Τώρα είναι τα δύσκολα....
Ορκίστηκε χθες ο 44ος πρόεδρος της Αμερικής, Μπαράκ Χουσείν Ομπάμα, ο πρώτος μαύρος πρόεδρος στην ιστορία της χώρας. Ο Ομπάμα, μια φιγούρα εξαιρετικά αγαπητή στους Αμερικανούς πολίτες, ανεξαρτήτως χρώματος του δέρματος, ενσαρκώνει το συμβολικό τέλος των διακρίσεων απέναντι στους μαύρους και αντιπροσωπεύει την αλλαγή που θα/χρειάζεται να (διαλέξτε εσείς...) έρθει σε αυτή την χώρα αλλά και στον πλανήτη ολόκληρο. Η αγάπη και η εμπιστοσύνη που επιδεικνύουν οι Αμερικανοί στο πρόσωπο του Ομπάμα είναι αξιοσημείωτη ενώ χαρακτηριστικό είναι ότι η Ομπάμα-μανια έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο αν και κατά την άποψή μου ρόλο σε αυτό έχει παίξει και το πόσο απεχθής για τους περισσότερους ήταν και είναι ο απερχόμενος πρόεδρος Τζώρτζ Μπους Τζούνιορ (πανάθεμα τον...).
Υπάρχει λοιπόν ένας πολύ μεγάλος "έρωτας" των Αμερικανών για τον νέο τους πρόεδρο...Οι πολλοί μεγάλοι έρωτες όμως οδηγούν πολύ συχνά σε πολύ μεγάλα μίση...
Ο Ομπάμα ανεβαίνει στην προεδρία κουβαλώντας την επιθυμία και την ελπίδα πάρα πολλών ανθρώπων για αλλαγή, μια αλλαγή που ο ίδιος δεν ξέρω αν μπορεί ή αν θέλει να την επιχειρήσει και σε ποιο βαθμό. Το σίγουρο είναι ότι έχει δείξει να αντιλαμβάνεται κάποια από τα τραγικά λάθη της Αμερικής, όπως το Γκουαντάναμο, και προτίθεται να τα διορθώσει άμεσα. Το ζήτημα όμως είναι κατά πόσον μπορεί να προχωρήσει σε βάθος αυτές τις αλλαγές. Φυσικά δεν έχω αυταπάτες και δεν περιμένω από τον Ομπάμα να προχωρήσει στον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό των ΗΠΑ, ημίμετρα όμως και μισές δουλειές που απλά συνοδεύονται από μια φιλολαϊκή ρητορεία μπορεί αντί απλά να "κοιμίσουν" τον κόσμο, να τον απογοητεύσουν ή ίσως και να τον εξοργίσουν. Μην ξεχνάμε ότι οι Αμερικάνοι και ο πλανήτης ολόκληρος περιμένουν πάρα πολλά από τον νέο Αμερικάνο πρόεδρο...
Ανεργία, οικονομική κρίση, Μεσανατολικό, διεθνείς σχέσεις, ανθρώπινα δικαιώματα, καταστροφή του περιβάλλοντος είναι μόνο λίγα από τα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει ο Μπαράκ Ομπάμα και πρέπει να δώσει λύσεις τέτοιες που θα ικανοποιήσουν τόσο τους Αμερικανούς ψηφοφόρους όσο και τον υπόλοιπο κόσμο αλλά απαιτούν βαθιές τομές και σύγκρουση με συμφέροντα και λογικές που μέχρι τώρα κυριαρχούσαν τόσο στην Αμερική όσο και διεθνώς.
Είναι ο Μπαράκ Ομπάμα λοιπόν ο νέος "Μεσσίας" ή είναι ακόμα ένα προϊόν της αστικής δημοκρατίας απλά πιο user friendly? Προσωπικά πιστεύω το δεύτερο...
Ο χρόνος θα δείξει...
Υπάρχει λοιπόν ένας πολύ μεγάλος "έρωτας" των Αμερικανών για τον νέο τους πρόεδρο...Οι πολλοί μεγάλοι έρωτες όμως οδηγούν πολύ συχνά σε πολύ μεγάλα μίση...
Ο Ομπάμα ανεβαίνει στην προεδρία κουβαλώντας την επιθυμία και την ελπίδα πάρα πολλών ανθρώπων για αλλαγή, μια αλλαγή που ο ίδιος δεν ξέρω αν μπορεί ή αν θέλει να την επιχειρήσει και σε ποιο βαθμό. Το σίγουρο είναι ότι έχει δείξει να αντιλαμβάνεται κάποια από τα τραγικά λάθη της Αμερικής, όπως το Γκουαντάναμο, και προτίθεται να τα διορθώσει άμεσα. Το ζήτημα όμως είναι κατά πόσον μπορεί να προχωρήσει σε βάθος αυτές τις αλλαγές. Φυσικά δεν έχω αυταπάτες και δεν περιμένω από τον Ομπάμα να προχωρήσει στον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό των ΗΠΑ, ημίμετρα όμως και μισές δουλειές που απλά συνοδεύονται από μια φιλολαϊκή ρητορεία μπορεί αντί απλά να "κοιμίσουν" τον κόσμο, να τον απογοητεύσουν ή ίσως και να τον εξοργίσουν. Μην ξεχνάμε ότι οι Αμερικάνοι και ο πλανήτης ολόκληρος περιμένουν πάρα πολλά από τον νέο Αμερικάνο πρόεδρο...
Ανεργία, οικονομική κρίση, Μεσανατολικό, διεθνείς σχέσεις, ανθρώπινα δικαιώματα, καταστροφή του περιβάλλοντος είναι μόνο λίγα από τα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει ο Μπαράκ Ομπάμα και πρέπει να δώσει λύσεις τέτοιες που θα ικανοποιήσουν τόσο τους Αμερικανούς ψηφοφόρους όσο και τον υπόλοιπο κόσμο αλλά απαιτούν βαθιές τομές και σύγκρουση με συμφέροντα και λογικές που μέχρι τώρα κυριαρχούσαν τόσο στην Αμερική όσο και διεθνώς.
Είναι ο Μπαράκ Ομπάμα λοιπόν ο νέος "Μεσσίας" ή είναι ακόμα ένα προϊόν της αστικής δημοκρατίας απλά πιο user friendly? Προσωπικά πιστεύω το δεύτερο...
Ο χρόνος θα δείξει...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου