι άλλο, διαφορετικό και από το κοντινό παρελθόν και από το (ζοφερό) παρόν και το (ακόμα πιο ζοφερό) μέλλον ... Η άρνηση των μνημονίων συντηρεί το παλιό πελατοκεντρικό πολιτικό σύστημα όταν τίθεται μόνο στη βάση της επιστροφής στις "παλιές, καλές μέρες" και δεν θέτει στο επίκεντρο την φύση του συστήματος αυτού κάθε αυτού...

Η φύση και η βιωσιμότητα του οικονομικού συστήματος στο οποίο ζούμε αλλά και ημών των ιδίων τίθεται ως κεντρικό θέμα συζήτησης επιτακτικά από την ίδια την ιστορία και θα απαιτήσει αποφάσεις γενναίες και σημαντικές που θα καθορίσουν το μέλλον μας... Σε κάθε περίπτωση η ιστορία απαιτεί από εμάς να πάρουμε την μοίρα στα χέρια μας και να κάνουμε ότι καταλαβαίνουμε με αυτήν...

Υ.Γ. Είναι προφανές από τα γραπτά μου σε αυτό το blog αλλά θα ήθελα να το πω κι ευθέως ελπίζοντας να επηρεάσω τους λίγους ανθρώπους που διαβάζουν τις αναρτήσεις μου... Στις επικείμενες εκλογές καμία ψήφος δεν πρέπει να πάει στα δύο κόμματα εξουσίας, όπως συνηθίσαμε να τα λέμε, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ούτε και σε κόμματα δεκανίκια και πρόθυμων να δώσουν γη και ύδωρ... Πιστεύω κι εγώ ότι η καθημερινή, υπεύθυνη κοινωνική δράση και στάση είναι σημαντικότερες από τις εκλογές αλλά κανένα όπλο δεν πρέπει να μένει αχρησιμοποίητο... Και, προς Θεού, πηγαίνετε να ψηφίσετε, η αποχή ρίχνει νερό στο μύλο όσων μας έχουν φέρει εδώ που είμαστε...