30 φορές την ημέρα...
Την Παρασκευή το απόγευμα ανεβαίνω, εγώ η Μ. και ο κύριος Σ., με το αυτοκίνητο από Κηφισιά προς Κεφαλάρι... Στην Κολοκοτρώνη, στη διασταύρωση με την Χλόης, νομίζω, βλέπω ένα νεαρό μελαχρινό, με μαύρη μπλούζα με κουκούλα και βερμούδα να είναι ξαπλωμένος φαρδύς πλατύς στην άσφαλτο... Σταματάω το αυτοκίνητο και τον κοιτάζω, γυρίζει το κεφάλι και με κοιτάζει κι αυτός...(?) Επειδή έρχονταν αυτοκίνητα από πίσω πάω 10 μέτρα πιο πάνω, βάζω το αυτοκίνητο στην άκρη και κατεβαίνω να δω τι γίνεται ενώ η Μ. παίρνει τηλέφωνο το 166...
Πλησιάζω και βλέπω ότι ένας περαστικός έχει ήδη σηκώσει τον πεσμένο νεαρό, ο οποίος φαίνεται να χαίρει άκρας υγείας... Ο δε περαστικός, μάλλον κάτοικος της περιοχής, δείχνει να μην έχει θορυβηθεί από το συμβάν... Επιστρέφω στο αυτοκίνητο να διηγηθώ στην Μ. τι έγινε η οποία μου λέει κατευθείαν να φύγουμε... Την ρωτάω τι έγινε απορημένος και μου περιγράφει την συνομιλία της με το τηλεφωνικό κέντρο του 166...
Μ. : Καλησπέρα, υπάρχει ένας νεαρός άντρας ξαπλωμένος στην άσφαλτο στην Κηφισιά, διασταύρωση Κολοκοτρώνη και Χλόης...
166: Πρόκειται για ένα νεαρό μελαχρινό, με μαύρη μπλούζα με κουκούλα και βερμούδα;
Μ. : (???)... Ναι...
166: Μην ανησυχείτε, ο (ας πούμε ότι τον λένε) Ψαλίδας είναι , το κάνει 30 φορές την ημέρα, ξαπλώνει μέσα στην μέση του δρόμου και περιμένει να του δώσει κανένας περαστικός κανένα δίευρω για να σηκωθεί... Σήμερα δεν ξέρω πόσες κλήσεις μας έχουν κάνει γι' αυτόν... Πάντως, ευχαριστούμε πολύ που καλέσατε να αναφέρετε το συμβάν...
Μάλιστα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμεεέ...
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχα! τί γ@μημένη κ@λοχῶρα ἔχουμε γίνει.
ΑπάντησηΔιαγραφή