Πρώτα εγώ...
Μια φίλη με την οποία συζητάμε πολύ και ουσιαστικά τον τελευταίο καιρό μου είπε ότι μπορεί σε κάποιους να φαίνεται εγωιστικό αλλά το να φροντίζεις τον εαυτό σου πρώτα απ' όλα, την σωματική και την ψυχική σου υγεία, είναι η μέγιστη πράξη αλτρουισμού, διότι αν εσύ ο ίδιος δεν είσαι καλά τότε δεν μπορείς να προσφέρεις και στους γύρω σου, στους ανθρώπους που αγαπάς, αυτά που χρειάζονται από εσένα...
Πιστεύω ακράδαντα ότι έχει απόλυτο δίκιο, ότι αυτό πρέπει να κάνω και αυτό κάνω ήδη... Αφαιρώ από την ζωή μου ανθρώπους και καταστάσεις "τοξικές" για την ηρεμία μου και την καλή μου διάθεση και επικεντρώνομαι σε μένα και σε αυτούς που αγαπώ και νοιάζομαι, οικογένεια, φίλους και συγγενείς... Η ζωή είναι πολύ σύντομη και δύσκολη για να την κάνουμε δυσκολότερη και πιο δυσάρεστη απ' όσο μπορεί να γίνει... Όσοι εννοούν να ζουν στην μιζέρια, με το καλό... απλά εγώ δεν σκοπεύω να παίξω άλλο το παιχνίδι, τελικά με αγαπάω πολύ περισσότερο απ' όσο πίστευα...
:)
κι έτσι πρέπει, για την αγάπη των άλλων δεν είσαι ποτέ σίγουρος, τη δική σου πρέπει να εξασφαλίσεις πάνω απ' όλα, του πιο αυστηρού κριτή απ' όλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το post το έγραψα καθώς σκεφτόμουν κάτι δικά μου και το τελευταίο δικό σου post...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι το λάθος μας, δεν αγαπάμε τον εαυτό μας αρκετά, έχουμε πήξει στα ενοχικά σύνδρομα και την χαμηλή αυτοεκτίμηση, γενιά κομπλεξικών πλασμάτων...
Χαίρομαι που σε βοήθησα να βγάλεις κάτι από μέσα σου, πολλές φορές έχεις κάνει κι εσύ το ίδιο. Αυτή η πλευρά των Blogs μ' αρέσει πιο πολύ..που ειναι σαν να διαβάζουμε ο ένας το ημερολόγιο του άλλου και νιώθουμε ανθρώπους που δεν έχουμε γνωρίσει ποτέ.
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ πετυχημένο αυτό το: "τοξικές καταστάσεις και ανθρώπους". Δυστυχώς και μερικοί άνθρωποι, μπορούν να γίνουν τοξικοί, συχνά άθελά τους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι δεν αντιλέγω, μπορεί να γίνεται άθελά τους...αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο...
ΑπάντησηΔιαγραφή