"Οι άνθρωποι της αβύσσου" του Jack London

Γνώρισα τον μεγάλο Αμερικανό συγγραφέα όταν διάβασα στην εφηβεία μου το "Ναύτης Καβαλάρης" του  Irving Stone, τη βιογραφία του Jack London... Στην συνέχεια έπεσαν στα χέρια μου μερικά από τα βιβλία του ίδιου και το "Οι άνθρωποι της αβύσσου" ήταν το τελευταίο...

Σε αυτό το βιβλίο ο London καταγράφει από πρώτο χέρι την ζωή των "καταραμένων" του Λονδίνου, κυκλοφορεί στα βρώμικα σοκάκια του East End, ζει με τους άστεγους και τους άπορους, στα πτωχοκομεία, τα πάρκα και τα συσσίτια της εκκλησίας... Παρατηρεί λεπτό προς λεπτό τη ζωή αυτών των ανθρώπων που ζουν στο περιθώριο της κοινωνίας, στις σκιές που αφήνουν τα φώτα της ευμάρειας του καπιταλισμού... Ο London, ένας άνθρωπος που έζησε παρόμοια ζωή όντας νεότερος, τη ζωή του ανθρώπου χωρίς αύριο, φοράει τα κουρέλια των απόκληρων, νοικιάζει ένα άθλιο σπίτι σε μια κακόφημη γειτονιά και εξορμά στους δρόμους για να "φωτογραφίσει" τη ζωή αυτών που δεν ευτύχησαν να συμμετέχουν στο καπιταλιστικό όνειρο... Ο London προβλέπει τον σκουπιδοτενεκέ για το πολιτικό σύστημα που παράγει αυτού του είδους τις ανισότητες... Φευ, πόσο άδικο είχε... 100 και πλέον χρόνια μετά την συγγραφή αυτού του βιβλίου, υπάρχουν ακόμα "καταραμένοι" που ζουν στους δρόμους, στα πτωχοκομεία και στα πάρκα σε όλες τις πόλεις του "πολιτισμένου" κόσμου...