Επιτέλους...
Εδώ και πολύ καιρό αναρωτιόμουν και μαζί με μένα φαντάζομαι κι άλλοι, πού βρισκόταν ο πνευματικός κόσμος της χώρας μέσα στον ορυμαγδό των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων... Επιτέλους κάτι κινείται...
Ζητούν να ενωθεί η Αριστερά κατά της «δημοκρατικής εκτροπής»
Ενενήντα εννιά καλλιτέχνες συνυπογράφουν κείμενο-παρέμβαση, με τίτλο «Η Αριστερά και η υπεράσπιση της Δημοκρατίας», ζητώντας «ενιαίο αριστερό μέτωπο συνεργασίας» για την υπεράσπιση των δημοκρατικών θεσμών που έχουν καταλυθεί. «Τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα, η εκτροπή από τους δημοκρατικούς θεσμούς είναι πλέον "επίσημη" και πραγματοποιείται κυνικά στο όνομα της "σωτηρίας" της οικονομίας. Ενώ ο κίνδυνος για περιορισμό της ελευθερίας του Τύπου είναι ορατός, καθώς απειλούνται με άμεσο κλείσιμο εφημερίδες και άλλα μέσα ενημέρωσης, μέσω της άρνησης δανειοδότησής τους από τις τράπεζες».
Για όλα αυτά οι 99 καλλιτέχνες απαιτούν «από τους πολιτικούς φορείς όλου του φάσματος της Αριστεράς» να κάνουν «το αυτονόητο χρέος τους»: «Να συνεργαστούν και να αναλάβουν άμεσα συγκεκριμένη ενωτική πρωτοβουλία για την υπεράσπιση των δημοκρατικών θεσμών ενάντια στο φασισμό των αγορών και τον κυνισμό των πολιτικών αντιπροσώπων τους ».
Μεταξύ των 99 καλλιτεχνών είναι οι: Μηνάς Χατζησάββας, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Λυδία Φωτοπούλου, Μαρία Κεχαγιόγλου, Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, Εύα Στεφανή, Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος, Αχιλλέας Κυριακίδης, Γιάννης Λεοντάρης, Γιάννης Μαυριτσάκης, Νίκος Διαμαντής, Αντζελα Μπρούσκου και Αγγελική Παπαθεμελή.
ΙΩ.Κ.
Από Enet.gr
-πάνω σε ποιά βάση να ενωθεί η "αριστερά"; με ποιά προτάγματα και ποιά προοπτική;
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό που λείπει κυρίως στον κόσμο ο οποίος ζει το αδιέξοδο αλλά ταυτόχρονα δεν ξέρει και προς τα που πάει, είναι να του δώσεις διέξοδο, να του πεις πάμε προς τα εκεί, γιατί μόνο εκεί θα επιζήσουμε, συγκεκριμένα και καθαρά.
-ποιούς θα περιλαμβάνει αυτή η ενότητα; μέχρι "αριστερό πασόκ" ας πούμε; γιατί η "αντιμνημονιακή" πλατφόρμα είναι και λίγο ξεφτισμένη, και λίγο ξεχειλωμένη, μέχρι κι ο Αντώνης χωράει, μέχρι και η ΧΑ χωράει.
-τι θα λέει για μια σειρά επιτακτικά ζητήματα πχ για το χρέος; ποιός θα πάρει την όποια απόφαση γι' αυτό, το κοινοβούλιο; που θα βρεθούν λεφτά για να ζήσει ο λαός κι επανακινηθεί η οικονομία όταν κοπεί η πίστωση; θα πέσουν από τον ουρανό;
ας θυμηθούμε ότι αυτά που ζούμε σήμερα, κουρέματα, απειλή εξόδου από το ευρώ κλπ. είναι αυτά που πρότειναν (κι ακόμα το κάνουν) ως "επαναστατικές" προτάσεις που θα βάλουν στο κεφάλαιο τα 2 πόδια σε ένα παπούτσι ουκ ολίγοι αριστεροί. κι ακόμα και τώρα δεν έχουν ξυπνήσει. που να πας με αυτούς; έχουν τελειώσει. ας δοθεί χώρος στην εργατική τάξη να αυτοοργανωθεί σε νέες δομές και κέντρα αγώνα για να αναπνεύσει κι αφήστε την αριστερά να πάρει τον δρόμο της προς τον βάλτο.
"Βαδίζουμε σαν συμπαγής ομάδα από έναν απόκρημνο και δύσκολο δρόμο, πιασμένοι γερά χέρι με χέρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαστε απ' όλες τις μεριές κυκλωμένοι από εχθρούς, και είμαστε σχεδόν πάντα αναγκασμένοι να βαδίζουμε
κάτω από τα πυρά τους. Ενωθήκαμε ύστερα από ελεύθερα παρμένη απόφαση για να πολεμήσουμε τους
εχθρούς κι όχι για να πέσουμε στο γειτονικό βάλτο, που οι κάτοικοι του από την αρχή μας κατέκριναν, γιατί
ξεχωρίσαμε σε ιδιαίτερη ομάδα και διαλέξαμε το δρόμο του αγώνα αντί το δρόμο της συμφιλίωσης. Και τώρα
μερικοί από μας αρχίζουν να φωνάζουν: πάμε σ' αυτό το βάλτο! Κι όταν αρχίζουμε να τους μαλώνουμε,
απαντούν: τι καθυστερημένοι που είστε! Και πώς δεν ντρέπεστε να μας αρνιέστε την ελευθερία να σας καλούμε
σε καλύτερο δρόμο! - Ω, ναι, κύριοι, είστε ελεύθεροι όχι μόνο να μας καλείτε, μα και να πάτε όπου θέλετε,
ακόμα και στο βάλτο· έχουμε μάλιστα τη γνώμη, ότι η πραγματική θέση σας βρίσκεται ίσα-ίσα στο βάλτο και
είμαστε έτοιμοι να σας προσφέρουμε κάθε βοήθεια για να κουβαληθείτε εκεί. Μόνο άστε τα χέρια μας τότε, μη
πιάνεστε από μας και μη λερώνετε τη μεγάλη λέξη ελευθερία, γιατί και μεις είμαστε «ελεύθεροι» να πάμε όπου
μας αρέσει, ελεύθεροι να πολεμήσουμε όχι μονάχα το βάλτο, αλλά και κείνους που τραβάνε για το βάλτο! ..."
Λένιν, Τι να κάνουμε
Προφανώς κι εσύ προτιμάς την σιωπή του πνευματικού κόσμου παρά την έκφρασή του...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο εγώ κατάλαβα ότι το να μιλάς ενάντια στο ξεχείλωμα της δημοκρατίας δεν χρειάζεται προγραμματική σύγκλιση?
Μιλάς για αυτοοργάνωση της εργατικής τάξης και νέες δομές την στιγμή που μετέχεις στις δομές του παρελθόντος... Δεν σκέφτεσαι στιγμή, ούτε εσύ ούτε κανένα άλλο μέλος της αριστεράς, στρατευμένο και δυναμικό, ότι η αυτοργάνωση του λαού μπορεί να οδηγήσει σε αποφάσεις κι επιλογές που σου ξυνίζουν...
Υ.Γ. Μην μου σπαμάρεις Λένιν, έλεος...
YiannisG: Για ποιό πνευματικό κόσμο μιλάμε? καταλαβαίνεις την πνευματική φτώχεια του τόπου από αυτούς που χαρακτηρίζονται σήμερα πνευματικός κόσμος. Η Αρίστερα στην ελλάδα είναι καθεστωτική και απότελεί μέρος του προβλήματος. Ξυπνάτε και διαλύστε πλέον το στερεότυπο της αριστεροκεντροδεξιάς και άκρων... έλεος!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην ξεχνάς ότι για ένα από τα πραγματικά αριστουργήματα της ελληνικής μουσικής το "άξιον εστί" συνεργάστηκαν 3 τελείως διαφορετικοί άνθρωποι. Ο Μίκης Θεοδωράκης, παράνομος για πολλά χρόνια, πρωτοστάτης σε πολλά γεγονότα, εξορισθείς πολλάκις, βαθιά αριστερός και τεράστιος μουσικός. Ο Ελύτης, δεξιός, γιος βιομηχάνων, αγωνιστής στην Αλβανία, πλούσιος και γεννημένος ελέυθερος. Ο Μπιθικώτσης, αγράμματος άνθρωπος του μόχθου, ταλαιπωρημένος, με το μεγαλύτερο δώρο που του έκανε ποτέ θεός να είναι η φωνή του. Όλοι αυτοί, ένωσαν δυνάμεις τη δεκαετία 60 και έκαναν την υπέρβαση για να εκφράσουν τις μεγαλύτερες αλήθειες σαν να μην τους χωρίζει τίποτα, γιατί όντως δεν τους χώριζε τίποτα. Ας μιμηθούμε λίγο τη σοφία τους και ας ενωθούμε διαλύοντας και πάλι τα στερεότυπα της δήθεν πολιτικής γεωγραφίας που κυρίως υπάρχουν για να καλύπτουν την κάθε μορφής ανεπάρκεια του σύγχρονου αστού συντηρώντας το καθεστώς....
Καλά, μην αρχίσεις τα "Όλοι Έλληνες είμαστε" γιατί θα δακρύσω...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Προφανώς κι εσύ προτιμάς την σιωπή του πνευματικού κόσμου παρά την έκφρασή του..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είπα ότι προτιμάω την σιωπή του πνευματικού κόσμου, ας μιλάνε όσο θέλουνε, τσάμπα είναι. Από την άλλη, επειδή αποφάσισαν να μιλήσουν δεν πάει να πει ότι τα λένε και σωστά και θα πρέπει να χειροκροτήσουμε τον πνευματικό κόσμο επειδή σαν άλλος μιχάλης τροχανάς στο μητσικώστα αποφάσισαν να σπάσουν τη σιωπή τους. Ό,τι λέει ο "πνευματικός κόσμος" κρίνεται κατά περίσταση και συγκεκριμένα, δεν είναι εκ των προτέρων καθαγιασμένο. Το περιεχόμενο του λόγου τους είναι το πρόβλημα, όχι το ότι μιλήσανε. Και η διανόηση της Ιταλίας στο Μεσοπόλεμο πήγε ολοζούπητη στην αγκαλιά του Μουσολίνι.
"Μόνο εγώ κατάλαβα ότι το να μιλάς ενάντια στο ξεχείλωμα της δημοκρατίας δεν χρειάζεται προγραμματική σύγκλιση?"
Δεν ζήτησα δα και κανένα μανιφέστο. Μίλησα ενάντια στις αυταπάτες που καλλιεργούνε μεταξύ άλλων και οι 99 κι οι οποίες στη περίοδο που διανύουμε είναι αποπροσανατολιστικές αν όχι επικίνδυνες.
Λένε οι καλλιτέγναι: "Τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα, η εκτροπή από τους δημοκρατικούς θεσμούς είναι πλέον "επίσημη" και πραγματοποιείται κυνικά στο όνομα της "σωτηρίας" της οικονομίας."
Παιδιά, ας ηρεμήσουμε. Αντίθετα με ότι λένε και πολλοί αριστεροί, δεν έχουμε χούντα. Δημοκρατία έχουμε. Ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία δεν υπήρξε καμιά καθαρούτσικη δημοκρατία. Πάντοτε η ίδια η δομή της δημοκρατίας εμπεριείχε και την δυνατότητα των επιμέρους "εκτροπών" για την συνέχιση της υπεράσπισης των συμφερόντων που εξυπηρετεί, γι' αυτό και λέγεται και αστική δημοκρατία. Κατά τ' άλλα όμως, εκτός από τις περιπτώσεις που απειλούνται ανοιχτά αυτά τα συμφέροντα κι αναγκάζεται η δημοκρατία να στρώσει το έδαφος στο φασισμό και στις δικτατορίες, όλα γίνονται σύμφωνα με το γράμμα του δημοκρατικού νόμου, όπως άλλωστε και σήμερα. Κι ας μείνουμε εμείς να ψάχνουμε να βρούμε το δίκιο μας στα άρθρα του Συντάγματος, για την διαμόρφωση του οποίου δεν είχαμε, κι ούτε θα έχουμε ποτέ λόγο, γιατί απλά δε φτιάχτηκε για εμάς. Άρα λοιπόν, όταν η δημοκρατία είναι το πολίτευμα (και η υλική βάση που την στηρίζει) είναι η αιτία που φτάσαμε ως εδώ, είναι τουλάχιστον οξύμωρο-αντιφατικό-αστείο οι 99 να επικαλούνται τους δημοκρατικούς θεσμούς ως ιδανικό.
"Μιλάς για αυτοοργάνωση της εργατικής τάξης και νέες δομές την στιγμή που μετέχεις στις δομές του παρελθόντος... "
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιές είναι οι δομές του παρελθόντος στις οποίες συμμετέχω; Τα σωματεία; Και ποιός είπε ότι πρέπει να διαλυθούν αυτές οι μορφές οργάνωσης; απλά πλέον αυτό δεν επαρκεί και πρέπει να αναδυθούν και νέες που θα τις συμπληρώνουν και θα τις ξεπερνούν (δεν μιλάω αφηρημένα, μιλάω για προσπάθειες που ήδη υπάρχουν). Όπου υπάρχουν σωματεία (πλην εργοδοτικών) πρέπει να στηρίζονται και να μαζικοποιούνται. Αλλά αναρωτήθηκες γιατί σήμερα πολλά σωματεία απομαζικοποιούνται; είναι απλά η υποτιθέμενη απαξίωση κι απογοήτευση του κόσμου προς τον συνδικαλισμό; είναι επειδή υποτίθεται η εργατική τάξη κοιμάται; (αλλά κατά τ' άλλα αυτή η εργατική τάξη που κοιμάται έχει ανοιχτά 2000 μέτωπα και κάνει τις μεγαλύτερες γενικές απεργίες στη μεταπολίτευση - και πόσο μάλλον 48ωρες που δεν είχαν γίνει ποτέ)
Το πρόβλημα λοιπόν είναι ότι ο καπιταλισμός είναι ένα κανιβαλικό σύστημα και στην περίοδο της κρίσης και παρακμής του προσπαθεί να επιβιώσει μέσα από την λεγόμενη καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων, κεφαλαίων+εργατικής δύναμης. Με απλά λόγια, αυτή η καταστροφή ανθρώπινων ζωών σε τελική ανάλυση εκφράζεται με πολέμους και με τη μαζική ανεργία που καταστρέφει τεράστια κομμάτια της εργατικής τάξης πετώντας τα εκτός παραγωγής, στο περιθώριο της κοινωνίας. Ήδη βαδίζουμε προς το 20% έχοντας ξεπεράσει το 1.000.000 ανέργους, κι έπεται συνέχεια. Το νέο στοιχείο όμως αυτής της κρίσης συγκριτικά με τις προηγούμενες είναι το γεγονός ότι έχουμε ταυτόχρονη συνδυασμένη ανάπτυξη ανεργίας και υποαπασχόλησης, δηλαδή η καταστροφή της εργατικής τάξης συντελείται και προς το άνεργο κομμάτι της, και προς το εργαζόμενο-άνεργο ουσιαστικά κομμάτι της, μέσα από την πλήρη αλλαγή των εργασιακών σχέσεων.
Υποαπασχόληση έχεις κυρίως μέσα από τη μορφή της μερικής απασχόλησης (μειωμένο ωράριο) είτε μέσα από τη μορφή της προσωρινής απασχόλησης (πλήρες ωράριο σε ορισμένο χρόνο πχ. data entry έλα για ένα μήνα). Και φυσικά δεν σταματάνε εκεί. Νέες μορφές εκμετάλλευσης αναδύονται, που ούτε καν μπορούσε κάποιος να φανταστεί: πχ, έχουν ξεκινήσει νέα κόλπα τώρα, χτυπώντας πρώτα τις καθαρίστριες, όπου για να μην εγείρουν εργασιακά δικαιώματα και παράλογες απαιτήσεις όπως μισθούς και νόμιμα ωράρια, δεν τις προσλαμβάνουν αλλά τις εγγράφουν ως... μετόχους στις εργολαβικές εταιρείες δίνοντας τους ένα απειροελάχιστο μέρισμα. Όλα αυτά φυσικά είναι καθ'όλα σύμφωνα με τους δημοκρατικούς θεσμούς, με τους νόμους της πατρίδας μας και με το σύνταγμα μας, και καθόλου δεν εκτρέπονται από αυτούς, όπως θέλουν να πιστεύουν οι καθαροί δημοκράτες που αναζητάνε την ιδανική δημοκρατία χωρίς να αλλάξουνε το πλαίσιο αυτής.
Και το ζήτημα των ελαστικών σχέσεων εργασίας έχει προχωρήσει πολύ περισσότερο από όσο νομίζεις, όσοι καταφέρουν να κρατήσουν τις δουλειές τους, δεν θα μείνει χώρος για χώρος που δεν θα μπει στην ελαστικοποίηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλάμε δηλαδή, για να μιλήσουμε και συγκεκριμένα, για ανεργία+υποαπασχόληση σε ποσοστό 50%... το 50% του πληθυσμού είναι είτε ολικά είτε μερικά άνεργο.
Και όλο αυτό το τεράστιο κομμάτι της εργατικής που είναι το ιστορικό υποκείμενο πως οργανώνεται και παλεύει;
Η συντριπτική πλειοψηφία των σωματείων δεν εγγράφει τους ανέργους του κλάδου τους. Τους στερεί το δικαίωμα της οργάνωσης και πάλης. (Το ΚΚΕ αρνείται να εγγράψει ανέργους και κατά τ' άλλα παλεύει για την ενότητα της εργατικής τάξης.). Αλλά άντε και γράφανε. Όταν σήμερα η πλειοψηφία της νεολαίας βγαίνει από σχολεία και σχολές και δεν πιάνει ποτέ πρώτη δουλειά, αυτή σε ποιό χώρο ανήκουν, σε ποιό σωματείο να διεκδικήσουν την οργάνωση τους;
Aλλά κι από αυτούς που "δουλεύουν" που θα οργανωθεί αυτός που δουλεύει με μπλοκάκι και θεωρείται "ελεύθερος επαγγελματίας"; Που θα γράφονται οι συμβασιούχοι όταν καταστατικά τα σωματεία των μονίμων δεν τους δέχονται; Στην ΛΑΡΚΟ πχ, υπάρχουν 1000 εργαζόμενοι, 300 μόνιμοι και 700 εργολαβικοί. Το σωματείο δεν γράφει τους εργολαβικούς, οι οποίο ουσιαστικά δεν έχουν τρόπο να οργανωθούν και να παλέψουν! Το ΚΚΕ πάλι αρνείται να παλέψει για την οργάνωση των εργολαβικών.
Αρα λοιπόν, όπου τα σωματεία είναι μαζικά και μαχητικά μια χαρά κάνουν τη δουλειά τους και πρέπει να ενισχύονται. Αλλά αυτά δεν είναι πανάκεια. Οι νέες μορφές οργάνωσης πρέπει να έχουν κατεύθυνση το χτίσιμο της ενότητας της εργατικής τάξης, σε όλα τα επίπεδα. Και μεταξύ ξεχωριστών κλάδων αλλά και μεταξύ εργαζόμενων κι ανέργων. Επιτροπές δράσης εργαζόμενων κι ανέργων σε κάθε γειτονιά, και συντονισμός μέσα σε ανεξάρτητα κέντρα αγώνα εργατών, αυτή είναι η μόνη λύση και είναι συγκεκριμένη και καθόλου αφηρημένη ή ουτοπική για την εποχή που ζούμε.
"Δεν σκέφτεσαι στιγμή, ούτε εσύ ούτε κανένα άλλο μέλος της αριστεράς, στρατευμένο και δυναμικό, ότι η αυτοργάνωση του λαού μπορεί να οδηγήσει σε αποφάσεις κι επιλογές που σου ξυνίζουν..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντάξει λοιπόν τότε, ας παλέψουμε ενάντια στην αυτοοργάνωση των εργαζομένων επειδή φοβόμαστε το αποτέλεσμα αυτής, από το να αυτοκυβερνηθούν οι εργαζόμενοι είναι καλύτερο να συνεχίσουμε να μας κυβερνάνε άλλοι, αυτοί που μας κυβερνάνε τώρα και μας έχουν φέρει ως εδώ. Γιατί μέση λύση όσο και να το ζορίζουμε δεν υπάρχει. Αλλά και πάλι δεν ξέρω κατά πόσο θα τα είχαμε κάνει και μόνοι μας χειρότερα.
Και φυσικά δεν είμαι λαϊκιστής να θεωρώ α πριόρι σωστή την κατεύθυνση που θα πάρει η βούληση κι η κατεύθυνση του λαού. Κι ο φασισμός στο μεσοπόλεμο είχε τεράστια λαϊκή απήχηση και στηρίχτηκε ακριβώς πάνω στις λαϊκές μάζες, κι αυτός ο κίνδυνος δεν είναι απίθανος και για εμάς σήμερα. Από την άλλη πλευρά, για να μην αντιστρέφουμε την πραγματικότητα, ο φασισμός δεν είναι αποτέλεσμα της αυτοοργάνωσης του λαού (από τα κάτω πλαισιώθηκε αλλά από τα πάνω οργανώθηκε κατά τα φασιστικά πρότυπα για τη σωτηρία του κεφάλαίου) αλλά το αποτέλεσμα της αποτυχημένης απόπειρας αυτής. Θυμήσου και το Γκερέν για το ρόλο του σταλινισμού και των λαϊκών μετώπων, όταν έπρεπε να παλεύουν για την αυτοοργάνωση της εργατικής τάξης (που εκ των πραγμάτων σημαίνει ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ της εργατικής τάξης) αυτή την έδεσαν στο άρμα της "δημοκρατίας" και της "δημοκρατικής αστικής τάξης" (τι μας θυμίζει;). Μόνος τρόπος για να ανακοπεί ο δρόμος προς τον φασισμό και τον πόλεμο ήταν η επανάσταση, άλλοι επέλεξαν τη δημοκρατία, με αποτέλεσμα μερικά εκατομμύρια νεκρούς και κάτι κρεματοριάκια.
"Υ.Γ. Μην μου σπαμάρεις Λένιν, έλεος..."
Δεν σπαμμάρω, παραθέτω. Και δεν ξέρω γιατί είναι πιο βαρυνούσας σημασίας η άποψη του μηνά χατζησάββα από του λένιν.
Δεν γίνεται να κάνουμε τέτοια συζήτηση στα σχόλια ενός ποστ,πόσο μάλλον σε τέτοιο χείμαρρο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιγραμματικά:
Δεν σου ζήτησα να συμφωνήσεις με το κείμενο, εγώ τυγχάνω να συμφωνώ... Η δημοκρατία, έστω η αστική, είναι καλύτερη χωρίς "εκτροπές"... Είμαι σίγουρος ότι κι εσύ την προτιμάς δίχως...
Στέλνεις την αριστερά στον βάλτο την στιγμή που συμμετέχεις σε κόμμα της αριστεράς...Εμένα αυτό μου κάνει κάπως... Αν είναι να αυτοοργανωθεί και να αυτοκυβερνηθεί η εργατική τάξη εσάς τι νασας κάνει ρε φίλε?
Παράθεσε ότι θέλεις... Να με πείσει κάτι a priori επειδή το έχει πει ο Λένιν δεν υπάρχει περίπτωση...
"Δεν γίνεται να κάνουμε τέτοια συζήτηση στα σχόλια ενός ποστ,πόσο μάλλον σε τέτοιο χείμαρρο..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι αλήθεια, είμαι χειμαρρώδης και ξεχύνομαι σαν εμετός... :-)
"Δεν σου ζήτησα να συμφωνήσεις με το κείμενο, εγώ τυγχάνω να συμφωνώ..."
Καλά κάνεις, κι εγώ την γνώμη μου λέω, και το γιατί διαφωνώ.
"Η δημοκρατία, έστω η αστική, είναι καλύτερη χωρίς "εκτροπές"... Είμαι σίγουρος ότι κι εσύ την προτιμάς δίχως..."
Δεν είμαι αναρχικός να λέω, "τι φασισμός, τι δημοκρατία", οπωσδήποτε ο φασισμός σηματοδοτεί μια τεράστια ιστορική ήττα της εργατικής τάξης και πάει την ανθρωπότητα δεκαετίες πίσω.
Αλλά από που και σε τι ακριβώς "εκτρέπεται" η δημοκρατία; Τι ίσχυε πριν και τι τώρα; Για να καταλάβω ποιά είναι η ιδανική ποσότητα δημοκρατίας που υποτίθεται πως είχαμε κάποτε, πως αυτή εκφραζόταν πρακτικά και ποιά ας πούμε είναι η κόκκινη γραμμή που περάσαμε τώρα για να μιλάμε για εκτροπές από την ιδεατή δημοκρατία (που είναι αστική, πως να το κάνουμε, ε, δεν το λες και δευτερεύον ζήτημα). Δεν καταλύθηκε κανένα φιλολαίκό σύνταγμα που υποτίθεται πως είχαμε, η ίδια η δημοκρατία κι οι θεσμοί της υπαγορεύουν να σου κόβουν στο μισό τον μισθό, να σου βάζουν χαράτσια, κι άμα μιλάς να σου στέλνουν τα ματ και να σε πνίγουν στο ξύλο και στα χημικά.
Προσπαθώ και τώρα και πριν απλά να πω, πως ένα κάλεσμα κάποιων καλλιτεχνών από μόνο του μπορεί να μην σημαίνει κάτι κακό ή να μην βασίζεται σε δόλιες προθέσεις, αλλά εξαρτάται πάντα σε ποιά κατεύθυνση γίνεται. Αν λοιπόν μας έφερε ως εδώ ο καπιταλισμός (και μαζί κι η δημοκρατία τους, αυτή, η ίδια, χωρίς καμιά εκτροπή) κι οι άλλοι μας καλούν να ενισχύσουμε τους δημοκρατικούς θεσμούς, δηλαδή τους θεσμούς που θεμελιώνουν πολιτειακά τον καπιταλισμό, τότε στη καλύτερη είναι οι ίδιοι σε αντίφαση με τον εαυτό τους όταν κατακεραυνώνουν τις αγορές (οι οποίες δυστυχώς πάνε πακέτο με την δημοκρατία, τα παράπονα τους όχι σε μένα αλλά στην ιστορία και στις κοινωνικές επιστήμες), στην χειρότερη τάσσονται (το καταλαβαίνουν ή όχι, είναι αδιάφορο) με αυτούς που μας πίνουν το αίμα. κι έρχεται πολύ γρήγορα η ώρα που όλοι θα κληθούν να πάρουν θέση, ξεκάθαρη, χωρίς φιοριτούρες και χωρίς αφέλειες και άγνοια να δικαιολογούνται.
"Στέλνεις την αριστερά στον βάλτο την στιγμή που συμμετέχεις σε κόμμα της αριστεράς..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ πριόρι δεν στέλνω κανένα στο βάλτο. Κρίνω από το τι προτείνει ο καθένας και τι προοπτική δίνει. Σε πρακτικό επίπεδο, σε σωματεία, σχολές και μαζικούς άλλους χώρους, μια χαρά συνεργαζόμαστε με όλους, στην πράξη. Αλλά τι κάλεσμα για ενότητα τηης αριστεράς είναι αυτό που δεν ενδιαφέρεται για την βάση πάνω στην οποία καλεί να γίνει η ένωση;
έβαλα στο πρώτο σχόλιο κάποια ερωτήματα, είναι αμελητέα αυτά τα ζητήματα ή μήπως είναι κεντρικά και αιτιακά σε σχέση με την κόλαση που ζούμε; αν δεν υπάρχει συμφωνία σε αυτά, πως μπορείς να συμπορευτείς με αυτούς που δέχονται την χρεοκοπία και τις εφιαλτικές επιπτώσεις της πάνω στο λαό ζητώντας να παραμείνουμε μέσα σε αυτή την κατάσταση αποδεχόμενοι τη μοίρα μας; πως να συνεργαστείς με αυτόν που σου έβαζε ως πρόταση το κούρεμα, το οποίο τελικά επέβαλλε η ευρωπαική αστική τάξη ως μέτρο περαιτέρω εξαθλίωσης μας;
και προφανώς είμαι εκεί που είμαι επειδή συμφωνώ με την προοπτική που βάζουμε.
"Αν είναι να αυτοοργανωθεί και να αυτοκυβερνηθεί η εργατική τάξη εσάς τι νασας κάνει ρε φίλε?"
Γιατί εμείς που πέσαμε, από τον άρη; δεν είμαστε κομμάτι της; ή μήπως η εργατική τάξη δεν πρέπει να ασχολείται με την πολιτική; πως θα κάνει την επανάσταση χωρίς πολιτική; μόνο με τη δουλειά στα σωματεία; αυτά τα έλεγε ο μπερνστάιν, ο πατέρας του ρεφορμισμού, και μετά τα λέγανε κι οι αναρχοσυνδικαλιστές.
εμείς δεν θέλουμε να κυβερνήσουμε, αυτό μόνο η εργάτες μπορούν να το κάνουν. εμείς θέλουμε να ρίξουμε την τροχειοδεικτική βολή για να φωτιστεί ο δρόμος που πρέπει να πάρει η εργατική τάξη για να απελευθερωθεί και να χειραφετηθεί. κι αυτό το πράγμα χωρίς κόμμα δεν γίνεται. ούτε έγινε ποτέ, ούτε και θα γίνει.
"Παράθεσε ότι θέλεις... Να με πείσει κάτι a priori επειδή το έχει πει ο Λένιν δεν υπάρχει περίπτωση..."
κανείς δεν σου είπε να το δεχτείς α πριόρι. το διαβάζεις και κρίνεις αν συμφωνείς. και δεν μπήκε καν μόνο του. μπήκε συνοδεία σχολίου και ταίριαζε απόλυτα με την περίσταση. και δεν θα μπορούσα εγώ να τα είχε γράψει καλύτερα.
Δεν μπορεί να μην διακρίνεις ποιοτικές διαφορές στη δημοκρατία του σήμερα με αυτή προ 10 ετών έστω... Ακομα κι επι της επαρρατου δεξιάς της μεταπολίτευσης δεν είχε βιώσει ο Έλληνας την πλήρη ανατροπή της ζωής του,κουτσούρεμα μισθών,ματαίωση των ονείρων του και την άρνηση του δικαιώματος να αποφσίσει για την κυβέρνηση της χώρας... Και όχι μπορεί η ποσότητα της δημοκρατίας να μην ήταν ιδανική αλλά ήταν καλύτερα από σήμερα... Όσο περί ξεκάθαρων θέσεων, αυτές απλά δεν υπάρχουν...εκτός και αν συγχέουμε την πολιτική με την εναλλικτική ιστορία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ερωτήματα που έβαλες καλείσαι να τα απαντήσεις εσύ ως ενεργό στέλεχος κόμματος της αριστεράς... Αν δεν μπορεί η αριστερά να αρθρώσει πρόταση εξουσίας επί ρεαλιστικής βάσης και να συμπράξει όπως μια χαρά κάνουν στην ανάγκη τα αστκά κόμματα τότε επιλέγει συνειδητά τον ρόλο του κομπάρσου και του γκρινιάρη της πολιτικής...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερί τροχιοδεικτικών...
Είμαι σίγορος ότι και ο Στάλιν ισχυριζόταν ότι κυβερνάει ο προλετάριος στην ΕΣΣΔ...