Δοκιμάζοντας τα "e-Drugs" του Θοδωρή Καραγεωργίου

Δεν αγαπώ ιδιαίτερα το διήγημα... Η μικρή του φόρμα και η σύντομη διάρκειά του δεν μου επιτρέπει να "μπω" στον κόσμο που πλάθει ο συγγραφέας, πάνω εκεί που βυθίζομαι μέσα στη διήγηση αυτό τελειώνει κι εγώ πρέπει να προετοιμαστώ για μια καινούργια γνωριμία με το επόμενο διήγημα... Παρ' όλα αυτά δεν μπορούσα να αγνοήσω την πρόσκληση που μου έγινε από τον Θοδωρή Καραγεωργίου να πάρω μια γεύση από τα "e-Drugs" του, την συλλογή διηγημάτων που έγραψε και κυκλοφορεί από τον Κέδρο... Αιστάνθηκα μεγάλη τιμή που κάποιος άνθρωπος μου ζήτησε τη γνώμη μου για το πνευματικό του παιδί και δεν μπορούσα να πω όχι, έτσι διάβασα online τη δέκατη ιστορία του "e-Drugs" η οποία διατίθεται δωρεάν στο scribd ...

Η ιστορία της Φρίντα είναι μια ιστορία διαδικτυακής "τρέλας"... Ο Καραγεωργίου περιγράφει με αδρές πινελιές μέσα στις λίγες σελίδες του διηγήματος τα προσωπικά και άλλα αδιέξοδα μιας φαινομενικά επιτυχημένης σαραντάρας την οποία οι ανασφάλειες, τα συναισθηματικά αδιέξοδα και η έλειψη επικοινωνίας οδηγούν να βυθιστεί στον κόσμο του διαδικτύου γεγονός που της επιφυλάσσει μια δυσάρεστη έκπληξη...

Το διήγημα είναι μοντέρνο και ασχολείται με ένα θέμα πολύ φρέσκο, αυτό της e-εξάρτησης σε συνάρτηση με την αποξένωση από τους γύρω και τον ίδιο μας τον εαυτό... Ο ρυθμος του είναι καλός, κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη χωρίς να πλατιάζει σε περιγραφές, ακολουθεί την ροή ενός χρονικού συμβάντων... Το διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον και ομολογώ ότι με εξέπληξε ευχάριστα... Οφείλω να ομολογήσω ότι με έκανε να νιώσω σαν να κοιτούσα μέσα από μια κλειδαρότρυπα, ότι παρακολουθούσα τη ζωής της Φρίντα με μια περιέργεια αντίστοιχη με αυτή που με/μας κάνει να διαβάζω/διαβάζουμε προσωπικά blogs, νοσηρή και ανθρώπινη ταυτόχρονα...

Πολύ καλές εντυπώσεις μου άφησε στο σύνολο η ανάγνωση του διηγήματος αυτού και φαίνεται να είναι καλή η προσπάθεια του (νεαρότατου) Θοδωρή Καραγεωργίου, τα "e-Drugs" του οποίου φαίνεται να είναι εθιστικά και δεν θα έλεγα όχι σε συνέχιση της "χρήσης" τους...