Δεν είμαι ότι έχω...

Διαβάζω στο blogging 4 nothing για τον Andrew Hyde και την lifestyle άρνηση της ιδιοκτησίας ή μάλλον τον περιορισμό της στα απολύτως απαραίτητα... Θυμάμαι την σκηνή στο "Fight Club" που ο Edward Norton μελετούσε ευλαβικά τον κατάλογο του IKEA, όριζε την ύπαρξή του στο τι και πόσα πράγματα είχε στην κατοχή του...

Προσπαθώ να μην είμαι σκλάβος όσων έχω... Δεν είμαι το αυτοκίνητό μου, η τηλεόρασή μου, τα έπιπλά μου, τα ρούχα μου... Προσπαθώ να μην έχω εξαρτήσεις τέτοιου είδους, έχω πολύ σημαντικότερα πράγματα να ασχοληθώ... Ξεσκαρτάρω πράγματα που δεν χρησιμοποιώ πια, είτε γιατί έχουν φθαρεί είτε γιατί δεν τα χρειάζομαι και όπως ο eriol78 ξεκίνησα από τα ρούχα και τα παπούτσια...

Γεμίζουμε ντουλάπες με εκατοντάδες πράγματα όταν στην πραγματικότητα φοράμε ελάχιστα... Αυτό που σε εμάς είναι άχρηστο, σε κάποιον άλλο φαίνεται χρήσιμο... Στις μέρες που ζούμε πρέπει να κοιτάμε λίγο και τι ανάγκες έχει ο δίπλα... Άλλωστε ποτέ δεν ξέρεις πότε μπορεί να βρεθείς κι ο ίδιος από την κάτω πλευρά του τροχού...

Φυσικά, τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα δεν λύνονται με την όποια αλληλεγγύη και σαμαρειτισμό  επιδεικνύουμε... Άλλες είναι οι διαδικασίες που θα δώσουν λύσεις οριστικές...