Το καλοκαίρι κι εγώ...

Όταν ήμουνα πιτσιρικάς περίμενα πως και πως το καλοκαίρι...
Ήταν σπουδαία υπόθεση!!!

Έκλειναν τα σχολεία και καθόμουν 3 μήνες, έτρωγα παγωτά (η μάνα μου δεν μας άφηνε να τρώμε παγωτό τον χειμώνα μην κρυώσουν τα λαιμά μας...), έκανα ποδήλατο όλη μέρα και φυσικά πηγαίναμε διακοπές το λιγότερο 20 μέρες στην θάλασσα...

Ο ενθουσιασμός αυτός και η προσμονή του καλοκαιριού συνέχισαν να υπάρχουν και μετά το σχολείο αφού μπήκα κατευθείαν στο πανεπιστήμιο...

Πάλι καθόμουν σχεδόν 3 μήνες, έτρωγα παγωτά (όχι τόσα πολλά πλέον...), πήγαινα διακοπές στην θάλασσα (οι μέρες είχα αισθητά ελαττωθεί...), το ποδήλατο το είχα κόψει...
Γενικά το γούσταρα ακόμη το καλοκαίρι αν και πλέον είχα ανακαλύψει ότι ως άνθρωπος με πολύ λευκή επιδερμίδα έπρεπε να προσέχω, να μην καώ από τον ήλιο, μελάνωμα, τρύπα του όζοντος, μπλα, μπλα,μπλα,..., πληροφορίες που όπως και να το κάνεις έναν αγχωτικό τύπο (εμένα δηλαδή) τον κάνουν πιο αγχωτικό...

Μετά πήγα στον στρατό και έπιασα δουλειά...και μίσησα το καλοκαίρι!!!

Δεν γίνεται να έχει 35 + βαθμούς και εσύ να πηγαίνεις στην δουλειά...
Δεν γίνεται να επιμένουν να φοράς γραβάτα με 35 + βαθμούς...
Δεν γίνεται αντί να κάνεις μπάνιο στην θάλασσα να κάνεις μπάνιο στον ιδρώτα σου μέσα στα λεωφορεία...
Δεν γίνεται να κοιμηθείς νωρίς τις καλοκαιρινές νύχτες για να ξυπνήσεις το επόμενο πρωί να πας στην δουλειά...**
Δεν γίνεται να έχεις υποχρεώσεις το καλοκαίρι...

Στη Σουηδία, την Αλάσκα και την Σιβηρία μπορεί το καλοκαίρι να είναι απλά δροσερό και ευχάριστο και να μην επηρεάζει την παραγωγικότητά σου, εδώ όμως είναι σκέτο μαρτύριο να δουλεύεις και να σκάει ο τζίτζικας...

Φαντάσου, είναι επίπονο για μένα που δουλεύω σε γραφείο, τι να πούνε και οι δυστυχισμένοι που κάνουνε χειρωνακτική εργασία ή δουλεύουν στην ύπαιθρο?

Όλα αυτά αλλάζουν όταν παίρνω άδεια...

Τότε το καλοκαιράκι πάλι μου φαίνεται τόσο ωραίο...
Βόλτες, ηρεμία, διακοπές, μπανάκια...
Τέλεια!!!

Όταν τελειώνει η άδεια, πάλι μισώ το καλοκαίρι...ή μάλλον δεν μισώ το καλοκαίρι, για να το πω πιο σωστά...

Μισώ το ελληνικό καλοκαίρι του εργαζόμενου...

Αγαπώ το ελληνικό καλοκαίρι του αδειούχου, του φοιτητή, του μαθητή και του εισοδηματία...

Φοιτητής και μαθητής ήμουνα, αδειούχος είμαι κατά περιόδους οπότε για να αποκαταστήσω πλήρως τις σχέσεις μου με το ελληνικό καλοκαίρι πρέπει να γίνω εισοδηματίας...



** Βασικά γίνεται αλλά το επόμενο πρωί θέλω να βάλω τα κλάματα..