Εν πλω...

Φοβάμαι τα πλεούμενα...

Μου προκαλεί νευρικότητα η θάλασσα όταν εννοεί να κινείται όταν εγώ είμαι μέσα σε πλεούμενο...
Μου αρέσει όμως η θάλασσα...

Αυτό το ΣΚ, κανονίστηκε να πάμε διήμερη "κρουαζιέρα" στον Σαρωνικό, με σκάφος...
Στην αρχή χέστηκα και είπα όχι...
Μετά το καλοσκέφτηκα και είπα ναι...
Πότε θα το ξανακάνω?

Έχουμε ένα φίλο που είναι πλοίαρχος, εργάζεται στο κότερο μιας εφοπλίστριας και το έλεγε εδώ και χρόνια...
Το πρόβλημα ήταν πάντα ότι αυτός δουλεύει το καλοκαίρι και τον χειμώνα δεν υπάρχει περίπτωση να μπω εγώ σε πλοίο...

Φέτος έκατσε η καλή και μας την έριξε την ιδέα...
Νοικιάζουμε σκάφος, αυτός skipper, από κοντά ένας φίλος του που είναι και αυτός του επαγγέλματος, μεγάλη παρέα, μοιραζόμαστε τα έξοδα, αναλαμβάνει όλα τα γραφειοκρατικά...

Επειδή ξέρει ότι είμαι χέστης, με διαβεβαίωνε ότι έχει ελέγξει τον καιρό, ότι όλα είναι ok, ότι θα πάμε μέχρι Αίγινα και Αγκίστρι και ότι δεν θα δούμε πουθενά ανοιχτό ορίζοντα, θα είμαστε ασφαλείς και κοντά σε στεριά....

(Α, ρε Π. είσαι συγκινητικός..)

Είπα ναι...
Δεν ξέρω αν θα ξανακάτσει τέτοια ευκαιρία άσε που αν με το καλό έρθει κανένα κουτσούβελο θα πρέπει να ξεχάσω τέτοιους είδους activities για μερικά χρόνια...

Από την στιγμή που είπα το ναι, έχω μπει εντελώς σε ταξιδιωτικό mood και περιμένω πως και πως το Σάββατο...

Ελπίζω μόνο να μην μας τα χαλάσει ο καιρός...
Τώρα θυμήθηκε ο μαλάκας να κάνει δροσιές, μας έψησε καλά καλά από τον Μάιο...

Τέλος πάντων...
Καλώς εχόντων των πραγμάτων θα πάρω μηχανή μαζί μου και θα ακολουθήσει φωτορεπορτάζ...