Τα stage, η Αριστερά και το "τρούπωμα"...
Η Αριστερά ζητάει να μονιμοποιηθούν όλοι οι εργαζόμενοι στα προγράμματα stage, κάνοντας τα στραβά μάτια ότι πολλοί από αυτούς διορίστηκαν με κομματικά/αναξιοκρατικά κριτήρια... Ας υποθέσουμε ότι αυτό είναι δυνατόν καθώς όντως υπάρχουν τομείς του δημοσίου όπου υπάρχουν τρομακτικές ελλείψεις προσωπικού και οι stagier καλύπτουν πολλές από τις πάγιες ανάγκες... Υπάρχουν όμως, επίσης πολλοί, τομείς του δημοσίου όπου μόνιμοι και stagier "συνωστίζονται" σε ελάχιστες, βυσματικές θέσεις... Εκεί θα χρειαστεί να σταθμιστούν οι ανάγκες του δημοσίου σε προσωπικό για να περιοριστεί ο αριθμός των υπεράριθμων... Σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να γίνει ξεκαθάρισμα, δεν είναι δυνατόν να κάθονται δυο υπάλληλοι σε μια καρέκλα, ούτε είναι δυνατόν κάποιος να πληρώνεται χωρίς να δουλεύει... Έστω ότι γίνεται κάτι τέτοιο, ποια θα είναι η αντίδραση της Αριστεράς; " Όχι στις απολύσεις";
Να με συμπαθάτε αλλά το όλο σκηνικό μου βρωμάει από μακρυά μικροπολιτική και σπέκουλα...
Σε μια ελληνική ταινία του παρελθόντος έλεγε ο Κώστας Βουτσάς:
Η όλη ιστορία με τα stage μου θυμίζει πολλές φορές την εν λόγω ατάκα...
Η φίλη μου η Θοδώρα πάντως δεν "τρούπωσε"... Δεν πήγε να βρει λυτούς και δεμένους για να μπει σε stage αλλά έκατσε και ξεσκίστηκε στο διάβασμα και έδωσε εξετάσεις στο ΑΣΕΠ για να διοριστεί σε μόνιμη θέση στο Δημόσιο και ακόμα περιμένει τα αποτελέσματα...
Ένας πολύ δικός μου άνθρωπος γράφτηκε εδώ και ένα χρόνο στον ΟΑΕΔ με την ελπίδα να βρεθεί κάποια δουλειά και γι' αυτόν... Είναι ακόμα άνεργος, ούτε δουλειά, ούτε stage, ούτε τίποτα... Ούτε αυτός "τρούπωσε"...
Ναι, να καταργηθούν τα stage και οι ελαστικές μορφές εργασίας...
Ναι, το Δημόσιο να απαρτίζεται από σκληρά εργαζόμενους, ευσυνείδητους, μόνιμους υπαλλήλους...
Ναι, να αξιοποιηθούν όσοι από τους stagier είναι απαραίτητοι στις υπηρεσίες τους, ως μόνιμοι και ασφαλισμένοι υπάλληλοι...
Ως εκεί όμως...
Ούτε είναι δυνατόν να μονιμοποιηθούν όλοι, ούτε είναι δυνατόν να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση χάους και αποδιοργάνωσης στον δημόσιο τομέα, ούτε είναι δυνατόν να υπάρχουν οι ελαστικές μορφές εργασίας που συντηρούν το "πελατειακό" πολιτικό μας σύστημα...
Ούτε είναι δυνατόν να περιμένουμε την "επανάσταση" που θα μας λύσει όλα τα προβλήματα...
Να με συμπαθάτε αλλά το όλο σκηνικό μου βρωμάει από μακρυά μικροπολιτική και σπέκουλα...
Σε μια ελληνική ταινία του παρελθόντος έλεγε ο Κώστας Βουτσάς:
Εγώ, ήταν να μην τρουπώσω. Τώρα που τρούπωσα, δεν βγαίνω...
Η όλη ιστορία με τα stage μου θυμίζει πολλές φορές την εν λόγω ατάκα...
Η φίλη μου η Θοδώρα πάντως δεν "τρούπωσε"... Δεν πήγε να βρει λυτούς και δεμένους για να μπει σε stage αλλά έκατσε και ξεσκίστηκε στο διάβασμα και έδωσε εξετάσεις στο ΑΣΕΠ για να διοριστεί σε μόνιμη θέση στο Δημόσιο και ακόμα περιμένει τα αποτελέσματα...
Ένας πολύ δικός μου άνθρωπος γράφτηκε εδώ και ένα χρόνο στον ΟΑΕΔ με την ελπίδα να βρεθεί κάποια δουλειά και γι' αυτόν... Είναι ακόμα άνεργος, ούτε δουλειά, ούτε stage, ούτε τίποτα... Ούτε αυτός "τρούπωσε"...
Ναι, να καταργηθούν τα stage και οι ελαστικές μορφές εργασίας...
Ναι, το Δημόσιο να απαρτίζεται από σκληρά εργαζόμενους, ευσυνείδητους, μόνιμους υπαλλήλους...
Ναι, να αξιοποιηθούν όσοι από τους stagier είναι απαραίτητοι στις υπηρεσίες τους, ως μόνιμοι και ασφαλισμένοι υπάλληλοι...
Ως εκεί όμως...
Ούτε είναι δυνατόν να μονιμοποιηθούν όλοι, ούτε είναι δυνατόν να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση χάους και αποδιοργάνωσης στον δημόσιο τομέα, ούτε είναι δυνατόν να υπάρχουν οι ελαστικές μορφές εργασίας που συντηρούν το "πελατειακό" πολιτικό μας σύστημα...
Ούτε είναι δυνατόν να περιμένουμε την "επανάσταση" που θα μας λύσει όλα τα προβλήματα...
Ρε φίλε, πόσες φορές δεν το σκέφτηκα από τότε που άρχισε το όλο ζήτημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια εμένα, εφόσον συμφώνησαν να υπογράψουν μία σύμβαση ορισμένου χρόνου, γιατί ζητάνε τώρα την μονιμοποίηση;
Εγώ άρχισα να δουλεύω με σύμβαση ενός έτους, που με το πέρας της με αξιολόγησαν και που την έκαναν αορίστου. Δηλαδή άμα δεν την ανανέωναν θα έπρεπε να διαδηλώνω και να απαιτώ την μετατροπή της;
Απ' όσο γνωρίζω τα stage έγιναν για να δώσουν την ευκαιρία σε νέους ανθρώπους χωρίς προϋπηρεσία, να την αποκτήσουν στο δημόσιο και με αυτά τα εφόδια να προχωρήσουν παραπέρα. Δεν μπορώ να καταλάβω που κολλάνε όλες αυτές οι μάνες που φωνάζουν ότι έχουν παιδιά κτλ και που θα βρουν δουλειά κτλ., πως μπήκαν σε αυτό το πρόγραμμα.
Δεν με πείθουν οι περισσότεροι από αυτούς ότι μπήκαν για να αποκτήσουν εμπειρία. Είναι αυτό που είπες "τρούπωσαν" και τώρα δεν θέλουν να βγουν.
Έχεις μια κατάσταση όπου όλοι είτε είναι το κράτος, είτε τα κόμματα, είτε ο κόσμος, την εκμεταλλεύτηκαν, την χρησιμοποίησαν και την ξεχείλωσαν κατά το δοκούν και για το συμφέρον τους και ενώ όλοι αναγνωρίζουν το πόσο λάθος είναι, επειδή έχει παγιωθεί, κανείς δεν θέλει να αλλάξει... Είναι τόσο κλασσικά ελληνικό το όλο σκηνικό αλλά νισάφι πια, δεν πάει άλλο...
ΑπάντησηΔιαγραφή