Sex on the beach...

Την Παρασκευή "ανακάλυψα" το πολύ καλό blog ΥΟ!Reeka's Place το οποίο "ξεφυλλίζοντας", έπεσα πάνω σε αυτή την ιστορία η οποία μου θύμισε μια παρόμοια που έζησα κι εγώ πολλά πολλά χρόνια πριν, δεν υπήρχε ακόμα το ευρώ, φανταστείτε...

Ήταν καλοκαίρι, ντάλα ζέστη, ήμουνα ακόμα φοιτητής και ο αδερφός μου το ίδιο...Ήμασταν στην Αθήνα, βαριόμασταν, ζεσταινόμασταν, καταριόμασταν την μαύρη μας την τύχη που δεν βρισκόμασταν κάπου αλλού και όχι στην τσιμεντούπολη και αποφασίζουμε να πάμε για μπάνιο... Ο τόπος? Πλαζ ΕΟΤ Βούλας... Είναι Σάββατο ή Κυριακή, δεν καλοθυμάμαι, και γίνεται πανικός τόσο στην αμμουδιά όσο και μέσα στην θάλασσα... Νέοι, γέροι, άντρες, γυναίκες και παιδιά όλοι έχουν κατέβει για μπάνιο στη Βούλα, πλατσουρίζουν στα νερά ή λιάζονται στην παραλία... Βρίσκουμε ομπρέλα και ξαπλώστρα μετά χιλίων βασάνων και επιτέλους κάνουμε την πολυπόθητη βουτιά...

Ενώ εμείς (και μερικές ακόμα χιλιάδες Αθηναίοι) μουλιάζουμε στα ρηχά, σε βάθος μέχρι εκεί που το νερό σου έρχεται στο στομάχι, παραδίπλα μας σε απόσταση 10 - 20 μέτρων, βρίσκεται ζευγαράκι που απολαμβάνει και αυτό την θάλασσα... Η ηλικίας τους είναι από 35 μέχρι 40, η δεσποινίς είναι τόπλες, ο κύριος φέρει μύστακα παχύ και μαγιό βρακάκι τύπου speedo... Το ζευγαράκι πλατσουρίζει εκεί δίπλα μας (και σε μερικές χιλιάδες ακόμα Αθηναίους) και χαίρεται τη δροσιά της θάλασσας και την μαγεία του ελληνικού καλοκαιριού...και χαίρεται! Χαίρεται τόσο πολύ που ενώ στην αρχή κολυμπούσαν κοντά κοντά (απλά) σε λίγο αγκαλιάστηκαν και άρχισαν περιπαθή φιλιά τα οποία δεν περιορίστηκαν μόνο από στόμα σε στόμα αλλά και από στόμα σε στήθος καθώς ο κύριος (παιχνιδιάρικα και περιπαιχτικά είναι η αλήθεια...) άρχισε να πιπιλάει και τσιμπάει με το στόμα του το στήθος της δεσποινίδος η οποία απαντούσε με τσιριχτά γελάκια... Η ευφορία της δεσποινίδος δε και η τόσο καλή της διάθεση, αυξήθηκε σε ένταση όταν καθώς ήταν αγκαλιασμένη με τον κύριο, άρχισε μια επαναλαμβανόμενη κίνηση παρόμοια με αυτή που κάνει κάποιος όταν σκαρφαλώνει δέντρο, if you know what i mean...

Εμείς εν τω μεταξύ (και οι υπόλοιποι χιλιάδες λουόμενοι) έχουμε μείνει μαλάκες... Οι γιαγιάδες έχουν απομακρύνει τον Μιχαλάκη και τον Γιωργάκη από το... καυλοπυρέσσον ζεύγος, όλοι διατηρούμε μια απόσταση..."ασφαλείας" αλλά κανείς δεν κάνει παρατήρηση, ίσως από κατάπληξη, ίσως από περιέργεια, ίσως από αγνή μπανιστηρτζήδικη διάθεση, όλοι απλά παρακολουθούμε και τότε έρχεται το grand finale...

Η δεσποινίς, ενώ έχει σκαρφαλώσει σε ένα δάσος σεγκόιες, κατεβαίνει από τον κύριο, του γυρνάει την πλάτη και παίρνει επικλινή θέση ενώ ο κύριος έρχεται από πίσω της κολλητά, την αγκαλιάζει και αρχίζει να κινείται με τρόπο τέτοιο που μόνο ένα πράγμα μπορεί να σημαίνει και δεν εννοώ να χορεύει Lambada...

Η κορύφωση έρχεται με τον κύριο να κάνει πνιχτούς μορφασμούς και την δεσποινίδα να ξεκαρδίζεται για πολλοστή φορά σε ένα χείμαρρο από τσιριχτά γελάκια... Συγυρίζονται, φιλάκι στο στόμα και με άνεση και στυλ που θα ζήλευαν και επαγγελματίες βγαίνουν αργά από την θάλασσα και κατευθύνονται στις ξαπλώστρες τους όπου ανάβουν και οι δυο τσιγάρο!

Οι υπόλοιποι λουόμενοι της παραλίας, αποσβολωμένοι βρίσκονται σε ένα ανάμεικτο mood, δεν ξέρουν αν πρέπει να γελάσουν, να θυμώσουν, να χειροκροτήσουν, να καλέσουν την αστυνομία ή απλά να τον...παίξουν!

Θυμάμαι πάντως, ότι αυτές που κοιτούσαν με μεγαλύτερη περιέργεια και ίσως μια κρυφή λαγνεία αναμεμειγμένη με φθόνο το... ασυγκράτητο ζευγάρι, ήταν κάτι θείτσες από αυτές που φοράνε εκείνα τα πλαστικά παπουτσάκια και κάτι περίεργα πολύχρωμα σκουφιά για να μην βρέξουν τα μαλλιά τους, κάθονται ακίνητες μέσα στο νερό μέχρι να παπαριάσουν και αν δεν τις προσέξεις τις περνάς για σημαδούρες...