Σκέψεις στα πεταχτά για τη νέα γενιά τρομοκρατών...

"Επαναστατικός Αγώνας" και "Φράξια Επαναστατών"...

Σαν ονομασίες και οι δύο είναι παντελώς ανέμπνευστες... Έρχονται να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην κοινωνική αναταραχή που έχει ξεσπάσει από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και μετά... Χτυπάνε αστυνομικούς στόχους και αναδεικνύουν την αστυνομία μέσα από τις προκηρύξεις τους ως τον υπ' αριθμό ένα αντίπαλο τους... Η δε πρόσφατη προκήρυξη της "Φράξιας Επαναστατών" για την επίθεση στο Α.Τ. Κορυδαλλού απέδειξε ότι οι συντάκτες της βλέπουν πολύ αμερικάνικο κινηματογράφο όπου ο αστυνομικός αναπαριστάται συχνά πυκνά με ένα ντόνατ στο χέρι... Έρχονται να ξαναπαρουσιάσουν την ατομική τρομοκρατία ως μέσο λαϊκής πάλης αγνοώντας την εμπειρία του παρελθόντος που απέδειξε το πόσο λάθος μέθοδος είναι και πόσο αντίθετα από τα επιθυμητά, αποτελέσματα έχει... Αποπροσανατολίζουν τον κόσμο που πιθανώς είναι αγανακτισμένος και ψάχνει τρόπους αντίδρασης σε αυτό το κράτος διαφθοράς, αυθαιρεσίας και ανισότητας... Εξαγριώνουν την αστυνομία αναγάγοντας την κόντρα σε "προσωπική υπόθεση" και δίνοντας της άλλοθι για μελλοντικές "τυχαίες εκπυρσοκροτήσεις" και "αποστρακισμούς"... Στοχοποιώντας την αστυνομία με αυτό τον τρόπο αποπροσανατολίζουν την λαική αγανάκτηση από τον πραγματικό υπαίτιο της βίας, της αυθαιρεσίας και της ανισότητας, το αστικό κράτος... Η τακτική τους ξυπνά τα συντηρητικά αντανακλαστικά του μέσου Έλληνα και θα τον κάνει πολύ πιο ελαστικό στην πιθανή μελλοντική παραβίαση των δικαιωμάτων του που θα παρουσιαστεί σαν "μέτρα κατά της τρομοκρατίας"... Έστω και άθελά τους, δρουν καθαρά προβοκατόρικα απέναντι στο μαζικό λαϊκό κίνημα...