Η ενότητα δράσης της Αριστεράς είναι απαραίτητη...

Η αντίδραση στα νέα μέτρα που απαιτεί η νέα δανειακή σύμβαση εκφράστηκε χθες το απόγευμα σε πρώτη φάση, έστω και εν μέσω νεροποντής, σε τρεις διαφορετικές συγκεντρώσεις... Το ΚΚΕ στην Ομόνοια, ο ΣΥΡΙΖΑ στα Προπύλαια, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά στην Κλαυθμώνος... Τρεις συγκεντρώσεις αντί για μία...

Το ξέρω ότι πολλοί θα διαφωνήσουν, θα πουν ότι το κάθε κόμμα και ο κάθε πολιτικός χώρος έχει διαφορετική πολιτική και διαφορετικά συνθήματα, κι εγώ μαζί σας... Όμως φτάσαμε στο νυν και αεί... Αν πραγματικά θέλει η Αριστερά να πάρει ο λαός την μοίρα του στα χέρια του πρέπει να ενωθεί σε ένα minimum πολιτικό πλαίσιο και αυτό δεν μπορεί να είναι άλλο από το "Όχι στο μνημόνιο"... Να ενωθεί, όχι πολιτικά σε επίπεδο κομμάτων αλλά σε επίπεδο κοινής δράσης... Πρέπει να υπάρξει σαφής στοχοθέτηση των εχθρών του λαού και συντονισμένη δράση για να πέσουν από την εξουσία τα κόμματα και οι μηχανισμοί που στηρίζουν το μνημόνιο και να καταργηθεί στην πράξη αυτή η ληστρική συμφωνία... Αν θέλει η Αριστερά να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο, να δείξει ότι μπορεί και θέλει να πάρει την πολιτική κατάσταση στα χέρια της, να εμπνεύσει και να ξεσηκώσει τον μουδιασμένο και φοβισμένο Έλληνα που παρακολουθεί λουφάζοντας, πρέπει να κάνει αυτό το μεγάλο βήμα... Όταν ξεμπερδέψει με τους μνημονιακούς και τα συμφέροντά τους, έχει όλο τον χρόνο να λύσει τις εσωτερικές διαφορές της...

Η Ρωσική Επανάσταση ξεκίνησε πρώτα τον Φεβρουάριο του 1917 με όλες τις αντιτσαρικές δυνάμεις συνασπισμένες απέναντι στον κοινό εχθρό και κορυφώθηκε με την Οκτωβριανή του ιδίου χρόνου οπότε και οι Μπολσεβίκοι πήραν την εξουσία, αφού είχαν ενισχύσει την θέση τους μέσα στο εργατικό κίνημα και είχαν πάρει υπό τον έλεγχό τους τα Σοβιέτ... Η ιστορία μας προσφέρει πολύτιμα διδάγματα, οφείλουμε να τα αξιοποιήσουμε αν θέλουμε να ελπίζουμε σε ένα άλλο κόσμο...

Σχόλια

  1. Κοίτα να δεις, η αριστερά γενικά έχει πάντα δίκιο.

    Απλά ένα μέρος της έχει περισσότερο δίκιο από τα άλλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά, εσύ τρολλάρεις τώρα, μνημόνιο-lover... :P

      Διαγραφή
    2. αὐτὴ ἡ γεροντοκορίστικη ἄρνηση (κυρίως ἀπὸ τὸ ΚΚΕ) γιὰ συνεργασία πρὸς ἕνα λαϊκὸ μέτωπο μὲ κάνει νὰ πιστεύω (ἐν τάξει, λίγο ὑπερβολικὸ) ὅτι ἀκόμα κι αὐτὰ τὰ κόμματα εἶναι κατ'οὐσίαν συστημικά.

      Διότι δὲν μπορεῖ νὰ μὴν ἔχουν διδαχθῇ ὄχι μόνον ἀπὸ τὸ 17 στὴν Ῥωσσία, τοὺς μῆνες δηλαδὴ ἀπὸ τὸν Φεβρουάριο μέχρι τὸν Νοέμβριο, ἀλλὰ ἀπὸ καὶ τὰ μεταπολεμικὰ χρόνια σὲ ὅλην σχεδὸν τὴν ἀνατολικὴ Εὐρώπη τὸ πῶς ἔγιναν λαϊκὲς δημοκρατίες οἱ χῶρες της.

      Αλλες ἐποχὲς θὰ μοῦ πῇς, ἀλλὰ ξέρω γω...

      Διαγραφή
    3. Η τάση αυτή δεν είναι προνόμιο του ΚΚΕ, ακόμα και πολύ μικρότερα κομμουνιστικά κόμματα παρουσιάζουν αυτή την άρνηση...

      Έβλεπα χθες στο ALTER που έχει γίνει κολλεκτίβα πια, τον Άρη Χατζηστεφάνου ο οποίος είπε κάτι πολύ σωστό... Ότι ιστορικά πρώτα ο λαός βγήκε στους δρόμους και μετά σύρθηκαν τα κόμματα να ακολουθήσουν τη ριζοσπαστικοποίησή του... Νομίζω ότι αυτό είναι το μόνο πιθανό σενάριο όπως έχουν τα πράγματα μέχρι στιγμής...

      Υ.Γ. Έχεις εξαφανιστεί τελευταία...

      Διαγραφή
  2. Απαντήσεις
    1. Δικτυακώς και πχορουμικώς...
      Όσο για εκ του σύνεγγης είμαστε χαμένοι εδώ και καιρό...

      Διαγραφή
  3. δικτυακῶς ὄχι καὶ τόσο, λίγο, ἀλλὰ ἀπὸ τὸ πχόρουμ, ναί. Παραγέμισε μὲ μαλακία ἀφ'ἑνός, ἀφ'ἑτέρου κάπως ξένο μοῦ κάνει πιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου