À Paris...

Πήγα στο Παρίσι πέρσυ, την εβδομάδα μετά το Πάσχα και σκεφτόμουν όταν έφτιαχνα τη βαλίτσα ότι τι διάολο δεν θέλω βαριά ρούχα, Μάιος είναι, γι΄αυτό και πακετάρησα μόνο ένα πουλόβερ το οποίο τελικά κατάληξα να φοράω και τις 6 μέρες του ταξιδιού (σώβρακα είχα πάρει αρκετά αγαπητέ αναγνώστη, δεν χρειάζεται να αμφισβητείς την υγιεινή μου) διότι έκανε ψόφο με τρελή υγρασία και βροχή. Παρ' όλα αυτά περάσαμε τέλεια, είναι η Νο2 πιο όμορφη πόλη που έχω δει, μετά την Ρώμη φυσικά...

Σαν καλός τουρίστας πήγα και στα καραβάκια που σε βολτάρουν στον Σηκουάνα, τα bateau mousse, να κάνω νυχτερινή βαρκάδα, να ρομαντζάρουμε και με την σύζυγο... Η βαρκάδα ωραία ήταν, χαλάλι τα λεφτά της, να ρομαντζάρουμε πάντως δεν ρομαντζάραμε, διότι είχε το κρύο που λέγαμε και επειδή το καραβάκι ήταν φίσκα και συγκεκριμένα με ένα γκρουπ Ιταλών που μιλάγανε και γελάγανε ασταμάτητα και πάρα, πάρα πολύ δυνατά... Κάποια στιγμή στην επιβίβαση ή την αποβίβαση στο καραβάκι, τραβήχτηκε και αυτή η φωτογραφία καθώς η αποβάθρα ήταν κάτω από τον πύργο του Άιφελ...

Το Olympia, έχει τραγουδήσει εκεί κόσμος και κοσμάκης μέχρι κι ο δικός μας Σάκης...(χα, έκανα ρίμα!!!)

Φωτορεπορτάζ από τους δρόμους του Παρισιού την τελευταία μέρα που μας λυπήθηκε και είχε μια ωραία λιακάδα... Ένα από τα πολλά σπίτια/μαούνες του Σηκουάνα (για να βρεις θέση στην όχθη να παρκάρεις το..."σπίτι" σου πρέπει να έχεις μπάρμπα στην Κορώνη), το Μουσείο Carnavalet και ένας δρόμος στο Μαρέ με πολύ κόσμο, ήταν Πρωτομαγιά και αργία...

Η Παναγιά των Παρισίων, γνωστή και μη εξαιρετέα, πριν πάω στο Παρίσι, νόμιζα ότι θα με εντυπωσιάσει πάρα πολύ αλλά τελικά κατέληξα ότι οι καθεδρικοί που είδα στην Ισπανία και την Πορτογαλία ήταν πολύ εντυπωσιακότεροι... Αν κοιτάξεις με προσοχή την φωτογραφία αγαπητέ αναγνώστη, θα δεις τον Κουασιμόδο στο δεξί καμπαναριό να σου κλείνει το μάτι...

Ο τάφος του Blanqui, του "Αιώνιου Έγκλειστου" στο Père Lachaise. Τον επισκέφτηκα την μέρα της Πρωτομαγιάς, το λουλούδι το χέρι του αγάλματος ήταν φρέσκο...

Τι να πω για το Λούβρο, η ομορφιά της ανθρώπινης δημιουργίας σε όλο της το μεγαλείο... Εντυπωσιάστηκα αφάνταστα με τα εκθέματα, ειδικά με τα Βαβυλωνιακά, Περσικά και Ασσυριακά που δεν είχα ξαναδεί στη ζωή μου, γυρνούσαμε με την άμοιρη την γυναίκα μου για κανένα 8ωρο μέσα στο μουσείο πριν εγκαταλείψουμε την προσπάθεια, διαλυμμένοι από την κούραση καθώς το μουσείο έκλεινε...Χρειάζεται πολλές, πολλές επισκέψεις για να το απολαύσεις ολόκληρο, κάπου είχα διβάσει ότι αν ο επισκέπτης στέκεται 30 δευτερόλεπτα μπροστά σε κάθε έκθεμα, χρειάζεται 8 μήνες για να τα δει όλα...

Η Αίθουσα των Κατόπτρων στις Βερσαλλίες, εκεί που έκανε ο Βασιλιάς Ήλιος τα πάρτυ του, εκεί που υπογράφηκε η συνθήκη ειρήνης για την λήξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου στις 28 Ιουνίου 1919...

Το Κάστρο του Σαντιγύ, μια ώρα έξω από το Παρίσι, είναι το μέρος που πρωτοφτιάχτηκε (ναι, σωστά μαντέψατε...) η κρέμα σαντιγύ... Οι κήποι του συγκεκριμένου κάστρου αποτελούν μικρογραφία των κήπων του ανακτόρου των Βερσαλλιών και φτιάχτηκαν από τον ίδιο αρχιτέκτονα... Το κάστρο ήταν ιδιοκτησία οικογένειας συγγενικής προς την βασιλική, εκεί γυρίστηκε η ταινία Vatel ... Εκτός από τα διάφορα σουβενίρ που πωλούνται στους χώρους του κάστρου, ο επισκέπτης μπορεί με 7 Ευρώ το άτομο να απολαύσει όσα γλυκά αντέχει να φάει από μια μεγάλη ποικιλία, συνοδεύοντας τα, αν θέλει, με πολύ...σαντιγύ!