"Ο Τρόμος του Ντάνγουιτς" του H. P. Lovecraft

Ο Τρόμος του Ντάνγουιτς - H. P. Lovecraft
Η επιτυχία ενός βιβλίου, κατ' εμέ, εντοπίζεται και στην ικανότητα του συγγραφέα να δημιουργεί εικόνες στο μυαλό του αναγνώστη, να τον κάνει, διαβάζοντας, να βλέπει μια νοητή ταινία στο μυαλό του... Διαβάζοντας τον "Τρόμο του Ντάνγουιτς" ένιωσα πολλές φορές σαν να έβλεπα ασπρόμαυρη ταινία τρόμου του '50, μια παραγωγή της Hammer ας πούμε...

Το βιβλίο αποτελείται από δύο διηγήματα τα οποία αποτελούν την πρώτη είσοδο της πένας του Lovecraft στο σύμπαν του Κθούλου και των Μεγάλων Παλαιών καθώς και μια εκτενή βιβλιογραφία του συγγραφέα μαζί με ένα πλήρες βιογραφικό του σημείωμα... Τα δύο διηγήματα ("Το Κάλεσμα του Κθούλου" και "Ο Τρόμος του Ντάνγουιτς") είναι σύντομα αλλά πολύ χαρακτηριστικά... Η εξιστόρηση γίνεται από έναν αφηγητή που ο αναγνώστης υποθέτει ότι είναι ο συγγραφέας που με κάποιο τρόπο έγινε κοινωνός τρομερών μυστικών... Η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και απειλητική και όπως σωστά αναφέρει και στο σημείωμα με τη βιβλιογραφία του Lovecraft, ο τρόμος δεν λαμβάνει συχνά, ούτε πολύ έντονα, υπόσταση, περισσότερο εννοείται και δημιουργεί ένα αίσθημα απειλής και ανησυχίας στον αναγνώστη...

Το στυλ του Lovecraft έχει μια "γοτθική" μεγαλοπρέπεια που μερικές φορές φαίνεται πομπώδης και περιττή αλλά εξυπηρετεί απόλυτα τον στόχο του να υφάνει ένα κόσμο όπου το κακό παραμονεύει για να αρπάξει στα νύχια του τον ανύποπτο και αμέριμνο ορθολογιστή αναγνώστη ο οποίος καθησυχάζεται με τις βεβαιότητες που του παρέχει η υλιστική θεώρηση της πραγματικότητας...

Οι ιστορίες του Lovecraft είναι ιδανικές να εξιστορούνται βραδιές γύρω από την φωτιά, μέσα στο σκοτάδι, όπου όλοι όσοι τις ακούν να νιώθουν ότι κάτι περιμένει να τους αρπάξει... Είπαμε στο σύμπαν του Lovecraft δεν υπάρχουν βεβαιότητες... Ο συγγραφέας βέβαια σπεύδει να προειδοποιήσει μέσα από τις σελίδες του Necronomicon:

"That is not dead which can eternal lie,
and with strange aeons, even Death may die"

("Δεν είν’ νεκρό εκείνο που αιώνια μπορεί να περιμένει. 
Μα με το διάβα των παράξενων αιώνων ως κι ο θάνατος μπορεί να πεθαίνει".)

Σχόλια

  1. Είπες Lovecraf και ανατρίχιασα!

    Το συγκεκριμένο δεν το έχω διαβάσει άλλα ο Lovecraft είναι σταθερή αξία.

    Ο,τι διάβασα από αυτόν με έκανε να σταματάω την ανάγνωση και να κοιτάζω πίσω μου με ανησυχία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φαντάζομαι, κατά την προσφιλή σου συνήθεια, τα έχεις διβάσει στο πρωτότυπο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εἶμαι στὶς πρῶτες ἐξήκοντα σελίδες τῶν τρελλῶν βουνῶν καὶ μὲ ἔχει κουράσει αὐτὴ ἡ περιγραφὴ τῶν κτηρίων. Φαντάζομαι ὅτι θὰ μὲ ἀποζημιώσῃ τὸ μετά.

    Η επιτυχία ενός βιβλίου, κατ' εμέ, εντοπίζεται και στην ικανότητα του συγγραφέα να δημιουργεί εικόνες στο μυαλό του αναγνώστη, να τον κάνει, διαβάζοντας, να βλέπει μια νοητή ταινία στο μυαλό του...

    δὲν μ'ἀρέσει καθόλου αὐτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. δυσκολεύομαι στίς περιγραφές νά προσπαθῶ νά ἀναπαριστῶ εἰκόνες.Ἡ φάση μέ τόν λάβκραφτ, στά βουνά τῆς τρέλλας, πολλή ταλαιπωρία μέ τό νά σκέφτωμαι τίς περιγραφές του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μα αν χρειάζεται να προσπαθήσεις να αναπαραστήσεις τις εικόνες κάπου χάνει το βιβλίο, κι εγώ δεν βλέπω εικόνες όταν διαβάζω όλα τα βιβλία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου