Φτηνά την γλυτώσαμε...

Όπως λέγαμε στο προηγούμενο post, η "ερωτική" σχέση με το αυτοκίνητό μου, είχε ακόμα ένα επεισόδιο το οποίο επρόκειτο να μου στοιχίσει περί τα 850 Ευρώ, όλα αυτά όμως συνέβαιναν πριν επέμβει ο πεθερός μου ως μασκοφόρος εκδικητής και μας σώσει...

Χθες το μεσημέρι ήμασταν στου πεθερού μου για φαγητό...
Πάνω από το πιάτο κι ενώ προσπαθούσα να μην σκοτωθώ καταπίνοντας κανένα κόκκαλο της τσιπούρας που έτρωγα, του περιγράψαμε πως είχε η κατάσταση με το ρημάδι το Polo...
Ο πεθερός μου, άνθρωπος που πιάνουν τα χέρια του και γενικά "μαμούνι", το ψάχνει το θέμα "αυτοκίνητο", μόλις άκουσε την τιμή έπαθε πλάκα:

" Άσε να το πάρω εγώ αύριο το αμάξι να το πάω σε ένα δικό μου συνεργείο να δούμε τι τιμή θα μας πει και αν δεν μας δώσει κάποια καλύτερη, το πάτε στην αντιπροσωπεία και κάνετε την δουλειά σας"...

"Τι έχουμε να χάσουμε", σκεφτήκαμε με την Μ. και του είπαμε ναι...

Όντως πήγε και το πήρε από το γραφείο της Μ., το πήγε συνεργείο, το πήγε και δεύτερο συνεργείο για να διασταυρώσει την γνωμάτευση του πρώτου και να μην τα πολυλογάμε το μεσημέρι με παίρνει τηλέφωνο στην δουλειά και μου λέει:

"Έλα να το πάρεις"...
"Πού είσαι?", του λέω...
"Εκεί", μου λέει...
"Πόσα λεφτά να φέρω?", του λέω...
"300 Ευρώ!!!", μου λέει...

Τι γλυκιά μελωδία ήταν αυτή για τα πονεμένα αυτάκια μου!!!
Από τα 850-φεύγα Ευρώ στα 300, δεν είναι και μικρή υπόθεση...
Για την ακρίβεια είναι μεγάλη υπόθεση!!!
Ποτέ δεν χάρηκα περισσότερο πληρώνοντας 300 Ευρώ!!!

Tέλος καλό, σταθήκαμε τυχεροί μέσα στην ατυχία μας, να' ναι καλά ο πεθερός μου, αυτά να είναι τα τελευταία λεφτά (που λέει ο λόγος) που θα ξοδέψουμε στο ρημάδι...

Άντε και Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος, αύριο πάω να αγοράσω το ποδήλατο!!!