Psychotherapy Session #3...
Η ζωή είναι στα μικρά πράγματα... Στο αλάτι που έχει το φαΐ, στον πρωινό καφέ, σε μια βόλτα στο περίπτερο για εφημερίδες... Εκεί κρίνεται το περιεχόμενό της και στον σεβασμό... Στον εαυτό σου και στους άλλους... Αλί σε αυτούς που δεν μπορούν να δουν την ουσία της ζωής στα μικρά και περιμένουν να δουν "χειρονομίες", "συνταρακτικά γεγονότα" και εκρήξεις συναισθήματος για να την καταλάβουν... Έχουν κατέβει από το τρένο και δεν το ξέρουν...
Έχεις απόλυτο δίκιο, έτσι ακριβώς είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι που ο κόσμος έμαθε πια να τα παίρνει όλα δεδομένα εκτός και αν τα χασει. Περιμένουν τις συνταρακτικές εκρήξεις και τα μεγάλα γεγονότα για να νιώσουν συγκίνηση Χιονόμπαλα, γιατί νιώθουν οτι πια τίποτα δεν "μιλάει" μέσα τους και έχουν κορεστεί.
Ρουτίνα, απαξιώση, βαρεμάρα. Βλέπεις κάτι Μικρασιατικές καταστροφές, κάτι κατοχές και κάτι εμφύλιοι είναι μακρινό όνειρο για τις δικές μας γενεές, τώρα που θα πούμε και εμείς το ψωμί ψωμάκι όμως και φοβόμαστε να βγούμε απο τα σπίτια μας, θα αρχίσουμε ίσως κάποια στιγμή αν εκτιμάμε.
Οι περισσότεροι έτσι είναι.
Έτσι ακριβώς όπως τα λες είναι μόνο που είχα και κάτι άλλο στο μυαλό μου, απλά γιατί αυτή η τάση κυριαρχεί και σε επίπεδο διαπροσωπικών σχέσεων... Περιμένει ο άλλος να δει υπερβολικές εκφράσεις συναισθήματος για να πειστεί για την ύπαρξή του, δεν πείθεται με τίποτε λιγότερο αν δεν δει κλάμματα και συγκινήσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλούσα πριν κανά δεκαήμερο με μια κυρία που ανήκει, ας πούμε, στις παρυφές του ευρύτερου οικογενειακού μου κύκλου και μου είπε ότι ο άνθρωπος που κλαίει εύκολα από συγκίνηση είναι άνθρωπος με Α κεφαλαίο... Δεν της είπα τίποτα αλλά εγώ, καλώς ή κακώς, δεν εξωτερικεύω τα συναισθήματά μου δημοσίως, πόσο μάλλον να κλάψω μπροστά σε τρίτους... Σύμφωνα με την κυρία λοιπόν, είμαι άνθρωπος με α μικρό και η πλάκα είναι ότι δεν με ενδιαφέρει να αποδείξω το αντίθετο σε κανένα αν δεν μπορεί να το δει μόνος του από τις πράξεις μου...
Ναι καταλαβαίνω πως το λες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ίδια νοοτροπία. Γιατί δεν μας πείθει τίποτα πια...
Δεν είναι ότι δεν μας πείθει τίποτα απλά έχουμε μάθει να κρίνουμε τα βιβλία μόνο από το εξώφυλλο κι όχι από το περιεχόμενο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν ολίγοις, για να το καλαμπουρίσουμε και λίγο, με αυτή την λογική τα καλύτερα θεατρικά τα ανεβάζει η Μιμή Ντενίση γιατί έχει πάντα τις πιο ακριβές παραγωγές... :)