Της πατρίδας μου η σημαία...

Βαριέμαι κάθε χρόνο τέτοιες μέρες και την 28η Οκτωβρίου τις συζητήσεις που γίνονται σχετικά με το αν βάζουμε ή όχι σημαία στο μπαλκόνι... Βαριέμαι αυτό τον φετιχισμό της σημαίας , και αυτών που παθαίνουν ονειρώξεις βλέποντάς την να κυματίζει και αυτών που εκσπερματώνουν βλέποντάς την καμμένη... Δεν μετράω τον πατριωτισμό μου (εντός ή εκτός εισαγωγικών) από μια σημαία στο μπαλκόνι αλλά δεν έχω πρόβλημα και με αυτούς που βάζουν... φτάνει να μην μετράνε τον πατριωτισμό τους και αυτοί στις ρίγες της... Το ζήτημα είναι ότι την σημαία την κάνανε σφουγγαρόπανο αυτοί που συνήθως το παίζανε πατριώτες, εθναμύντορες και ελληνεγέρτες... Tη βάλανε background σε εγκλήματα και με αυτήν ντύσανε τις πουστιές τους... Από την άλλη, η ίδια σημαία υπήρξε λάβαρο (ίσως όχι το μοναδικό) σε αγώνες του λαού μας, όπως το Πολυτεχνείο και η Εθνική Αντίσταση οπότε δεν της αξίζει η περιφρόνηση από κάποιους που θέλουν να λένε ότι έχουν αναφορές σε αυτούς τους λαϊκούς αγώνες... Η ίδια αυτή σημαία που είναι σύμβολο του ελληνικού αστικού κράτους, έχει αναφορές στην ιστορία και την καρδιά του λαού, λίγο μέτρο λοιπόν από όλους...και ήμαρτον, όχι άλλες "σημαιοσυζητήσεις"...