Τετέλεσται...

Δεν ξέρω πόσα μπορείς να πεις σε τέτοιες ώρες, δεν ξέρω πόσο μπορώ να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη και να τις βγάλω στην οθόνη...

Το σίγουρο είναι ότι τρεις άνθρωποι, μεταξύ τους μια έγκυος γυναίκα, έχασαν τη ζωή τους... Τρεις εργαζόμενοι, έχασαν τη ζωή τους... Τρεις απεργοσπάστες έχασαν τη ζωή τους... Απεργοσπάστες σαν και μένα γιατί ούτε εγώ απέργησα... Άνθρωποι που δεν απήργησαν είτε γιατί φοβόντουσαν είτε γιατί δεν μπορούσαν είτε γιατί δεν ήθελαν...

Η μεγαλειώδης χθεσινή πορεία, το αυθόρμητο ξέσπασμα χιλιάδων ανθρώπων, των "νοικοκυραίων", περνάει σήμερα εκ των συνθηκών σε δεύτερη μοίρα... Για άλλη μια φορά η ουσία παραμερίζει μπροστά στον κόσμο του θεάματος...μόνο που αυτή την φορά δυστυχώς το θέαμα περιλαμβάνει και θάνατο...

Ελπίζω από καρδιάς, το τραγικό γεγονός να μην αποτελέσει την ταφόπλακα αυτού του κινήματος της λαϊκής αντίδρασης, αυτής της πηγαίας αγανάκτησης... Οι ευθύνες είναι συγκεκριμένες και ήδη καταμερισμένες... Δεν ευθύνεται το ΚΚΕ που ξεκινάει καινούργιο αντάρτικο που είπε ο Καρατζαφέρης στη Βουλή... Ευθύνονται αυτοί που πέταξαν την/τις μολότοφ... Το να αποκτήσει δανεικές ενοχές όλος αυτός ο κόσμος είναι γελοίο... Χρήσιμο βέβαια για κάποιους άλλους...

Το ΚΚΕ που φαίνεται να δικαιώνεται, και ας χαμογελάσουν ειρωνικά κάποιοι φίλοι μου που θα διαβάσουν αυτό το post, όταν ζητάει σιδηρά περιφρούρηση στις πορείες, αλλά από την άλλη θα πρέπει να κάτσει να σκεφτεί καλά γιατί πολλά μέλη του ΠΑΜΕ αρνήθηκαν να διαλυθούν όταν τέλειωσε η πορεία τους και παρέμειναν μπροστά στη βουλή συμμετέχοντας στις αψιμαχίες... Σύντροφοι, καλοπροαίρετα το λέω, μάλλον ο κόσμος βαρέθηκε το σουλάτσο μέσα στην Αθήνα....

Λυπάμαι τον αντιεξουσιαστικό/αναρχικό χώρο αυτές τις ώρες... Όσο και αν διαφωνώ μαζί τους, δεν τους θεωρώ εκ των προτέρων φονιάδες και καταστροφείς (όπως προμοτάρεται από τα ΜΜΕ), αυτή την ετικέτα έχουν φορτωθεί όμως τώρα και είναι οξύμωρο γιατί είναι ο χώρος που κατεξοχήν πιστεύει στην ελευθερία της βούλησης του ατόμου...

Παρά το μεγαλειώδες του πράγματος της χθεσινής πορείας πρέπει να κρατάμε κάτι στο πίσω μέρος του μυαλού μας... Ο κόσμος που κατέβηκε χθες στο δρόμο, στην συντριπτική του πλειοψηφία, δεν πιστεύει στην επανάσταση, στην αλλαγή του πολιτικού συστήματος, σε ένα άλλο κόσμο, τουλάχιστον όχι ακόμα... Είναι απλά οργισμένος που βλέπει τη ζωή του να παίρνει τον κατήφορο και δεν πληρώνει κανένας άλλος εκτός από αυτόν, τον έχει ωθήσει στα άκρα η ατιμωρησία.... Αν έπεφταν κάποια κεφάλια στο χώμα, αν έμπαιναν κάποιοι στην φυλακή, θα ένιωθε μια ικανοποίηση, θα καταλάγιαζε η οργή του κάπως... Ελπίζω βέβαια στις επόμενες εκλογές να θυμάται αυτά τα συναισθήματα όταν θα σταθεί μπροστά στην κάλπη... Άλλωστε το "μπουρδέλο" αυτός το γέμισε βουλευτές με τη δική του ψήφο, αυτός στήριξε την οικογενειοκρατία και τον δικομματισμό...

Όταν κάποτε στην Τουρκία επί προεδρίας Τανσού Τσιλέρ, το κόμμα της κατηγορήθηκε για διαφθορά και τα στοιχεία ήταν συντριπτικά, στις επόμενες εκλογές ο τούρκικος λαός έδωσε τόσο μικρό ποσοστό ψήφων που δεν κατάφερε καν να μπει στη βουλή... Ίσως έχει έρθει ο καιρός ο Έλληνας να πράξει επιτέλους ανάλογα...