Διακοπές στην Αίγινα - The extended version...

Είναι πολύ ωραίο πράγμα να εκπλήσσεσαι θετικά, όταν κάτι, κάποιος ή μια κατάσταση, ξεπερνούν τις προσδοκίες σου και σου δίνουν πολλά περισσότερα από ότι περίμενες... Κάτι τέτοιο συνέβη με τις φετινές διακοπές στην Αίγινα από τις οποίες γυρίσαμε χθες το μεσημέρι με τις καλύτερες εντυπώσεις και μια μελαγχολία...

Η Αίγινα επελέγη διότι θέλαμε ένα μέρος που δεν είχαμε πάει εγώ και η Μ., που θα είχε κάποια αξιοθέατα να δούμε, που θα ήταν "parent friendly", δεν θα μας ταλαιπωρούσε δηλαδή τόσο το ταξίδι όσο και η μετακίνηση εκεί... Επίσης η χαμηλή τιμή των εισιτηρίων από και προς το νησί έπαιξε και αυτή τον ρόλο της...

Η επιλογή του ξενοδοχείου έγινε με το ίδιο σκεπτικό και με τη διάθεση να κακομάθουμε λίγο τον εαυτό μας... Επιλέξαμε το καλύτερο... Κάποιοι μπορεί να θεωρήσουν ότι κάνω διαφήμιση... Έχουν δίκιο... Κάνω διαφήμιση γιατί οι Φιστικιές είναι το πιο όμορφο, πιο καθαρό, πιο βολικό ως προς το σημείο που βρίσκεται, με τους πιο συμπαθητικούς εργαζομένους και διεύθυνση που έχω συναντήσει... Τα λεφτά που κόστισε η διαμονή μας είναι από τα πιο καλοξοδεμένα λεφτά της ζωής μου... Όσοι πρόκειται να πάτε Αίγινα, σκεφτείτε τη διαμονή στις Φιστικιές και δεν θα το μετανιώσετε... Ένας από τους λόγους των τόσο καλών αναμνήσεων από την Αίγινα είναι και αυτό το ξενοδοχείο...

Η παρέα ήταν πολύ καλή και με ποικιλία... Τις πρώτες μέρες η οικογένεια ενός παιδικού μου φίλου, η έγκυος γυναίκα του και η κόρη του, και τις δύο τελευταίες ο αδερφός της Μ. με την κοπέλα του... Το πρόγραμμα ήταν απόλυτο χαλαρωτικό... Ύπνος, θάλασσα/πισίνα, φαγητό... Μια συνηθισμένη μέρα ξεκινούσε με πρωινό ξύπνημα, θάλασσα μέχρι το μεσημέρι, φαγητό έξω ή πίσω στο ξενοδοχείο, ύπνο και μετά όλο το απόγευμα μπάνιο στην πισίνα μέχρι το βράδυ οπότε και κατεβαίναμε στην πόλη για βόλτα... Όταν επιστρέφαμε στο ξενοδοχείο τα παιδιά έπεφταν για ύπνο και οι μεγάλοι άραζαν στην πισίνα για κουβέντα... Περάσαμε πάρα πολύ ωραία με όλες τις παρέες μας όπως και τις μέρες που ήμασταν μόνο οι τρεις μας...

Οι διακοπές αυτές έκαναν εξαιρετικά καλό σε μένα και την Μ. που τις χρειαζόμασταν πάρα πολύ μετά την εξαιρετικά δύσκολη περσινή χρονιά και το περσινό καλοκαίρι με όλα όσα τραβήξαμε... Ήρθαμε ακόμα πιο κοντά και περάσαμε πολύ χρόνο με τον κύριο Σ. ο οποίος ήταν ξετρελαμένος από την χαρά του και μας τρέλανε κι εμάς εντελώς με τα καμώματά του...

Η Αίγινα έχει μέτριες παραλίες αλλά είναι πάρα πολλές και καθαρές... Για την ακρίβεια, σχεδόν σε όλη την ακτογραμμή μπορείς να κολυμπήσεις... Εμείς επισκεφτήκαμε αρκετές, κυρίως αυτές της δυτικής πλευράς του νησιού και καταλήξαμε στου Σαρπά, η οποία είναι μάλλον η καλύτερη... Για μπάνιο πηγαίναμε νωρίς και λόγω των παιδιών αλλά και λόγω ότι δεν αρέσει ούτε σε εμάς η πολλή ζέστη οπότε συνήθως επικρατούσε γαλήνη στην παραλία... Φυσικά όσο περνούσαν οι μέρες και ερχόταν περισσότερος κόσμος στο νησί αυτό δεν ίσχυε και τόσο...

Οι Αιγινήτες είναι εξαιρετικά ευγενικοί... Δεν υπήρξε μαγαζί, περίπτερο, εστιατόριο που να μην ήταν όλοι ευγενικοί και καλοσυνάτοι χωρίς όμως ίχνος δουλικότητας...

Η Χώρα της Αίγινας είναι πολύ όμορφη με παραδοσιακά κτίσματα και γραφικά σοκάκια... Είναι κατά την άποψη μου το καλύτερο μέρος να μείνεις στο νησί αλλά όχι στο κέντρο της, καλύτερα προς τα έξω (όπως είναι οι Φιστικιές ) διότι έχει αρκετή ζέστη... Τα υπόλοιπα παραλιακά χωριά του νησιού είναι συμπαθητικά μικρά ψαροχώρια με καλύτερο όλων την Πέρδικα, όπου και εκεί αξίζει να μείνει κάποιος... Η Σουβάλα, η Βαγία και ο Μαραθώνας είναι πιο ήσυχα από τα δικά μας γούστα... Μεγάλη απογοήτευση η Αγία Μαρίνα, η οποία αν και το πιο τουριστικό μέρος του νησιού, έχει την αισθητική Φαληράκι/Λαγανάς και η θάλασσά της είναι τόσο ρηχή που νομίζεις ότι πλατσουρίζεις σε γούρνα... Στο εσωτερικό το νησί είναι καταπράσινο και στα ορεινά του σημεία έχει πλούσιο πευκοδάσος... Επισκεφτήκαμε τον Ναό της Αφαίας καθώς και τον Άγιο Νεκτάριο, αμφότερα εντυπωσιακά, με το αρχαίο κάλλος να κλέβει την παράσταση...

Όπου πήγαμε φάγαμε εξαιρετικά... Είτε ψάρια είτε κρέας, είτε στην Αίγινα είτε σε χωριά παντού φάγαμε τρομερά... Δεν ξέρω αν έτυχε αλλά στην περίπτωσή μας σίγουρα πέτυχε... Μέχρι και πίτσα που φάγαμε ένα βράδυ από τοπική πιτσαρία, όχι pizza fun και τέτοια, ήταν εξαιρετική... Οι τιμές ήταν επίσης μια χαρά καμία σχέση με αυτά που άκουγα από πολλούς πριν πάω στο νησί ότι η Αίγινα είναι ακριβή στο φαΐ...

Ο γιος μου έλαμψε στην Αίγινα... Μέσα σε λίγες μέρες έγινε ο σταρ του ξενοδοχείου και του νησιού ολόκληρου... Τα γκαρσόνια στις ταβέρνες τον χαιρετούσαν και ξεκαρδίζονταν με το πόσο έτρωγε, η μανάβισσα που ψωνίζαμε φρούτα και λαχανικά τον κερνούσε τα ζαρζαβατικά του, στο ξενοδοχείο όλοι τρέχανε να παίξουν μαζί του όταν κατεβαίναμε στην πισίνα... Όταν φεύγαμε και πήγαμε να χαιρετήσουμε, ο κύριος Μιχάλης ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου μας είπε: "Και τώρα πώς θα ξεκαλοκαιριάσουμε χωρίς Σ. ;"...

Τα καλύτερα έχω να θυμάμαι από αυτές τις διακοπές στην Αίγινα, το ίδιο και η Μ. ... Λέγαμε μάλιστα ότι όταν με το καλό κάνουμε δεύτερο παιδί, το πρώτο καλοκαίρι με το καινούργιο μωρό θα ξαναπάμε διακοπές στην Αίγινα και τις Φιστικιές ...