Ρε, γαμώ το Christmas Spirit μου!!!

Καλό το Christmas Spirit, δεν λέω, αλλά αυτό που γίνεται αυτές τις μέρες των Χριστουγέννων στους δρόμους δεν περιγράφεται... Χθες στο Mall που είχα πάει για τα δώρα της βαφτιστήρας μου γινόταν προσκύνημα, η Κηφισίας ήταν ένα απέραντο πάρκινγκ και λίγο που είδα την Μεσογείων από πάνω, περνώντας από την Αττική Οδό, ήταν μία από τα ίδια...

Τι κακό είναι αυτό ρε παιδάκι μου κάθε χρονιά, τα διαόλια μου με πιάνουν και δεν θέλω να βγαίνω από το σπίτι πριν κλείσουν τα εμπορικά καταστήματα... Μου έχει τύχει παλιότερα , ίδια εποχή, να κάνω 2,5 ώρες για μια απόσταση 6-7 χιλιομέτρων, από το πατρικό μου στο τέρμα της Ελευθερίου Βενιζέλου, στην Νέα Σμύρνη στα πρατήρια!!! Αφού η κακομοίρα η μάνα μου με έψαχνε στο κινητό, νόμισε ότι κάτι έπαθα, ότι τρακάρισα...

Βγαίνεις ρε παιδάκι μου σαν το χάχα, με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά που νιώθεις επιτέλους λεφτάς, να live μια φορά κι εσύ your myth in Greece και μέχρι να γυρίσεις σπίτι έχεις μνημονεύσει όλους τους αγίους της Ορθόδοξης και Καθολικής εκκλησίας μαζί...

Ρε, γαμώ το Christmas Spirit μου!!!

Φέτος με βλέπω να πηγαίνω να ψωνίσω τα (υπόλοιπα) δώρα με το ποδήλατο, δεν γίνεται να χρειάζομαι ηρεμιστικά για να την παλέψω μέχρι το ρεβεγιόν, ως εδώ, δεν την ξαναπατάω...