"Desperation" του Stephen King

Υπάρχουν βιβλία που σε κάνουν να βλέπεις εφιάλτες ή να φοβάσαι να τα διαβάσεις όταν η νύχτα πέφτει και όλοι οι υπόλοιποι στο σπίτι κοιμούνται... Αν διαβάζεις βιβλίο τρόμου έχεις κάνει jack pot, αν όχι πέτα το και μην το ξαναπιάσεις στα χέρια σου...

To "Desperation" μπορεί να μην είναι το καλύτερο βιβλίο του Stephen King είναι όμως ένα βιβλίο που κατάφερε να με τρομάξει... Στην έρημο της Νεβάδα, σε μια πόλη που το όνομά της τα λέει όλα (Desperation=Απελπισία) διασταυρώνονται οι ζωές διάφορων ετερόκλητων ανθρώπων εξαιτίας του τοπικού σερίφη, ενός θηριώδη και αλλόκοτου τύπου που παραληρεί ακατάληπτα... Πολύ σύντομα ο τρόμος θα ξεχυθεί σε όλο του το μεγαλείο, θα καταλάβουν ότι ο σερίφης δεν είναι ακριβώς αυτό που φαίνεται και ότι ο θάνατος περιμένει στη γωνιά να τους αρπάξει...

Στο "Desperation" ο τρόμος ουσιαστικά δεν έχει πρόσωπο, εκτός από την τρομακτική καρικατούρα του σερίφη Collie Entragian, καθώς δεν βλέπουμε ποτέ την πραγματική μορφή της οντότητας που λέγεται Tak και κρύβεται πίσω από τον θάνατο και τον τρόμο που φωλιάζει σε αυτή την πόλη της ερήμου και που εξουσιάζει τα ζώα και τα έντομα αλλά διαβάζοντας την μια σελίδα μετά την άλλη ο αναγνώστης νιώθει διαρκώς την απειλή του αγνώστου και του υπερφυσικού... Στην κορύφωση του βιβλίου η αίσθηση του πεπρωμένου και του καθήκοντος είναι αυτή που οδηγεί τους πρωταγωνιστές στην τελική σύγκρουση με αυτό το υπερκόσμιο κακό...

Το "Desperation" θα σας κάνει να κοιτάζετε πίσω από τον ώμο σας και να νιώθετε ένα ρίγος στην ραχοκοκαλιά σας...  Να το διαβάσουν αυτοί που γοητεύονται από τον τρόμο και την αδρεναλίνη... Οι υπόλοιποι ας το αποφύγουν...