Λίγες μέρες "ξεκούρασης"...

Λένε ότι όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελά...

Μπορεί η συγκεκριμένη ατάκα να ανήκει στην λίστα με τα χίλια πιο ειπωμένα κλισέ αλλά μερικές φορές περιγράφει πολύ καλά την πραγματικότητα...

Κόλλησα μια μέρα άδεια την Παρασκευή για να κάτσω τέσσερις μέρες συνεχόμενες με την Μ. και το μωρό, να περάσουμε λίγο χρόνο οι τρεις μας...

Χρόνο περάσαμε αρκετό οι τρεις μας αλλά δεν ήταν και τόσο "καλός"...

Ο μικρός αρρώστησε από το δίχως κι έβηχε σαν γαϊδούρι και είχε καταρροή κι ενώ συνεννοηθήκαμε κατευθείαν με τη γιατρό και πήρε φαρμακευτική αγωγή δεν καταφέραμε να ξεμπερδεύουμε εύκολα και γρήγορα, ο μικρός δεν καλυτέρευε και όχι μόνο αυτό αλλά φαινόταν να χειροτερεύει και να το γυρνάει σε λαρυγγίτιδα με αποτέλεσμα να τρέχω μέσα στο Σαββατοκύριακο να βρω φαρμακείο για να αγοράσω άλλα φάρμακα...

Σίγουρα η αρρώστια έπαιξε ρόλο αλλά ο μικρός αποφάσισε να εξαντλήσει τα όρια της υπομονής μας και από εκεί που ήταν το πιο ήσυχο και συνεργάσιμο μωρό του κόσμου μεταμορφώθηκε μέσα σε λίγες μόνο μέρες σε ένα παιδί που δεν κάθεται στιγμή ήσυχο, ούτε στην αγκαλιά, ούτε στο κρεβάτι, ούτε στο καρότσι, κλαίει, γρυλίζει και απαιτεί να γίνεται το δικό του, δεν κοιμάται, ξυπνάει στις 4:00 τα ξημερώματα και...θέλει παιχνίδια!!!

4 μέρες μίρλας, γκρίνιας και μιζέριας με κερασάκι τον μικρό να ξυπνάει σήμερα ουσιαστικά από τις 4:00 το πρωί και να γκαρίζει σαν παλαβός κι εγώ να την κάνω από το σπίτι για τη δουλειά για να γλυτώσω από τις 6:40...

Μέσα σε όλα αυτά το Σάββατο το βράδυ περάσαμε και μια καλή λαχτάρα καθώς λόγω ενός βραχυκυκλώματος στον θερμοσίφωνα, ένα διαμέρισμα στον πρώτο όροφο της πολυκατοικίας μας έπιασε φωτιά και ντουμανιάσαμε, τρελαθήκαμε από την αγωνία και την ταραχή και μέχρι να ηρεμήσουμε και να μας πάρει ο ύπνος, ξημερώσαμε...

Πραγματικά αν υπάρχει μια ανώτερη δύναμη εκεί ψηλά, την παρακαλώ να αγνοήσει τα μπινελίκια που της ρίχνω με μεγάλη συχνότητα και με πολλούς τρόπους και να με αφήσει λίγο να πάρω καμιά ανάσα γιατί τελευταία με έχει πάει γαμιώντας...