Μέτρα, μέτρα, μέτρα...

... κι άλλα μέτρα, βουίζει το κεφάλι μου... Και stress, πολύ stress... Τα όνειρα για κάτι καλύτερο είναι απαγορευμένα, όνειρο θα είναι να διατηρήσεις τη ζωή σου, όσο γίνεται περισσότερο, στα επίπεδα και τα στάνταρ που είναι σήμερα...

Πρέπει να σταματήσω να βλέπω ειδήσεις, με επιβαρύνουν φοβερά... Τις είχα κόψει για πολύ καιρό αλλά  τον τελευταίο καιρό παρακολουθούσα και πάλι... Λάθος... Μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι κάθε φορά ... Παράδειγμα προχθές το βράδυ ο Άρης Πορτοσάλτε στον ΣΚΑΙ αγανάκτησε που οι μαθητές που διαδήλωσαν έξω από τη βουλή για το χάλι της παιδείας πέταξαν DVD στον άγνωστο στρατιώτη διότι "απαξιώνουν το μέσο και την τεχνολογία"... Μα δεν μας χέζεις ρε Ρανταπλάν Άρη.... Εδώ ο κόσμος καίγεται και το μ#@νί χτενίζεται... Πάλι καλά που δεν άρχισε τίποτε κορώνες περί ανακύκλωσης των DVD...

Κι εμείς καθόμαστε και ανεχόμαστε... Κυβερνήσεις, κανάλια, δημοσιογράφους... Δεν είναι δυνατόν να συγκεντρώνουν κοντά στο 50% τα κόμματα εξουσίας στις δημοσκοπήσεις... Είναι πια τόσο μεγάλοι οι στρατοί των κομματόσκυλων ή είναι τόσο πρόβατο και μαλάκας ο Έλληνας; Τίποτα δεν μάθαμε τόσα χρόνια από όσα μας έκαναν; Οι εφημερίδες, τα κανάλια που μας φλομώνουν στον τρόμο και στο παραμύθι... Σταματήστε να τις αγοράζετε, βγάλτε τις συχνότητές τους από την τηλεόραση, κάντε τους κακό με τον τρόπο που καταλαβαίνουν, μέχρι να γίνει επανάσταση με τα όπλα υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να τιμωρηθούν όλοι αυτοί...

Σκέφτομαι πολλές φορές ότι έχουμε κάνει λάθος... Επιλέξαμε να σκύψουμε το κεφάλι για να μην "ενοχλήσουμε", για να διατηρήσουμε τα κεκτημένα μας αλλά το μόνο που καταφέραμε είναι να χάνουμε τα κεκτημένα μας λίγα-λίγα και να ζούμε σε ένα καθημερινό άγχος, κάθε πρωί που ξυπνάμε να σκεφτόμαστε τι άλλο θα μας βρει... 

Δεν αξίζει... Το λέω για να το ακούσω πρώτα απ' όλους εγώ...